Πέμπτη 30 Μαΐου 2013

Βοήθημα βάδισης... από την Honda

από το διαδικτυακό περιοδικό: ΜοτοΤρίτη

Η Honda ξεκίνησε πρόγραμμα αξιολόγησης της χρηστικότητας του δικού της εξωσκελετού (συσκευή Υποστήριξης Βαδίσματος) στην Ιαπωνία. Η Honda Motor Co., Ltd. ξεκίνησε την ενοικίαση μέσω leasing συνολικά 100 Συσκευών Υποστήριξης Βαδίσματος σε Ιαπωνικά νοσοκομεία που προσφέρουν εκπαίδευση αποκατάστασης/ φυσικοθεραπεία στο τομέα του βαδίσματος. Απώτερος σκοπός της εταιρίας είναι να παρακολουθήσει τη χρήση και να επαληθεύσει την πρακτικότητα της συσκευής.

Προσπαθώντας να προσφέρει τη χαρά της κινητικότητας σε περισσότερους ανθρώπους, η Honda ξεκίνησε την έρευνα & εξέλιξη (R&D) της Συσκευής Υποστήριξης Βαδίσματος το 1999. Όπως το ανθρωποειδές ρομπότ ASIMO της Honda, η Συσκευή Υποστήριξης Βαδίσματος - Walking Assist Device υιοθετεί συνεργατική τεχνολογία ελέγχου που αναπτύχθηκε με βάση την αθροιστική μελέτη του ανθρώπινου βαδίσματος.

Ο υπολογιστής ελέγχου ενεργοποιεί μοτέρ βασισμένα σε πληροφορίες που συλλέγονται από αισθητήρες μέτρησης γωνίας των γοφών στο βάδην προκειμένου να βελτιωθεί η συμμετρική κίνηση κάθε ποδιού ενώ σηκώνεται από το έδαφος και εκτείνεται προς τα εμπρός, αλλά και να επιτευχθεί μεγαλύτερος ο διασκελισμός ώστε να διευκολύνεται το βάδισμα.

Οι συμπαγείς διαστάσεις της συσκευής και το συνολικό βάρος των κάτω των 2,6 kg είναι αποτέλεσμα χρήσης λεπτών μοτέρ και ενός συστήματος ελέγχου της Honda. Εξάλλου, η απλή σχεδίαση επιτρέπει στο χρήστη να φορά τη συσκευή με ιμάντες. Με τον τρόπο αυτό, δεν αποτελεί φορτίο για το χρήστη και είναι κατάλληλη για άτομα με διάφορους σωματότυπους.

Από τα πρώτα στάδια έρευνας & εξέλιξης της Συσκευής Υποστήριξης Βαδίσματος, η Honda συνεργάστηκε με ιατρικές εταιρίες, επιχειρήσεις και ερευνητικά ινστιτούτα. Μέσα από αυτή τη διαδικασία, η Honda έλαβε θετικά σχόλια από άτομα που έκαναν εκπαίδευση/θεραπεία βαδίσματος, φυσιοθεραπευτές, γιατρούς και ερευνητές οι οποίοι αναγνωρίζουν την αποτελεσματικότητα και συμβατότητα της συσκευής στην αποκατάσταση.

Μέχρι σήμερα, η Honda έχει πραγματοποιήσει συνεργατική έρευνα πάνω στην εκπαίδευση αποκατάστασης/φυσικοθεραπεία με χρήση της Συσκευής Υποστήριξης Βαδίσματος σε επτά νοσοκομεία. Τώρα, προσκαλεί περισσότερα νοσοκομεία να συμμετάσχουν στη διαδικασία ελέγχου ενοικιάζοντας συνολικά 100 τέτοιες συσκευές για να συγκεντρώσει γνώμες και σχόλια από χρήστες σε πραγματικές συνθήκες προκειμένου να βελτιώσει τις λειτουργίες και την πρακτικότητα της συσκευής.

Η Honda είναι υπέρμαχος της αρχής "χρήση της τεχνολογίας προς όφελος των ανθρώπων" από τη στιγμή της ίδρυσής της και στο ίδιο πνεύμα, θα συνεχίσει τις προσπάθειές της, δρώντας προνοητικά ώστε να προσφέρει πρακτικά προϊόντα χρήσιμα στους πελάτες.

πηγή:  http://www.mototriti.gr/data/news/preview_news/96732.asp

Κυριακή 26 Μαΐου 2013

Φυσικοθεραπεία σε ασθενείς με σχιζοφρένεια


από την 2η Επιστημονική Ημερίδα: "Εξειδικευμένη Φυσικοθεραπευτική παρέμβαση σε ψυχιατρικά προβλήματα και σε διανοητικές διαταραχές" 
Αθήνα, 25 Μαΐου 2013
διοργάνωση: Γ.Ν.Α. "Ο Ευαγγελισμός" Κλάδος Φυσικοθεραπευτών
Π.Τ. Αττικής - Πανελλήνιος Σύλλογος Φυσικοθεραπευτών Ν.Π.Δ.Δ.







