Οκτώ τρόποι για να αντιμετωπίσετε τον χρόνιο πόνο

της Rachel Noble Benner
από την εφημερίδα: The Washington Post 

12 Ιανουαρίου 2015

Τα παρακάτω βήματα, βγαλμένα από την έρευνα και την εμπειρία, μπορούν να σας βοηθήσουν στην διαχείριση του χρόνιου πόνου.

Απευθυνθείτε σε έναν φυσικοθεραπευτή. 

Όσο περισσότερο κινείστε, τόσο καλύτερα θα αισθάνεστε. Η επιστημονική ενδυνάμωση και η διάταση των διαφόρων μυϊκών ομάδων, ειδικά αυτών που επηρεάζονται από τον χρόνιο πόνο, μπορούν να αυξήσουν την κινητικότητα, να μειώσουν τον πόνο και να βελτιώσουν τη συνολική διάθεση. Βρείτε έναν φυσιοθεραπευτή ο οποίος έχει εμπειρία στη συνεργασία με ανθρώπους που υποφέρουν από χρόνιο πόνο.

Κοινωνικοποιηθείτε. 

Αποφύγετε την μοναξιά και συμμέχετε σε δραστηριότητες με φίλους και μέλη της οικογένειας. Εάν έχετε φυσικούς περιορισμούς, βρείτε τρόπους που θα σας επιτρέψουν να απολαύσετε τη συντροφιά των άλλων. Χρησιμοποιήστε την δεξιότητά σας στην επίλυση των προβλημάτων σας, για να δημιουργήσετε λύσεις και να αποφεύγετε τις δικαιολογίες. Το συναισθηματικό και σωματικό όφελος της ενασχόλησής σας με άλλους είναι ανυπολόγιστο.

Αντιμετωπίστε την κατάθλιψη και το άγχος.
Η κατάθλιψη και το άγχος μπορούν να προκαλέσουν σωματικό πόνο εκτός από την ψυχολογική δυσφορία. Συζητήστε με έναν γιατρό ο οποίος αντιμετωπίζει τον χρόνιο πόνο, αν αντιμετωπίζετε συμπτώματα όπως κακή διάθεση, σημαντική απώλεια ή αύξηση βάρους, κόπωση, δυσκολία στον ύπνο, έλλειψη συγκέντρωσης, απελπισία, έλλειψη ενδιαφέροντος για δραστηριότητες, διέγερση, ανησυχία, φόβο ή πανικό. Η θεραπεία της κατάθλιψης και του άγχους μπορεί να μειώσει σημαντικά χρόνιο πόνο.

Χρησιμοποιήστε πρακτικές εγκεφαλικής χαλάρωσης.
Το άγχος αυξάνει τον πόνο, έτσι ο διαλογισμός, η βιοανάδραση, η θετική προβολή και η προοδευτική χαλάρωση, είναι ισχυρά εργαλεία για να μειώσετε το άγχος και την δυσφορία. Κάθε μία από αυτές τις τεχνικές μπορούν να εκπαιδεύσουν το σώμα σας, να χαλαρώσει τους μυς, να αυξήσει τη ροή του αίματος και να μειώσει τις χημικές αντιδράσεις του στρες, που είναι επιβλαβείς για το σώμα σας. Οι δραστηριότητες αυτές μειώνουν επίσης το άγχος, βελτιώνουν τη διάθεση και απαλύνουν τον πόνο. Ένας καλός σύμβουλος ή ειδικός στη χαλάρωση μπορεί να σας βοηθήσει να αποκτήσετε αυτές τις δεξιότητες.

Γίνετε μέλος μιας ομάδας υποστήριξης.
Συχνά, ένα άτομο που πάσχει από χρόνιο πόνο αισθάνεται σαν να είναι το μόνο πρόσωπο στον κοινωνικό κύκλο του, που αντιμετωπίζει αυτό το πρόβλημα. Οι ομάδες υποστήριξης προσφέρουν ένα χώρο για τους ανθρώπους να μοιραστούν και να μάθουν ο ένας από τον άλλο. Οι τοπικές ενώσεις ασθενών για τον χρόνιο πόνο, μπορούν να σας ενημερώσουν για την ύπαρξη τέτοιων ομάδων. Οι ομάδες υποστήριξης μπορεί επίσης να είναι ένα εξαιρετικό μέρος για να πάρετε γνώμες για φυσικοθεραπευτές και συμβούλους, που εργάζονται με ανθρώπους που αντιμετωπίζουν πρόβλημα χρόνιου πόνου.

Αποφύγετε την εκτεταμένη χρήση εξαρτησιογόνων φαρμάκων για τον πόνο. 

