Κυριακή 30 Ιουνίου 2013

Σύγκριση χειρουργικής και μη χειρουργικής αποκατάστασης στην αυχενική ριζίτιδα

των: Engquist M, Löfgren H, Oberg B, Holtz A, Peolsson A, Söderlund A, Vavruch L, Lind B.

Department of Orthopaedics, Ryhov Hospital, Sweden and Department of Orthopaedics, Institute of Clinical Sciences at Sahlgrenska Academy, University of Gothenburg, Sweden

Η παρακάτω μελέτη έγινε για να αξιολογηθεί η έκβαση της χειρουργικής πρόσθιας αυχενικής αποσυμπίεσης, σε συνδυασμό με ένα δομημένο πρόγραμμα φυσικοθεραπείας, σε σύγκριση με το ίδιο πρόγραμμα φυσιοθεραπείας (χωρίς να έχει προηγηθεί χειρουργείο) για ασθενείς με αυχενική ριζίτιδα.
Γενικότερα, η γνώση σχετικά με τα αποτελέσματα των παρεμβάσεων για τους ασθενείς με αυχενική ριζίτιδα δεν είναι επαρκής, λόγω της έλλειψης αντίστοιχων μελετών αξιολόγησης. 
Για την μελέτη αυτή εξετάστηκαν 63 ασθενείς, από τους οποίους οι 31 υποβλήθηκαν σε χειρουργική επέμβαση και μετεγχειρητική φυσικοθεραπεία και οι 32 υποβλήθηκαν μόνο σε φυσικοθεραπευτική αγωγή. 
Το πρόγραμμα φυσικοθεραπείας και στις 2 περιπτώσεις περιλάμβανε ειδική κινησιοθεραπεία και στρατηγικές αντιμετώπισης του πόνου. 
Η έκβαση της παρέμβασης και στις δυο περιπτώσεις αξιολογήθηκε με τους ίδιους δείκτες (Neck Disability Index, NDI), για τις ενοχλήσεις στον αυχένα και στα άνω άκρα και με συνολική αξιολόγηση του ασθενούς. Οι ασθενείς παρακολουθήθηκαν συνολικά για 24 μήνες. 
Τα αποτελέσματα από τις επαναλαμβανόμενες μετρήσεις δεν έδειξαν καμία σημαντική διαφορά μεταξύ των ομάδων για το NDI (p = 0.23). 
Για την ένταση του πόνου στην ΑΜΣΣ, οι επαναλαμβανόμενες μετρήσεις έδειξαν διαφορά μεταξύ των ομάδων κατά τη διάρκεια της περιόδου της μελέτης, υπέρ της χειρουργικής ομάδας ( ρ = 0.039). Για την ένταση του πόνου στον βραχίονα, δεν υπήρχε σημαντική διαφορά μεταξύ των ομάδων, σύμφωνα με τις επαναλαμβανόμενες μετρήσεις (ρ = 0,580).
Το 87% των ασθενών στην χειρουργική ομάδα αξιολόγησε την εξέλιξη των συμπτώματά τους ως βελτιούμενη ("καλύτερα / πολύ καλύτερα") κατά την εξέταση στο 12-μηνο, σε σύγκριση με το 62% στην μη χειρουργική ομάδα (ρ <0,05).  
Στους 24 μήνες τα αντίστοιχα ποσοστά ήταν 81% και 69% (p = 0.28).
Από τα παραπάνω βλέπετε ότι η διαφορά ήταν σημαντικότερη στην εξέταση των 12 μηνών υπέρ της χειρουργικής ομάδας.
Σημαντική βελτίωση στην αποκατάσταση του πόνου στην ΑΜΣΣ και στον βραχίονα σε σύγκριση με την αρχική τιμή, παρατηρήθηκε και στις δύο ομάδες (p <0,001). 
Συμπερασματικά, σε αυτή την τυχαιοποιημένη μελέτη ασθενών με αυχενική ριζοπάθεια, δείχθηκε ότι η χειρουργική επέμβαση με φυσικοθεραπεία οδήγησε σε μια πιο γρήγορη βελτίωση κατά το πρώτο μετεγχειρητικό χρόνο (12 μηνο), με σημαντικά μεγαλύτερη βελτίωση στον πόνο του αυχένα και συνολική εκτίμηση του ασθενούς σε σύγκριση με φυσικοθεραπεία και μόνο, αλλά η οι διαφορές μεταξύ των ομάδων μειώθηκαν μετά από δύο χρόνια. 
Έτσι μπορούμε να πούμε ότι, ένα δομημένο φυσικοθεραπευτικό πρόγραμμα θα πρέπει να ακολουθηθεί πριν από την επιλογή της χειρουργικής επέμβασης, σαν εναλλακτική λύση.

πηγή:  http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23778373