των:
Γιώργος Μητσικάρης ,φυσικοθεραπευτής,Κεντρικό ΚΑΠΗ Δημοτικής Ενότητας Μελισίων/οργανισμός Κοιν. Πρόνοιας και Αλληλ. Δήμου Πεντέλης.
Βενετία Μπαρκάτσα, φυσικοθεραπεύτρια,εξειδικευμένη στη νευρολογική αποκατάσταση,εξ. Συν. Νευροχειρουργικής Κλινικής Γ.Ν. Ηρακλείου «Βενιζέλειο-Πανάνειο». Συν. RESCUEicp study , Addenbrookes University Hospital, Cambridge, UK.MCSP, MACPIN.



















































































































































































































































































WCPT: είστε έτοιμοι να ενταχθείτε στην παγκόσμια συζήτηση;

24 Μαΐου 2013

Η WCPT προωθεί μια νέα σειρά ευκαιριών για φυσικοθεραπευτές, για να μπορέσουν να δικτυωθούν με συναδέλφους από τον υπόλοιπο κόσμο, μέσω νέων φόρουμ, αλλά και των κοινωνικών μέσων ενημέρωσης του διαδικτύου.
 


Αυτό το μήνα ξεκινά μια νέα ομάδα συζητήσεων στο Facebook για τους φυσικοθεραπευτές που ενδιαφέρονται για τον εθελοντισμό, την άσκηση, τη μελέτη ή τη διεξαγωγή της έρευνας εκτός της χώρας τους . 
Θα υπάρξει μια ενοποίηση των σελίδων της WCPT, του Facebook, του Twitter και του LinkedIn και μια σειρά από φόρουμ στα κοινωνικά μέσα του διαδικτύου, που έχουν συσταθεί από υποομάδες της WCPT για φυσικοθεραπευτές με ένα συγκεκριμένο κλινικό ενδιαφέρον.

Η Tracy Bury, υπεύθυνη της επαγγελματικής πολιτικής της WCPT, εξηγεί ότι η ανάπτυξη των κοινωνικών μέσων μαζικής ενημέρωσης έχει δώσει νέες ευκαιρίες στο επάγγελμα, εκτοπίζοντας την μέχρι τώρα ενημέρωση μέσω των φόρουμ. Είναι πολιτική της WCPT, αλλά και των συνεργαζόμενων ομάδων της, να βοηθούν τους φυσικοθεραπευτές να επικοινωνούν με συναδέλφους που έχουν κοινά ενδιαφέροντα.

"Τα δίκτυα της WCPT και οι υποομάδες φυσικοθεραπευτών με κοινά ενδιαφέροντα, θα χρησιμοποιούν τα κοινωνικά δίκτυα, όπως το Facebook, το Twitter και το LinkedIn, όλο και περισσότερο», είπε
"Θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι όλοι οι άνθρωποι τα χρησιμοποιούν στην καθημερινή τους ζωή, καθώς και ότι η αλλαγή για την επαγγελματική χρήση τους, δεν είναι πολύ δύσκολη. Ωστόσο, πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη μας την σωστή επαγγελματική συμπεριφορά και την δεοντολογία του επαγγέλματος κατά τη χρήση τους. Ήδη, πολλές από τις οργανώσεις-μέλη της WCPT προσφέρουν καθοδήγηση στα μέλη τους, σχετικά με αυτό."
"Τα κοινωνικά μέσα πρέπει να χρησιμοποιούνται για την επικοινωνία και τη διάδοση των πληροφοριών, καθώς επίσης και για την παροχή αμοιβαίας υποστήριξης."

Στο σύνδεσμο που ακολουθεί, μπορείτε να βρείτε χρήσιμες διευθύνσεις για αυτά που αναφέρουμε:
http://www.wcpt.org/node/100626

πηγή: http://www.wcpt.org/node/100626

Σάββατο 25 Μαΐου 2013

Επίδραση του Kinesio Taping στην κυκλοφορία και την αντοχή του γαστροκνημίου μυ

από το περιοδικό: Journal of Athletic Training 

των:Hannah L. Stedge, MS, ATC, Ryan M. Kroskie, MS, ATC, Carrie L. Docherty, PhD, ATC, FNATA
Cedarville University, OH; Anderson College, SC; Indiana University, Bloomington