Τα oπιοειδή και οι βενζοδιαζεπίνες είναι άριστα για τον οξύ πόνο, αλλά δεν θα πρέπει να λαμβάνονται για μεγάλο χρονικό διάστημα, γιατί μπορεί να κάνουν τον πόνο εντονότερο. Είναι σημαντικό να συνεργαστείτε με έναν έμπειρο γιατρό στη διαχείριση του πόνου, για την μετάβαση από το εθιστικό -και συχνά αναποτελεσματικό- φάρμακο, σε κάποιο αλλο πιο χρήσιμο στην περιπτωσή σας.

Ανακαλύψτε νόημα και σκοπό.
Ο σκοπός στη ζωή σας είναι απαραίτητος για την ενίσχυση της σωματικής και ψυχικής σας ευεξίας. Για παράδειγμα, ίσως να είστε σε θέση να εργαστείτε εθελοντικά σε μια βιβλιοθήκη ή στην εκκλησία σας ή σε ένα τοπικό νοσοκομείο. Βρείτε τρόπους για να μοιραστείτε τα ταλέντα σας, καθώς με τον εθελοντισμό τα δίνετε πίσω στην κοινότητά σας. Αυτό μπορεί να είναι μια τεράστια πρόκληση για κάποιον του οποίου η ζωή και η ταυτότητα έχουν αποσυναρμολογηθεί από τον χρόνιο πόνο. Ένας καλός σύμβουλος μπορεί να σας βοηθήσει να κάνετε αυτή τη δύσκολη μετάβαση.

Ζητήστε βοήθεια.
Είτε έχετε ζήσει με χρόνιο πόνο για λίγους μήνες ή και πολλά χρόνια, τα καθήκοντα που σας περιγράφονται εδώ μπορεί να σας φαίνονται τρομακτικά. Η Mayo Clinic ενθαρρύνει τους ασθενείς με χρόνιο πόνο να ζητήσουν επαγγελματική βοήθεια, λέγοντας: "Η σωματική σας υγεία μπορεί να επηρεάσει άμεσα την ψυχική υγεία σας. Η άρνηση, ο θυμός και η απογοήτευση είναι κοινά με τις χρόνιες ασθένειες... Ο θεραπευτής, ο σύμβουλος ή κάποιος άλλος επαγγελματίας μπορεί να είναι σε θέση να σας βοηθήσει να βάλετε τα πράγματα σε μια προοπτική. Είναι επίσης να είναι σε θέση να σας διδάξουν δεξιότητες αντιμετώπισης, όπως η χαλάρωση ή τεχνικές διαλογισμού."

πηγή:  http://www.washingtonpost.com/national/health-science/eight-ways-to-deal-with-chronic-pain/2015/01/12/09301782-9057-11e4-ba53-a477d66580ed_story.html

Η κινητοποίηση των μαλακών μορίων και οι ασκήσεις βελτίωσης του εύρους κίνησης στο σύνδρομο υπακρωμιακής προστριβής

του Al Dajah SB
από το περιοδικό Journal of Physical Therapy Science 2014 Nov;26(11):1803-5. doi: 10.1589/jpts.26.1803. Epub 2014 Nov 13.


Ο στόχος αυτής της μελέτης ήταν να αξιολογήσει τις επιπτώσεις της κινητοποίησης των μαλακών μορίων της άρθρωσης του ώμου και των ασκήσεων PNF στο επίπεδο του πόνου, καθώς και την τροχιά κίνησης, σε ασθενείς με σύνδρομο υπακρωμιακής προστριβής (ή σύνδρομο πρόσκρουσης).  

Στην μελέτη επιλέχθηκαν και συμμετείχαν 30  ασθενείς με επώδυνη και περιορισμένη κινητικότητα στην γληνοβραχιόνιο άρθρωση του ώμου.  
Οι ασθενείς τυχαιοποιήθηκαν σε μία πειραματική ομάδα (n = 15), η οποία έλαβε θεραπεία που αποτελείτο από κινητοποίηση των μαλακών μορίων και ασκήσεις βελτίωσης του εύρους κίνησης, συμφωνα με την τεχνική PNF. 
Η ομάδα ελέγχου έλαβε αντίστοιχες συνεδρίες εφαρμογής υπερήχων.  
Το επίπεδο του πόνου, η έξω στροφή του ώμου και η γενικότερη κινητικότητα της άρθρωσης μετρήθηκαν πριν και μετά την παρέμβαση και στις δυο ομάδες. 

Η πειραματική ομάδα (αυτή της κινητοποίησης) παρουσίασε μια σημαντική μείωση στο επίπεδο του πόνου, σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου. Οι τιμές της έξω στροφής του ώμου παρουσίασαν σημαντική βελτίωση. Η μέση τιμή κινητικότητα της ωμικής ζώνης, στην πειραματική ομάδα, αυξήθηκε σημαντικά.

