των: Pitkälä KH, Pöysti MM, Laakkonen ML, Tilvis RS, Savikko N, Kautiainen H, Strandberg TE.
Φινλανδοί ερευνητές ανέφεραν ότι ένα εντατικό, μακροπρόθεσμο πρόγραμμα άσκησης ήταν ευεργετικό για την διανοητική λειτουργία των ασθενών με νόσο Alzheimer. Το πρόγραμμα αυτό, δεν αυξάνει σημαντικά το συνολικό κόστος της περίθαλψης και δεν προκαλεί σημαντικές αρνητικές επιπτώσεις. Αντιθέτως, είναι μια πολλά υποσχόμενη αγωγή, που αν εξελιχθεί περισσότερο, θα επιτρέψει σε περισσότερους ασθενείς να παραμείνουν στο σπίτι τους ή θα καθυστερήσει την ένταξή τους σε μονάδα ειδικής φροντίδας.
Η μελέτη συμπεριέλαβε 210 ασθενείς με νόσο του Alzheimer που ζουν στο σπίτι τους με την φροντίδα της οικογένειάς.
Οι ασθενείς χωρίστηκαν σε 3 ομάδες: την ομάδα που ασχολήθηκε με ομαδική άσκηση, την ομάδα αυτών που ασχολήθηκαν με εξατομικευμένη άσκηση (άσκηση στο σπίτι) και την ομάδα που αφέθηκε στην συνηθισμένη φροντίδα της οικογένειας.Και οι δύο ομάδες άσκησης καθοδηγήθηκαν από φυσικοθεραπευτές που προσάρμοζαν την άσκηση στις ανάγκες των ασθενών.
Η ομάδα που είχε σαν βάση την ομαδική άσκηση, ακολούθησε πρόγραμμα δυο συνεδριών την εβδομάδα, ενώ στους ασθενείς που ακολουθούσαν εξατομικευμένο κατ' οίκον πρόγραμμα, ένας φυσικοθεραπευτής τους επισκεπτότανε στο σπίτι, για 1 ώρα, δύο φορές την εβδομάδα.
Ένα χρόνο μετά από εφαρμογή του προγράμματος, τα άτομα που συμμετείχαν και στις δυο ομάδες άσκησης, είχαν σημαντικά μικρότερη επιδείνωση στη διανοητική λειτουργία και σημαντικά λιγότερες πτώσεις από τα άτομα της ομάδας ελέγχου.
Τα αποτελέσματα ήταν το ίδιο αξιόλογα και στα άτομα της ομάδας που συμμετείχαν σε ομαδικό πρόγραμμα, αλλα και σ' συτά που ακολυθούσαν εξατομικευμενο κατ' οικόν προγραμμα.
Οι παράμετροι που αξιολογήθηκαν ήταν η λειτουργική ανεξαρτησία του ασθενή, η αντοχή του στις καθημερινές δραστηριότητες και η σύγκριση του κόστους της αγωγής σε σχέση με άλλες κοινωνικές και υγειονομικές υπηρεσίες.
πηγή: http://www.apta.org/PTinMotion/NewsNow/2013/5/3/Alzheimer/
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23589097