H μέθοδος περίδεσης Kinesio-Taping (KT) θεωρείται οτι αυξάνει την κυκλοφορία και μ αυτό τον τρόπο βελτιώνει τη λειτουργία των μυών. Ωστόσο, δεν υπάρχουν αρκετά ερευνητικά δεδομένα που να καθορίζουν πως το ΚΤ επηρεάζει την κυκλοφορία και βελτιώνει τη μυϊκή λειτουργία.
Ο στόχος αυτής της έρευνας είναι να προσδιοριστεί η επίδραση του ΚΤ στη ροή του αίματος, την περίμετρο και τον όγκο του γαστροκνήμιου μυ και τέλος και στην μυϊκή αντοχή, πάντα όμως σε υγιή μυ.
Σχεδιάστηκε μια τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη κλινική δοκιμή σε ερευνητικό εργαστήριο. 
Συμμετείχαν 61 υγιή, δραστήρια άτομα (23 άνδρες και 38 γυναίκες), μέσης ηλικίας = 19,99 ± 8,01 ετών, μέσου ύψους = 169,42 ± 23,62 εκατοστών και μέσου βάρους = 71,53 ± 36,77 κιλών. 
Οι συμμετέχοντες χωρίστηκαν τυχαία σε 3 ομάδες: στην ομάδα που εφαρμόστηκε θεραπευτικό KT, στην ομάδα που εφαρμόστηκε εικονικό KT, και στην ομάδα ελέγχου. 
Η περίδεση στην κάθε ομάδα εφαρμόστηκε ανάλογα. Στην ομάδα θεραπείας ΚΤ η ταινία εφαρμόστηκε καλυπτοντας την ποδοκνημική και τον γαστροκνήμιο, όπως περιγράφεται στο εγχειρίδιο του ΚΤ. Στην εικονική ομάδα τοποθετήθηκε μια λωρίδα της ταινίας Kinesio Tex γύρω από την περιφέρεια του γαστροκνημίου μυ. Στην ομάδα ελέγχου δεν τοποθετήθηκε ταινία. 
Μετά την περίδεση μετρήθηκαν η ροή του αίματος σε μονάδες αιμάτωσης, ο όγκος της μυϊκης μάζας σε κυβικά εκατοστά, η περιφέρεια του γαστροκνημίου μυός σε εκατοστά, και η μυϊκή αντοχή σε Joule, η οποία μετρήθηκε πριν την περιδεση, 24 ώρες  και 72 ώρες μετά
Ξεχωριστές επαναλαμβανόμενες μετρήσεις και αναλύσεις, διεξήχθησαν για κάθε εξαρτημένη μεταβλητή. 
Στα αποτελέσματα δεν βρέθηκε μεταβολή στην μυϊκή αντοχή. Η ροή του αίματος στην περιφέρεια, δεν έδωσε επίσης καμία διαφορά μεταξύ των ομάδων. Βρέθηκε επίσης ότι το KT δεν ενισχύει την αναερόβια λειτουργία των μυών.
Κλινικά, αυτά τα αποτελέσματα έδειξαν ότι μπορεί το KT να μην ενισχύει  την αντοχή των μυών σε υγιείς αθλητές, αλλά στο μέλλον οι ερευνητές μπορεί να βρουν πιθανά οφέλη για τραυματισμένα
άτομα.


πηγή: http://natajournals.org/doi/pdf/10.4085/1062-6050-47.5.15

Ο ρόλος της φυσικοθεραπείας σε σωματόμορφες διαταραχές

από την 2η Επιστημονική Ημερίδα: "Εξειδικευμένη Φυσικοθεραπευτική παρέμβαση σε ψυχιατρικά προβλήματα και σε διανοητικές διαταραχές" 
Αθήνα, 25 Μαΐου 2013
διοργάνωση: Γ.Ν.Α. "Ο Ευαγγελισμός" Κλάδος Φυσικοθεραπευτών
Π.Τ. Αττικής - Πανελλήνιος Σύλλογος Φυσικοθεραπευτών Ν.Π.Δ.Δ.








της Βενετίας Μπαρκάτσα
Φυσικοθεραπεύτρια εξειδικευμένη στη νευρολογική αποκατάσταση,
εξ. Συν. Νευροχειρουργικής Κλινικής Γ.Ν. Ηρακλείου «Βενιζέλειο-Πανάνειο», Συν. RESCUEicp study , Addenbrookes University Hospital, Cambridge, UK.MCSP, MACPIN.















































































































































































Τετάρτη 22 Μαΐου 2013

Physiotherapy works: Εγκεφαλικό επεισόδιο


ενημερωτικό από τον Chartered Society of Physiotherapy (U.K.)


Η Φυσικοθεραπεία είναι κλινικά αποτελεσματική και οικονομικά αποδοτική για τη θεραπεία των ατόμων που έχουν υποστεί εγκεφαλικό επεισόδιο. 
Υπάρχει ευρεία αποδοχή, με βάση τις εθνικές κλινικές κατευθυντήριες γραμμές, για την ευεργετική επίδραση της φυσικοθεραπείας στις φυσικές συνέπειες του εγκεφαλικού επεισοδίου.(1)
Οι φυσικοθεραπευτές έχουν να διαδραματίσουν κρίσιμο ρόλο στην υποστήριξη του επιζήσαντος του εγκεφαλικού επεισοδίου, κατά τη διάρκεια της παραμονής τους στο νοσοκομείο, αλλά και όταν φύγει από αυτό. 

Πρώιμη Φυσικοθεραπευτική παρέμβαση 

Έχει αποδειχθεί ότι είναι μια οικονομικά αποδοτικότερο για τους επιζήσαντες εγκεφαλικού επεισοδίου, να λαμβάνουν υπηρεσίες αποκατάστασης στο σπίτι ή στην κοινότητα, από ότι στο νοσοκομείο ή σε μονάδα υγείας. Η πρώιμη εκκίνηση της φυσικοθεραπευτικής παρέμβασης,  μπορεί να μειώσει την μακροπρόθεσμη εξάρτηση του ασθενή από την ιδρυματική φροντίδα, καθώς και να απελευθερώσει νοσοκομειακές κλίνες, μειώνοντας τη χρονική διάρκεια της παραμονής στο νοσοκομείο.  
Η πρώιμη φυσικοθεραπευτική παρέμβαση έχει αποδειχθεί ότι είναι πιο επιτυχής, όταν υπάρχει μια συντονισμένη πολυ-επιστημονική ομάδα στην παροχή υπηρεσιών σε αθενείς με εγκεφαλικό επεισόδιο. (2, 3) 
 Οι φυσικοθεραπευτές και οι άλλοι επαγγελματίες υγείας, που ασχολούνται με την αποκατάσταση, είναι οι ειδικοί για την υποστήριξη αυτών των ατόμων, για την εκ νέου ενεργοποίηση τους και την ανάκτηση της κοινωνικής τους θέσης.

