από τους The New York Times
13 Νοεμβρίου 2014
Ωστόσο, ορισμένες νέες μελέτες δείχνουν ότι κάποιοι ασθενείς επιλέγουν να μπουν σ΄αυτή τη διαδικασία πρόωρα και, ίσως το χειρότερο, να μην έχουν τα αναμενόμενα ωφέλη από αυτή. Σύμφωνα με στοιχεία από την Αμερικανική Ακαδημία Ορθοπαιδικών Χειρουργών, ο αριθμός των αρθροπλαστικών γόνατος σε άτομα ηλικίας μεταξύ 45 και 64 ετών αυξήθηκε κατά 205%, μεταξύ των ετών 2000 και 2012, ενώ σε άτομα ηλικίας άνω των 65 ετών η αύξηση ήταν μόνο 95%.
Σε δύο μεγάλες μελέτες που δημοσιεύθηκαν το τρέχον έτος, οι ερευνητές του Virginia Commonwealth University στο Richmond πραγματοποίησαν μια εκτίμηση του αποτελέσματος των ολικών αρθροπλαστικών γόνατος. Χρησιμοποιώντας κριτήρια που αναπτύχθηκαν στην Ευρώπη, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι αρθροπλαστικές γόνατος μπορεί να κριθούν κατάλληλες μόνο για εκείνους των οποίων η αρθρίτιδα στο γόνατο είναι ιατρικώς επιβεβαιωμένη για να προχωρήσων στην επέμβαση. Αυτό σημαίνει ότι τα κριτήρια πρέπει να είναι όχι μόνο ο έντονος πόνος, αλλά και η μειωμένη σωματική λειτουργία, όπως η ανικανότητα να ανέβει σκάλες, να σηκωθεί από μια καρέκλα ή να περπατήσει χωρίς βοήθεια. Με βάση άλλη μελέτη που πραγματοποιείται στην Ισπανία, οι ερευνητές καθόρισαν επίσης ότι η ολική αρθροπλαστική είναι μια κατάλληλη επέμβαση μόνο για ασθενείς ηλικίας άνω των 65. Η επιχειρηματολογία τους; Τα υλικά των εμφυτευμάτων φθείρονται μετά από μερικές δεκαετίες, κάτι που σημαίνει ότι ένας ασθενής 45 ετών θα μπορούσε να χρειαστεί μια επιπλέον ολική αρθροπλαστική κατά τη διάρκεια της ζωής του.
Οι ερευνητές στη συνέχεια ανέλυσαν τα δεδομένα από μια μεγάλη μελέτη σχεδόν 200 ασθενών (ανδρών και γυναικών) με πόνο και άλλα συμπτώματα οστεοαρθρίτιδας των γονάτων, που υποβλήθηκαν σε ολική αρθροπλαστική εντός πέντε ετών από την έναρξη της μελέτης. Αποδείχθηκε ότι περίπου το ένα τρίτο των ατόμων της έρευνας δεν θα είχαν θεωρηθεί ως κατάλληλοι υποψήφιοι για ολική αρθροπλαστική. Πολλοί από τους ασθενείς είχαν μια μικρή οστεοαρθρίτιδα, σύμφωνα με τις απεικονιστικές εξετάσεις, των γονάτων τους ή σύμφωνα με τον αναφερόμενο πόνο και την κινητική τους κατάσταση.
Σε μια άλλη μελέτη, οι ίδιοι ερευνητές επίσης διαπίστωσαν ότι οι άνθρωποι που ήταν οι κατάλληλοι υποψήφιοι για χειρουργική επέμβαση -βασικά αυτοί που είχαν σοβαρή οστεοαρθρίτιδα- επωφελήθηκαν σημαντικά από τη χειρουργική επέμβαση και, σύμφωνα με την αναφορά εκθέσεων, μείωσαν σημαντικά τον πόνο στο γόνατο και βελτίωσαν σημαντικά την κινητικότητά τους, κατά τους πρώτους μήνες αμέσως μετά την επέμβαση, αλλά και σε νέα αξιολόγηση δύο χρόνια αργότερα. Στην κλίμακα μέτρησης της λειτουργικότητας του γόνατος, η βαθμολογία τους βελτιώθηκε κατά περίπου 20 μονάδες κατά μέσο όρο.
Αντίθετα, στα άτομα στα οποία η χειρουργική επέμβαση, σύμφωνα με επιστημονικά κριτήρια, δεν κρίθηκε κατάλληλη, δεν βελτιώθηκε πολύ η κατάστασή τους. Μετά από ένα χρόνο, η βαθμολογία τους για τη λειτουργικότητα του γόνατος, στην αντίστοιχη κλίμακα, είχε αυξηθεί μόνο κατά περίπου 2 μονάδες.
"Είχαν λιγότερα περιθώρια για βελτίωση," λέει ο Dr Daniel Riddle, ο καθηγητής Φυσικοθεραπέιας και Ορθοπαιδικής στο Virginia Commonwealth University, ο οποίος ηγήθηκε των μελετών.
Το μήνυμα δεν είναι ότι οι άνθρωποι πρέπει να περιμένουν μέχρι τα γόνατά τους να διαλύσουν εντελώς πριν από την αντικατάστασή τους. Αλλά θα πρέπει να αμφισβητούν την άμεση ανάγκη για χειρουργική επέμβαση. "Ρωτήστε το γιατρό σας για το πώς εξελίσεται και αντιμετωπίζεται η αρθρίτιδα σας πραγματικά," συμβουλεύει ο Dr Riddle. "Αν δεν έχετε μια οστεοαρθρίτιδα, κατά την οποία έχει καταστραφεί πλήρως ο προστατευτικός χόνδρος της άρθρωσης, σκεφτείτε να απευθυνθείτε σε έναν Φυσικοθεραπευτή και ασχοληθείτε με κατάλληλα προγράμματα άσκησης που θα μπορούσαν να ενισχύσουν την άρθρωση, να μειώσουν τον πόνο και την αναπηρία. Η απώλεια βάρους επίσης, βοηθάει πάρα πολύ."
πηγή: http://well.blogs.nytimes.com/2014/11/13/think-twice-before-choosing-knee-replacement/?_r=2