των: Εrkan Kaya, Murat Zinnuroglu, Ilknur Tugcu
Department of Physical Medicine and Rehabilitation, Gazi University Medical Faculty,
Ankara 06500, Turkey
Ankara 06500, Turkey
e-mail: muratz@gmail.com
Ο σκοπός αυτής της μελέτης ήταν να προσδιορίσει και να συγκρίνει την αποτελεσματικότητα της χρήσης του kinesiotaping σε σχέση με την εφαρμογη άλλων φυσικοθεραπευτικών εφαρμογών σε ασθενείς με σύνδρομο πρόσκρουση ώμου.
Από το σύνολο των ασθενών (n= 55), μια ομάδα υποβλήθηκε σε εφαρμοφή kinesiotaping (n= 30) για τρεις φορές με μεσοδιαστήματα των 3 ημερών. Η άλλη ομάδα (n= 25) υποβλήθηκε ένα ημερήσιο πρόγραμμα των τοπικών φυσικοθεραπευτικών εφαρμογών για 2 εβδομάδες.
Η ανταπόκριση
στη θεραπεία αξιολογήθηκε
σύμφωνα με την κλίμακα “
Disability of Arm, Shoulder, and Hand”.
Οι ασθενείς
ερωτήθηκαν επίσης, για τον νυχτερινό
πόνο, τον πόνο κατά την διάρκεια της
ημέρας και τον πόνο κατά την κίνηση.
Οι παραπάνω
ερωτήσεις απαντήθηκαν από τους
συμμετέχοντες κατά την έναρξη, την πρώτη
και την δεύτερη εβδομάδα της θεραπείας.
Η αξιολόγηση της κινητικότητας με βάση την κλίμακα που προαναφέρθηκε έγινε μόνο πριν και μετά την εφαρμογή της κάθε μεθόδου.
Η αξιολόγηση της κινητικότητας με βάση την κλίμακα που προαναφέρθηκε έγινε μόνο πριν και μετά την εφαρμογή της κάθε μεθόδου.
Η βελτίωση των
αναφερόμενων συμπτωμάτων ήταν σημαντική
και στις δυο ομάδες σε σύγκριση με τις
αρχικές αναφορές.
Σε ηρεμία,
κατά
τη διάρκεια της
νύχτας και
την κίνηση μέσης έντασης,
η ομάδα που υπεβλήθη σε kinesiotaping ανέφερε
σημαντικά χαμηλότερα επίπεδα πόνου
κατά την πρώτη εδομαδιαία
εξέταση, σε σύγκριση με
την ομάδα που υπεβλήθη
μόνο σε φυσικοθεραπευτική αγωγή.
Ωστόσο, δεν
υπήρχε σημαντική διαφορά στις ίδιες
παραμέτρους μεταξύ των δύο ομάδων στη
δεύτερη εβδομάδα.
Στην αξιολόγηση
της κινητικότητας του βραχίονα, του
ώμου και του χεριού, σύμφωνα με την
κλίμακα που επιλέχθηκε, η ομάδα που
χρησιμοποίησε kinesiotaping είχε μειωμένη
κινητικότητα σε σχέση με τη δεύτερη
ομάδα στην οποία εφαρμόστηκε
φυσικοθεραπευτική αγωγή, στη μέτρηση
της δεύτερης
εβδομάδας.
εβδομάδας.
Το kinesiotaping βρέθηκε
να είναι πιο αποτελεσματικό από την
τοπική εφαρμογή φυσικοθεραπείας κατά
την πρώτη εβδομάδα, κυρίως στην μείωση
του πόνου και ήταν εξίσου αποτελεσματικό
κατά τη δεύτερη εβδομάδα της θεραπείας.
Στην βελτίωση της κινητικότητας όμως
δεν προσέφερε κατι σημαντικό.
Το kinesiotaping μπορεί να είναι μια εναλλακτική θεραπευτική επιλογή στην θεραπεία του συνδρόμου πρόσκρουσης ώμου, ιδίως όταν απαιτείται ένα άμεσο αποτέλεσμα στη μείωση του πόνου.
Το kinesiotaping μπορεί να είναι μια εναλλακτική θεραπευτική επιλογή στην θεραπεία του συνδρόμου πρόσκρουσης ώμου, ιδίως όταν απαιτείται ένα άμεσο αποτέλεσμα στη μείωση του πόνου.