Στο Ηνωμένο Βασίλειο:   
  • λιγότεροι από τους μισούς (44%) ασθενείς των νοσοκομείων έχουν πρόσβαση σε ομάδες αποκατάστασης
  • το 28% των προγραμμάτων των ομάδων αποκατάστασης (πάνω από 48 ώρες) είναι υπηρεσίες φυσικοθεραπείας, εργοθεραπείας και λογοθεραπείας     
  • το 45% των ασθενών με εγκεφαλικό επεισόδιο δεν έχουν πρόσβαση σε υπηρεσίες ειδικευμένης ομάδας αποκατάστασης    
  • πάνω από το ήμισυ των νοσοκομείων δεν έχουν την ικανότητα να δεχθούν ασθενείς σε εξειδικευμένες μονάδες αποκατάστασης, λόγω έλλειψης κλινών  και 36% από αυτούς εξακολουθούν να αντιμετωπίζονται σε ένα γενικό θάλαμο, 24 ώρες μετά την εισαγωγή τους στο νοσοκομείο. 

Οικονομικοτεχνικές μελέτες έχουν δείξει ότι η αύξηση της διαθεσιμότητας των μονάδων αποκατάστασης σε επιζήσαντες εγκεφαλικού επεισοδίου, από το σημερινό 20% στο 43%, θα έχει κόστος περίπου £ 5.800 ανά περιστατικό. (6) 
 
Το κόστος του εγκεφαλικού επεισοδίου
  • το συνολικό οικονομικό κόστος της της αποκατάστασης των εγκεφαλικών επεισοδίων στο Ηνωμένο Βασίλειο, το 2006-20007, ήταν £ 4.500.000.000
  • το συνολικό οικονομικό κόστος της αποκατάστασης των ελαφρών εγκεφαλικών επεισοδίων, για το 2006-2007, ήταν £ 440.000.000


Μέγεθος του προβλήματος

  • 110.000 άνθρωποι έχουν ένα πρώτο εγκεφαλικό επεισόδιο και 20.000 έχουν μικρά εγκεφαλικά επεισόδια κάθε χρόνο στο Ηνωμένο Βασίλειο. Το 25% από αυτά αφορούν πληθυσμού εργάσιμης ηλικίας (κάτω των 65 ετών)
  • περίπου το ένα τρίτο των επιζησάντων του εγκεφαλικού επεισοδίου έχουν μείνει με ειδικές ανάγκες και ανάγκες αποκατάστασης
  • το εγκεφαλικό επεισόδιο είναι μια μακροχρόνια κατάσταση, δεν είναι μια  σταθερή παθολογική ασθένεια
  • το εγκεφαλικό επεισόδιο είναι μια σημαντική αιτία θνησιμότητας στο Ηνωμένο Βασίλειο, με περίπου 53.000 θανάτους κάθε χρόνο 

Συμπέρασμα 

Με τη γήρανση του πληθυσμού και η αύξηση του προσδόκιμου ζωής, ο αριθμός των επιζησάντων του εγκεφαλικού επεισοδίου στην κοινωνία μας, είναι πιθανό να αυξηθεί. Οι επενδύσεις στον τομέα των υπηρεσιών φυσικοθεραπείας για την στήριξη των επιζώντων και έμμεσα των οικογενειών και των φροντιστών τους, είναι ζωτικής σημασίας.



Βιβλιογραφία:
1. Royal College of Physicians Intercollegiate Stroke Working Party. National Clinical Guidelines for Stroke. 3rd ed. London: Royal College of Physicians 2008 URL: http://bookshop.rcplondon.ac.uk/details.aspx?e=250
2. Stroke Association, The Chartered Society of Physiotherapy. Aspiring to excellence: services for the long term support of stroke survivors: guidance for commissioners and a resource for providers. London: The Stroke Association and The Chartered Society of Physiotherapy: 2010 URL: www.csp.org.uk/publications
3. Saka O, Serra V, Samyshkin Y, McGuire A, Wolfe CCDA. Cost-effectiveness of stroke unit care followed by early supported discharge. Stroke 2009; 40(1): 24-29.
4. British Heart Foundation Stroke statistics 2009. London: British Heart Foundation; 2009 URL: www.heartstats.org.uk/datapage.asp?id=8615
5. Royal College of Physicians Clinical Effectiveness and Evaluation Unit. National sentinel stroke audit organisational audit 2010: public report for England, Wales and Northern Ireland: Prepared on behalf of The Intercollegiate Stroke Working Party. London: Royal College of Physicians Clinical Effectiveness and Evaluation Unit; 2010. URL: www.rcplondon.ac.uk/resources/national-sentinel-stroke-audit
6. National Audit Office. Progress in improving stroke care. Report by the Comptroller and Auditor General HC 291 Session 2009-2010. London: TSO (The Stationery Office); 2010
*QALY = quality adjusted life year – meaning an extra year of healthy life expectancy

πηγή:  http://www.csp.org.uk/professional-union/practice/evidence-base/physiotherapy-works/physiotherapy-works-stroke

Κυριακή 19 Μαΐου 2013

Βιοσωματικές επιπτώσεις των ηλεκτρομαγνητικών πεδίων στο προσωπικό φυσικοθεραπευτηρίου

από το περιοδικό: Electromagnetic Biology and Medicine (2013)

της Vesselinova L.
Military Medical Detachment for Emergency Response/Department of Physical and Rehabilitation Medicine, Military Medical Academy-MHAT Sofia , Sofia , Bulgaria.

