Σάββατο 13 Απριλίου 2013

Η φυσικοθεραπευτική αγωγή σε γυναίκες με ακράτεια ούρων είναι κλινικά αποτελεσματική και μειώνει το κόστος της αποκατάστασης.



από τον Βρετανικό Σύλλογο Φυσικοθεραπευτών (CSP)

Ακράτεια ούρων ονομάζουμε την ακούσια απώλεια ούρων. Η πιο συνηθισμένη αιτία της είναι το στρες, το οποίο προκαλεί διαρροή των ούρων σε προσπάθεια για άσκηση ή βήχα ή φτέρνισμα.
Η ακράτεια είναι οδυνηρή για τον πάσχοντα και προκαλεί προβλήματα στην καθημερινότητά του. Το πρόβλημα αυτό μπορεί να δημιουργήσει και άλλα προβλήματα υγείας και υγιεινής. Μπορεί να περιορίσει την απασχόληση σε επαγγελματικές, εκπαιδευτικές ή ψυχαγωγικές δραστηριότητες και να οδηγήσει ακόμη και σε κοινωνικό αποκλεισμό.
Η δεύτερη πιο κοινή αιτία για την εισαγωγή σε έναν οίκο ευγηρίας είναι η ακράτεια. Λόγω του χαρακτήρα του εξαιρετικά ευαίσθητου αυτού του θέματος στις γυναίκες, πολλές φορές αργούν να ζητήσουν βοήθεια.
Πολλοί πιστεύουν η ακράτεια είναι μια φυσιολογική συνέπεια της διαδικασίας γήρανσης ή εκτιμούν ότι δεν υπάρχουν αποτελεσματικές θεραπείες.
Μια πρόσφατη μελέτη εκτιμά το κόστος της υγειονομικής περίθαλψης για την ακράτεια στο Ηνωμένο Βασίλειο (NHS) ανέρχεται σε 117 εκατ. ευρώ ετησίως.

Το μέγεθος του προβλήματος:
  • Έχει υπολογιστεί ότι η ακράτεια πλήττει το 20,4% των ατόμων ηλικίας 40 ετών και άνω, που ισοδυναμεί με 5 εκατ. ανθρώπους στο Ηνωμένο Βασίλειο, αν και τα περισσότερα απο αυτά δεν χρειάζονται ή θέλουν βοήθεια. Στις γυναίκες το ποσοστό αυτό αυξάνεται σε 35,6% στην ηλικία των 80 ετών και άνω
  • 50% των γυναικών που πάσχουν από ακράτεια αναφέρουν ότι δεν ενοχλούνται πολύ το πρόβλημα
  • 27% ήταν απρόθυμοι να πάνε σε μέρη όπου ήταν σίγουροι για τη διαθεσιμότητα των τουαλετών
  • 31% ντύνονται διαφορετικά λόγω του προβλήματος
  • 23% δήλωσε ότι επηρεάζεται η σεξουαλική τους ζωή
  • 23% είπε ότι έχουν μειωμένα επίπεδα στη δραστηριότητά τους
  • 25% περιγράφουν συναισθήματα απογοήτευσης και / ή αμηχανία.
 
Η φυσικοθεραπεία είναι κλινικά αποτελεσματική
  • Η εκπαίδευση και η ενίσχυση των μυών του πυελικού εδάφους (δηλαδή των μυών που στηρίζουν την ουροδόχο κύστη και την ουρήθρα), συνιστάται ως πρώτης γραμμής διαχείριση για τις γυναίκες με ακράτεια ούρων από προσπάθεια, παρόρμηση ή μικτή.
  • Η άσκηση των μυών της πυέλου θα πρέπει να ακολουθείται από τις γυναίκες στην πρώτη εγκυμοσύνη τους ως μια προληπτική στρατηγική για ακράτεια.
  • Οι Φυσικοθεραπευτές πρεπει να παρέχουν συμβουλές, στις γυναίκες με την ακράτεια, σχετικές με την δημόσια υγιεινή, με σκοπό να βελτιώνουν τον τρόπο ζωής και την ευεξία. 
  • Επίσης η απώλεια βάρους, τη μείωση πρόσληψης καφεΐνης και υγρών, η διακοπή του καπνίσματος και η αύξηση της σωματικής άσκησης βοηθούν στην αμτιομετώπιση του προβλήματος.

