του Maëlle Cormond

Η εφαρμογή υπερήχων πρέπει να γίνεται δύο ή τρεις φορές την εβδομάδα με διάρκεια από τέσσερις έως έξι εβδομάδες. [1]
Σε μία μελέτη των Lin CL et al εξετάστηκαν 34 ασθενείς (35 αγκώνες), με μέση ηλικία τα 52,1 ετών (εύρος 35-65 έτη), που υπέφεραν από συμπτωματική πλευρική επικονδυλίτιδα για περισσότερο από 6 μήνες και είχαν εξαντλήσει κάθε συντηρητική αγωγή. Ακολούθησαν αγωγή με υπερήχους, συνοδευόμενη από ηλεκτρομαγνητική θερμοθεραπεία. Η αγωγή αυτή εφαρμόστηκε για τουλάχιστον 6 μήνες και οι ασθενείς αξιολογήθηκαν μετά από 12 μήνες με συνέντευξη.
Η ένταση του πόνου καταγράφηκε με μια οπτική αναλογική κλίμακα (VAS).
Το λειτουργικό αποτέλεσμα αξιολογήθηκε με την αξιολόγηση της δύναμης της λαβής του χεριού, την μέτρηση για την αναπηρία του βραχίονα, του ώμου και της χειρός (QuickDASH) και τον τροποποιημένο έλεγχο της Mayo Clinic (MMCPI) για τον αγκώνα. Τα υπερηχογραφικά ευρήματα σχετικά με την κατάσταση των τενόντων των εκτεινόντων καταγράφηκαν, όπως και οι επιπλοκές.
Το συμπέρασμα είναι ότι αυτή η αγωγή είχε ικανοποιητικά αποτελέσματα σε αυτή την πιλοτική διερεύνηση. Αυτή η καινοτόμος μέθοδος μπορεί να θεωρηθεί ως εναλλακτική θεραπεία της πλευρικής επικονδυλίτιδας, πριν από την περαιτέρω χειρουργική επέμβαση. [2]
Οι D'Vaz AP et al αξιολόγησαν την αποτελεσματικότητα της θεραπείας με την χρήση υπερήχων χαμηλής έντασης ταυτόχρονα με εικονικό φάρμακο, για 12 εβδομάδες, σε ασθενείς με χρόνια πλευρική επικονδυλίτιδα, σε μια τυχαιοποιημένη, διπλή-τυφλή, ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο μελέτη. Σε αυτή τη μελέτη η εφαρμογή υπερήχων δεν ήταν πιο αποτελεσματική από την χρήση του εικονικού φαρμάκου. [3]
Οι Oznur Oken et al αξιολόγησαν τα αποτελέσματα της θεραπέιας με laser χαμηλής ισχύος (LLLT) και συνέκριναν αυτά με τα αποτελέσματα της χρήσης νάρθηκα και εφαρμογής υπερήχων στην επικονδυλίτιδα. Ο σχεδιασμός της μελέτης που χρησιμοποιήθηκε, ήταν μια προοπτική και τυχαιοποιημένη, ελεγχόμενη μελέτη.
58 εξωτερικοί ασθενείς με πλευρική επικονδυλίτιδα (9 άνδρες, 49 γυναίκες) είχαν συμπεριληφθεί στη δοκιμή.
Οι ασθενείς χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες: 1) ομάδα που χρησιμοποίησε νάρθηκα και άσκηση, 2) ομάδα στην οποία εφαρμόστηκε πρόγραμμα υπερήχων και άσκησης και 3) ομάδα στην οποία εφαρμόστηκε πρόγραμμα LLLT laser και άσκηση.
Δεν υπήρχαν σημαντικές διαφορές μεταξύ των ομάδων στη αξιολόγηση κατά VAS και στην δύναμη της λαβής, στην αξιολόγηση κατά την έναρξη και το τέλος της αγωγής. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι, σε ασθενείς με πλευρική επικονδυλίτιδα, ένας νάρθηκας έχει άμεση ευεργετική επίδραση, σε σχέση με την εφαρμογή υπερήχων ή laser στην μείωση του πόνου, και ότι η θεραπεία με laser είναι πιο αποτελεσματική από την χρήση νάρθηκα και την εφαρμογή υπερήχων στην βελτίωση της δύναμης της λαβής. [4]
Οι Schleicher I et al κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι κατά τη διάρκεια της οξείας φάσης η εφαρμογή υπερήχων είναι χρήσιμη. [5]
Το συμπέρασμα είναι ότι, τα αποτελέσματα της εφαρμογής υπερήχων στη θεραπεία της πλευρικής επικονδυλίτιδας εξακολουθούν να είναι αμφιλεγόμενα.
Βιβλιογραφία:
- GREG W. et al. Treatment of Lateral Epicondylitis , 2007 Sep 15;76(6):843-848 Am Fam Physician. Level of evidence 1a
- Lin CLet al.; Clinical and ultrasonographic results of ultrasonographically guided percutaneous radiofrequency lesioning in the treatment of recalcitrant lateral epicondylitis. 2011 Nov;39(11):2429-35. doi: 10.1177/0363546511417096. Am J Sports Med. Case series. Level of evidence: 4.
- D'Vaz AP et al.Pulsed low-intensity ultrasound therapy for chronic lateral epicondylitis: a randomized controlled trial. Rheumatology (Oxford). 2006 May;45(5):566-70. Epub 2005 Nov 22. Level of evidence 1b
- Öznur Öken et al.;The Short-term Efficacy of Laser, Brace, and Ultrasound Treatment in Lateral Epicondylitis: A Prospective, Randomized, Controlled Trial, 2008, Journal of hand therapy. Level of evidence 1b
- Bisset et al; Mobilisation with movement and exercise, corticosteroid injection, or wait and see for tennis elbow: randomised trial BMJ. 2006 November 4; 333(7575): 939. Level of evidence 1b