Οι επιδράσεις των ηλεκτρομαγνητικών πεδίων στην φυσικοθεραπεία έχουν μελετηθεί κυρίως όσον αφορά την ασφάλεια του ασθενούς, ενώ η ασφάλεια του χειριστή δεν έχει αντίστοιχα μελετηθεί.
Η εργασία αυτή παρουσιάζει την ιατρική εκτίμησησυγκεκριμένα περιγράφει τάσεις στην κατάσταση της υγείας του προσωπικού, σε χώρους φυσικοθεραπείας, όπου η εκπομπή ηλεκτρομαγνητικών πεδίων είναι καθημερινή.
Έτσι συνοψίζονται τα σωματικά και τα νευρο-ψυχολογικά προβλήματα του προσωπικού φυσικοθεραπείας, από διάφορες εγκαταστάσεις, με διαφορετικό εξοπλισμό και φόρτο εργασίας. Το ερωτηματολόγιο σχεδιάστηκε από την ομάδα με σκοπό τον έλεγχο της κατάστασης της υγείας των ερωτούμενων
Τα κύρια ευρήματα από την ανάλυση των ερωτηματολογίων περιλαμβάνουν προβλήματα περιοδοντίτιδας (42%), καρδιαγγειακές διαταραχές (41,6%), αλλεργικές διαταραχές ή συστηματική εκδήλωση δερματολογικών προβλημάτων (40,8%), φωτοευαισθησία (34,1%), ασθένειες του δέρματος (31,5%), μυοσκελετικές παθήσεις (30,0%) και νεοπλασματικές διαταραχές (7,5%). 
Λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι μεγαλύτερο μέρος του προσωπικού στις μονάδες φυσικοθεραπείας είναι γυναίκες, ιδιαίτερη προσοχή δόθηκε στην παθολογία του αναπαραγωγικού συστήματος. 
Διαταραχές της εμμήνου ρύσης, παρατηρήθηκαν σε ποσοστό 20,0%. 
Αυτά τα ευρήματα που συλλέχθηκαν για το συγκεκριμένο προσωπικό φυσιοθεραπείας είναι ενδεικτικά και όταν υπάρξουν δεδομένα από άλλες επαγγελματικές ομάδες, θα μπορέσουν να αξιολογηθούν κατάλληλα.

πηγή: http://www.ncbi.nlm.nih.gov/m/pubmed/23675622/?i=6&from=physiotherapy

Πόνος (Neuromatrix Theory)

από το περιοδικό: Cognitive Science (Φεβρουάριος 2013)

των: Ronald Melzack, Joel Katz
        Department of Psychology, McGill University, Montreal, Quebec, Canada.

Όλοι γνωρίζουμε ότι ο πόνος έχει πολλές χρήσιμες λειτουργίες. Σηματοδοτεί συνήθως τραυματισμό ή ασθένεια και παράγει ένα ευρύ φάσμα συμπεριφορών για τον τερματισμό και την αντιμετώπιση των αιτίων του. Ο πόνος στο στήθος, για παράδειγμα, μπορεί να είναι ένα σύμπτωμα της καρδιακής νόσου, και μπορεί να μας αναγκάσει να ζητήσουμε τη βοήθεια ενός γιατρού. Επώδυνες μνήμες του παρελθόντος, μπορούν επίσης να χρησιμεύσουν στο σώμα μας για να αποφύγει μελλοντικές επώδυνες καταστάσεις. 

Μια άλλη ευεργετική επίδραση του πόνου, ιδίως μετά από σοβαρό τραυματισμό ή ασθένεια, είναι ότι μας ωθεί προς την ανάπαυση, προωθώντας έτσι την διαδικασία αποκατάστασης του προβλήματος. Όλες αυτές οι ενέργειες που προκαλούνται από τον πόνο, έχουν προφανή αξία για την επιβίωση.

Παρά τις θετικές πτυχές του πόνου, υπάρχουν και αρνητικά χαρακτηριστικά που δημιουργούν προβλήματα στην κατανόηση του παζλ του πόνου.  

Ποιο είναι το όφελός μας από το χρόνιο άλγος σε ένα μέλος φάντασμα, όπου ο ακρωτηριασμός έχει επουλωθεί πλήρως; Σε τέτοιες περιπτώσεις, ο πόνος και όχι η σωματική βλάβη, αποτρέπει τον ασθενή από το να διάγει φυσιολογική ζωή. Ομοίως, οι περισσότεροι από τους πόνους της σπονδυλικής στήλης, τους πονοκεφάλους, τους μυϊκούς πόνους, τους πόνους των νεύρων, τους πυελικούς πόνους και τους πόνους του προσώπου δεν εξυπηρετούν κανέναν σαφή σκοπό, απλά είναι ανθεκτικοί στη θεραπεία, και είναι καταστροφικοί για την καθημερινότητα του ανθρώπου.Έτσι, ο πόνος μπορεί να είναι το προειδοποιητικό σήμα που σώζει τις ζωές κάποιων ανθρώπων, αλλά και η χρόνια κατάσταση που καταστρέφει την καθημερινότητα αμέτρητων άλλων. Οι χρόνιοι πόνοι, προφανώς, δεν είναι μια προειδοποίηση για την αποφυγή τραυματισμού ή ασθένειας. Είναι αυτή καθεαυτή η ασθένεια, το αποτέλεσμα δηλαδή κακής λειτουργίας των νευρικών μηχανισμών. 