Η φυσικοθεραπεία είναι οικονομικά αποδοτική

Μια συγκριτική οικονομική αξιολόγηση της επανεκπαίδευσης των μυών της πυέλου σε σχέση με την χρήση φαρμακευτικής αγωγής (Duloxetine), ένα φάρμακο που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της ακράτειας, έδειξε ότι η πρώτη είναι φθηνότερη και πιο αποτελεσματική κλινικά.
Σύμφωνα μ αυτή την αξιολόγηση άρχισαν να διαμορφώνονται διάφορες μη χειρουργικές στρατηγικές. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η πιο εντατική εκπαίδευση των μυών της πυέλου, για παράδειγμα με την παροχή επιπλέον συνεδριών, καθώς και οι αλλαγές στον τρόπο ζωής ήταν η πιο κλινικά και οικονομικά αποτελεσματική αντιμετώπιση της ακράτειας.
Αυτός ο συνδυασμός δίνει πολύ χαμηλότερο κόστος αποκατάστασης και σε τιμές αποδεκτές για το NHS. Η μελέτη αξιολόγησε επίσης την κλινική αποτελεσματικότητα και το κόστος της φυσικοθεραπείας σε ομαδικές συνεδρίες, σε σύγκριση με τις ίδιες συνεδρίες παρέχονται ατομικα. Οι ομαδικές συνεδρίες είχαν συγκρίσιμα αποτελέσματα στην αποκατάσταση της ακράτειας και αξιοσημείωτη μείωση του κόστους (£ 8 σε σύγκριση με £ 53, ανά ασθενή).

Συμπέρασμα

Η ακράτεια των ούρων έχει σημαντικό αντίκτυπο στην ποιότητα της ζωής και επηρεάζει ένα σημαντικό αριθμό γυναικών.
Αφού συμβουλευτείτε τον γιατρό σας, επικοινωνήστε με έναν φυσικοθεραπευτή που μπορεί να σας προσφέρει τόσο συνιστώμενη θεραπεία πρώτης γραμμής για την ακράτεια, καθώς και την προαγωγή της υγείας σας και ενημέρωση για τις στρατηγικές πρόληψης.
Εχει αποδειχθεί ότι είναι τόσο κλινικά όσο και οικονομικά αποδοτικό.


Βιβλιογραφία:
1. National Institute for Health and Clinical Excellence. Urinary incontinence: the management of urinary incontinence in women. CG40. London: National Institute for Health and Clinical Excellence; 2006. URL: http://guidance.nice.org.uk/CG40
2. Hermansen IL, O’Connell BO, Gaskin CJ. Women’s explanations for urinary Incontinence, their management strategies, and their quality of life during the postpartum period. Journal of Wound Ostomy & Continence Nursing. 2010;37(2):187-92.
3. Papanicolaou S, Pons ME, Hampel C, et al. Medical resource utilisation and cost of care for women seeking treatment for urinary incontinence in an outpatient setting. Examples from three countries participating in the PURE study. Maturitas. 2005 Nov 30;52 Suppl 2:S35-47.
4. Imamura M, Abrams P, Bain C, et al. Systematic review and economic modelling of the effectiveness and cost-effectiveness of non-surgical treatments for women with stress urinary incontinence. Health Technol Assess. 2010 Aug;14(40):1-188, iii-iv. URL: http://www.hta. ac.uk/execsumm/summ1440.htm
5. Lamb SE, Pepper J, Lall R, et al. Group treatments for sensitive health care problems: a randomised controlled trial of group versus individual physiotherapy sessions for female urinary incontinence. BMC Womens Health. 2009;9:26. URL: http://www.biomedcentral. com/1472-6874/9/26
6. McGrother CW, Donaldson MM, Shaw C, et al. Storage symptoms of the bladder: prevalence, incidence and need for services in the UK. BJU Int. 2004 Apr;93(6):763-9.