Σε αυτή τη μελέτη έγινε μια προσπάθεια να επανεξεταστούν οι παρελθούσες και οι τρέχουσες θεωρίες του πόνου, συμπεριλαμβανομένης της θεωρίας Neuromatrix,  η οποία υποθέτει ότι κάποιοι μηχανισμοί του εγκεφάλου μπορούν να κρύβονται πίσω από κάποια είδη του χρόνιου πόνου και έτσι να δωθούν ερεθίσματα για έρευνα πάνω νέες μορφές της θεραπειών.

Ο πόνος είναι μια προσωπική και υποκειμενική εμπειρία, που επηρεάζεται από την πολιτισμική μάθηση, την έννοια της κατάστασης, την προσοχή, και άλλες ψυχολογικές μεταβλητές.  

Η διεργασία του πόνου δεν αρχίζει με τη διέγερση των υποδοχέων. Αντίθετα, ένας τραυματισμός ή μία ασθένεια προκαλούν νευρικά σήματα που εισέρχονται στο πάντα ενεργό νευρικό σύστημα. Στο νευρικό σύστημα του ενήλικα, υπάρχει καταγραμμένο το υπόστρωμα της εμπειρίας του παρελθόντος, του πολιτισμού, και μια σειρά από άλλους περιβαλλοντικούς και προσωπικούς παράγοντες. Έτσι προκαλούνται πολύπλοκες διεργασίες του εγκεφάλου, που συμμετέχουν ενεργά στην επιλογή, αφαίρεση, και σύνθεση των πληροφοριών από το σύνολο αισθητηριακών πληροφοριών.  
Ο πόνος δεν είναι απλά το τελικό προϊόν μιας γραμμικής μεταφοράς του αισθητηριακού συστήματος. Είναι μια δυναμική διαδικασία που περιλαμβάνει συνεχείς αλληλεπιδράσεις μεταξύ πολύπλοκων συστημάτων. 
H βασική αρχή της θεωρίας Neuromatrix, μας απομακρύνει από την Καρτεσιανή αντίληψη του πόνου ως μια αίσθηση που παράγεται από τραυματισμό, φλεγμονή, ή άλλη βλάβη των ιστών και θεμελιώνει την έννοια του πόνου ως μια πολυδιάστατη εμπειρία που παράγεται από πολλαπλές επιρροές. Αυτές οι  επιρροές εξαρτώνται από την υπάρχουσα συναπτική αρχιτεκτονική και καθορίζονται από γενετικούς παράγοντες και αισθητηριακές "εμπειρίες" μέσα από το σώμα και από άλλες περιοχές του εγκεφάλου. Επίσης, γενετικές επιδράσεις στην συναπτική αρχιτεκτονική μπορούν να καθορίσουν ή να προδιαθέσουν προς την κατεύθυνση της ανάπτυξης ενός χρόνιου σύνδρομου πόνου.


Το συμπέρασμα της μελέτης είναι ότι έχουμε πλέον απομακρυνθεί από την ψυχοσωματική αντίληψη που θεωρεί ότι υπάρχει άμεση σχέση μεταξύ της υπάρχουσας βλάβης και του πόνου.  
Η θεωρία Neuromatrix, η οποία τοποθετεί τη συμβολή και των νευρο-ορμονικών μηχανισμών του στρες σε επίπεδο ίσης σημασίας με τους βιολογικούς μηχανισμούς των αισθήσεων μετάδοσης, έχει σημαντικές επιπτώσεις στην έρευνα και τη θεραπεία του πόνου.  
Μια άμεση σύσταση είναι ότι οι διεπιστημονικές ομάδες μελέτης του πόνου θα πρέπει να επεκταθούν ώστε να περιλαμβάνουν και ειδικούς ενδοκρινολογίας και ανοσολογίας. Μια τέτοια ερευνητική συνεργασία μπορεί να οδηγήσει σε νέες ιδέες και νέες στρατηγικές έρευνας, που μπορεί να αποκαλύψουν τους υποκειμενικούς μηχανισμούς του χρόνιου πόνου και να οδηγήσουν σε νέες θεραπείες για την ανακούφιση από τον χρόνιο πόνο.

πηγή:  http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1002/wcs.1201/full
         
αναφορές: http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17177754
                  http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11780656

Τετάρτη 15 Μαΐου 2013

Physiotherapy works: Αποκατάσταση

ενημερωτικό από τον Chartered Society of Physiotherapy (U.K.)


Η Φυσικοθεραπεία είναι, στο χώρο της αποκατάστασης, μια κλινικά και οικονομικά αποδοτική παρέμβαση, για τους ασθενείς των οποίων η ζωή έχει αλλάξει αρνητικά από κάποιον τραυματισμό ή ασθένεια.

Τι είναι η αποκατάσταση; 

Η Φυσικοθεραπευτική Αποκατάσταση στοχεύει στη βελτιστοποίηση της λειτουργικότητας των ασθενών και την ευημερία τους, καθώς και στο να βοηθήσει στην ενσωμάτωση του ασθενή στον τρόπο ζωής του, είτε στο σπίτι ή στην εργασία ή στην ψυχαγωγία. Η αποκατάσταση θα πρέπει να επικεντρωθεί στις αλλαγές της λειτουργικής ικανότητάς του και στους περιορισμούς του τρόπου ζωής του, δίνοντας προτεραιότητα στους στόχους του ασθενούς για τη λειτουργική του βελτίωση (1). Η αποκατάσταση μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την επαναφορά από έναν τραυματισμό ή ασθένεια, όπως επίσης για τη διαχείριση μακροχρόνιων σθενειών (π.χ. νόσος του Πάρκινσον και Σκλήρυνση κατά Πλάκας). Η αποκατάσταση πρέπει να αρχίσει το συντομότερο δυνατόν για να επιταχύνει την ανάκτηση. Τα προγράμματα αποκατάστασης που συνδυάζουν πολλές διαφορετικές παραμέτρους είναι πιθανό να είναι πιο αποτελεσματικά (2). 
19 λεπτά επιπλέον άσκησης την ημέρα, στην οξεία φάση ή στην φάση της αποκατάστασης,είναι το μόνο που απαιτείται για να επιτευχθεί:
  •     βελτίωση της κινητικότητας και αύξηση των επιπέδων δραστηριότητας
  •     μικρότερη διάρκεια παραμονής στο νοσοκομείο
  •     σημαντική βελτίωση της ποιότητας της ζωής (3).

Οι μυοσκελετικές παθήσεις (ΜΣΠ) 
Το Νοσοκομείο του Πανεπιστημίου του Colchester παρουσίασε ένα πειραματικό σύστημα αξιολόγησης για το προσωπικό που έπασχε ή ανέφερε ΜΣΠ. Αυτό επέτρεψε την έγκαιρη πρόσβαση σε υπηρεσίες φυσικοθεραπείας για το προσωπικό του νοσοκομείου. Μ' αυτό τον τρόπο, το προσωπικό του νοσκομείου που έπασχε από ΜΣΠ, οδηγήθηκε κατά 53,3% σε παραμονή στην εργασία, το 21,7% σε επιστροφή στην εργασία μέσα σε 8 ημέρες και το υπόλοιπο σε επιστροφή εντός 30 ημερών. Ασφαλιστικά εξοικονομήθηκαν άνω των £ 586.000 σε χρονικό διάστημα έξι μηνών από το προσωπικό του νοσοκομείου, ως αποτέλεσμα της νέας υπηρεσίας αποκατάστασης των ΜΣΠ προβλημάτων (4).
  • Μελέτες για το Ηνωμένο Βασίλειο αναφέρουν ότι, 227.000 άτομα ανά έτος πάσχουν από ένα ΜΣΠ της οσφύος, 215,000 άτομα από ΜΣΠ των άνω άκρων ή του αυχένα και 96.000 άτομα απο ΜΣΠ των κάτω άκρων (5). 
  • Τα ΜΣΠ είναι η πιο κοινή αιτία για επαναλαμβανόμενες επισκέψεις σε γιατρούς, που αντιπροσωπεύουν έως και το 30% των επισκέψεων της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας (7). 
  • Εντός του NHS (Εθνικού Συστήματος Υγείας) το 50% των απουσιών λόγω ασθένειας προκαλείται από μυοσκελετικές παθήσεις (7).

Η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ) 

Μια μελέτη του 2010 κατέγραψε τα αποτελέσματα της αναπνευστικής αποκατάστασης που λαμβανει χώρα στην οξεία φάση της ΧΑΠ. Το αποτέλεσμα ήταν η μείωση των επανεισαγωγών σε νοσοκομεία κατά 26% και η σημαντική βελτίωση της σχέσης κόστους-αποτελεσματικότητας στην αντιμετώπιση της νόσου (8). Ομοίως, στα αποτελέσματα μιας τυχαιοποιημένης ελεγχόμενης μελέτης φαινεται ότι για τους ασθενείς με ΧΑΠ, ένα εντατικό πρόγραμμα αποκατάστασης εξωτερικών ασθενών, συμπεριλαμβανομένης της φυσικοθεραπείας, μείωσε τον χρόνο της παραμονής στο νοσοκομείο σε μακροπρόθεσμη βάση. (9)
  •     Ένας στους οκτώ (δηλαδή 130.000) επείγουσες διαγνώσεις σε ενήλικες, οφείλεται στη ΧΑΠ (10), που καθιστά τη δεύτερη μεγαλύτερη αιτία επείγουσας εισαγωγής σε νοσοκομείο στο Ηνωμένο Βασίλειο (11)
  •     Το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας (NICE) εκτιμά ότι το άμεσο κόστος της παροχής φροντίδας στο Σύστημα Υγείας για τα άτομα με ΧΑΠ είναι σχεδόν £ 500 εκατ. ετησίως. Περισσότερο από το ήμισυ το κόστος αυτό σχετίζεται με την παροχή φροντίδας στο νοσοκομείο (11)

Πτώσεις
Οδηγία του Εθνικού Ινστιτούτου Υγείας (NICE) επιβεβαιώνει ότι όλοι οι ηλικιωμένοι διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να πέσουν. Σ' αυτούς τους ανθρώπους, θεωρείται αναγκαία μια εξατομικευμένη πολυπαραγοντική αποκατάσταση, συμπεριλαμβανομένης βελτίωσης της δύναμης και της ισορροπίας (13).
Προγράμματα φυσικοθεραπευτικής άσκησης για την πρόληψη των πτώσεων σε ηλικιωμένα άτομα που διατρέχουν κίνδυνο, είναι οικονομικά αποδοτικά, με κόστος (κατά QALY) κάτω από £ 10.000. Αυτό είναι πολύ κάτω από το επίπεδο που συνήθως θεωρείται προσιτό για το Σύστημα Υγείας (περίπου £ 20.000 έως £ 30.000 κατά QALY) (13).
  •     Οι μισοί από τους ανθρώπους που έχουν μια πτώση θα πέσουν και πάλι μέσα στους επόμενους 12 μήνες (12,13)
  •     Σε ένα πληθυσμό των 320.000 ηλικιωμένων, είναι πιθανό να δούμε 1.250 κατάγματα ετησίως, με 360 από αυτά, πιθανόν να είναι καταγμάτων ισχίου (12)
  •     Με βάση την περίοδο 2009-2010 το κόστος αποφυγής ενός κατάγματος ισχίου εξοικονομεί περίπου £ 10.170 στο Σύστημα Υγείας (12) 

Εγκεφαλικά επεισόδια
Όταν οι επιζήσαντες ενός εγκεφαλικού επεισοδίου λαμβάνουν αποκατάσταση στο σπίτι ή στην κοινότητα και όχι στο νοσοκομείο, έχει αποδειχθεί ότι αυτή είναι οικονομικά αποτελεσματικότερη από την αντίστοιχη σε Μονάδα Αποκατάστασης. Η πρόωρη υποστηριξη του επειδοδιου μπορεί να μειώσει τη μακροπρόθεσμη εξάρτηση και την εισαγωγή σε ίδρυμα αποκατάστασης, καθώς να βοηθήσει στην απελευθέρωση νοσοκομειακών κλινών μειώνοντας το μήκος της παραμονής. (14)
  •     Το συνολικό οικονομικό κόστος της αποκατάστηασης των εγκεφαλικών επεισοδίων στο Ηνωμένο Βασίλειο το 2006-2007 ήταν £ 4.500.000.000 (15)
  •     110.000 άνθρωποι έχουν ένα πρώτο εγκεφαλικό επεισόδιο και 20.000 έχουν μικρά εγκεφαλικά επεισόδια κάθε χρόνο. 25% από αυτά είναι εντός του πληθυσμού σε ηλικία εργασίας (15)

Βιβλιογραφία:
1. Randall KE, McEwen IR. Writing patient-centered functional goals. Physical Therapy. 2000; 80(12):1197-203
2. Beswick AD, Rees K, Dieppe P, Ayis S, Gooberman-Hill R, Horwood J, et al. Complex interventions to improve physical function and maintain independent living in elderly people: a systematic review and meta-analysis. The Lancet. 2008;371(9614):725-35
3. Peiris C, Taylor N, Shields N. Extra physical therapy reduces patient length of stay and improves functional outcomes and quality of life in people with acute or subacute conditions: a systematic review. Arch Phys Med Rehabil 2011 Sep;92(9):. 2011;92(9):1490-500
4. Employers N. Rapid access to treatment and rehabilitation for NHS staff. London 2012
5. Health and Safety Executive. Self-reported work-related illness (SWI) and workplace injuries: Results from the Labour Force Survey (LFS) - Index of tables London: Health and Safety Executive 2010/11
6. National Institute for Health and Clinical Excellence. Early management of persistent nonspecific low back pain. CG88. London: National Institute for Health and Clinical Excellence 2009
7. Health and Safety Executive. Musculoskeletal disorders (MSDs) in Great Britain (GB). London: Health and Safety Executive 2011
8. Seymour JM, Moore L, Jolley CJ, Ward K, Creasey J, Steier JS, et al. Outpatient pulmonary rehabilitation following acute exacerbations of COPD. Thorax. 2010 May;65(5):423-8
9. Griffiths TL, Burr ML, Campbell IA, Lewis-Jenkins V, Mullins J, Shiels K, et al. Results at 1 year of outpatient multidisciplinary pulmonary rehabilitation: a randomised controlled trial. Lancet. 2000 Jan 29;355(9201):362-8
10. British Lung Foundation. Lost in translation. London: British Lung Foundation 2006
11. Healthcare Commission. Clearing the air: A national study of chronic obstructive pulmonary disease. London: Commission for Healthcare Audit and Inspection 2006
12. Department of Health. Falls and fractures. Effective interventions in health and social care.London: Department of Health 2009
13. National Institute for Clinical Excellence. Falls: The assessment and prevention of falls in older people. CG21. London: National Institute for Clinical Excellence 2004
14. Saka O, Serra V, Samyshkin Y, McGuire A, Wolfe CC. Cost-effectiveness of stroke unit care followed by early supported discharge. Stroke. 2009 Jan;40(1):24-9
15. Scarborough P, peto V, Bhatnagar P, Kaur A, Leal J, Luengo-Fernandez R, et al. Stroke statistics. Oxford: University of Oxford 2009

πηγή:  http://www.csp.org.uk/professional-union/practice/your-business/evidence-base/physiotherapy-works/physiotherapy-works-reha