Ο συνδυασμός της κινητοποίησης του υποπλάτιου για 7 λεπτά και 5 επαναλήψεις της σύσπασης-χαλάρωσης, σύμφωνα με την τεχνική  PNF, για τους έσω στροφείς του ώμου, που ακολουθείται από 5 επαναλήψεις PNF διευκόλυνσης απαγωγής και εξω στροφής, σε διαγώνιο μοτίβο, βρέθηκαν να είναι αποτελεσματικότερα στην μείωση του πόνου και τη βελτίωση της κινητικότητας και της έξω στροφής του ώμου, κατά τη διάρκεια της φυσικοθεραπευτικής παρέμβασης.


πηγή: http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4242960/

Η αποτελεσματικότητα της ενδυνάμωσης των μυών του κορμού σε ασθενείς με χρόνια οσφυαλγία.

των Kumar T, Kumar S, Nezamuddin M, Sharma VP.
από το περιοδικό Journal of Back and Musculoskeletal Rehabilitation (Δεκ. 2014)


Η χρόνια οσφυαλγία είναι ένα πρόβλημα υγείας που απασχολεί πολλούς ανθρώπους και περίπου το 5-15% του παγκόσμιου πληθυσμού θα αναπτύξει χρόνια οσφυαλγία. Τα κλινικά ευρήματα της χρόνιας οσφυαλγίας είναι η μειωμένη κινητικότητα της οσφύος και η μείωση της ισχύος των μυών του κορμού. Στη βιβλιογραφία, δεν υπάρχουν ποσοτικά δεδομένα για την επίπτωση της ενίσχυσης των βασικών μυών του κορμού στην χρονιότητα (μικρής διάρκειας, μεγάλης διάρκειας) της οσφυαλγίας. 
 Αυτή η μελέτη αξιολόγησε την επίδραση ενός προγράμματος ενδυνάμωσης των μυών του κορμού στην χρόνια οσφυαλγία. 
Αξιολογήθηκαν 30 ασθενείς με χρόνια οσφυαλγία, που είχαν προσέλθει σε τμήμα εξωτερικών ιατρείων νοσοκομείου. Οι 30 ασθενείς χωρίστηκαν σε δύο ομάδες: Α και Β, με βάση την χρονιότητα της οσφυαλγίας τους. Οι ασθενείς της ομάδας Α είχαν διάρκεια οσφυϊκού πόνου για περισσότερο από δώδεκα μήνες και αυτοί της ομάδας Β είχαν πόνο διάρκειας από τρεις έως δώδεκα μήνες. 
Και οι δυο ομάδες υποβλήθηκαν στην ίδια παρέμβαση για έξι εβδομάδες. Η αξιολόγηση έγινε πριν και μετά την παρέμβαση, καθώς και μετά από έξι εβδομάδες και για τις δύο ομάδες. 

Στα αποτελέσματα και οι δυο ομάδες παρουσίασαν βελτίωση σε όλα τα μέτρα αξιολόγησης του πόνου (σε συνάρτηση με τη χρήση της αριθμητικής κλίμακας αξιολόγησης του πόνου Oswestry Disability Index), στην δοκιμή Sorensen, στην δύναμη των μεγάλων γλουτιαίων, την ικανότητα ενεργοποίησης των εγκάρσιων κοιλιακών μυών και το τροποποιημένο Schober’s Test. 
Η διαφορά της  βελτίωσης ήταν στατιστικά μη σημαντική μεταξύ των δυο ομάδων, αλλά η βελτίωση ήταν εξίσου σημαντική και για τις δυο ομάδες.

 
πηγή:  http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25467999

Τα συμπληρώματα δεν βοηθούν στην οστεοαρθρίτιδα του γόνατος

της Pauline Anderson 
από τον ιστότοπο: MedpageToday 

11 Δεκ 2014

Λαμβάνοντας γλυκοζαμίνη και χονδροϊτίνη, δύο δημοφιλή συμπληρώματα διατροφής, δεν απαλλάσσεστε σημαντικά από τον πόνο και την δυσκαμψία, που σχετίζονται με την οστεοαρθρίτιδα του γόνατος ή δεν βελτιώνετε την εξέλιξη της νόσου, σύμφωνα με μια νέα μελέτη.

Στα αποτελέσματα της μελέτης, μετά από προσαρμογή των δεδομένων, τα άτομα που ανέφεραν χρήση του συνδυασμού γλυκοζαμίνης/χονδροϊτίνης, σε τρεις ετήσιες αξιολογήσεις, παρουσίασαν αύξηση στην βαθμολόγηση του πόνου κατά 0.68 μονάδες στην κλίμακα WOMAC, σε σύγκριση με όσους δεν χρησιμοποιούσαν αυτά τα συμπληρώματα, σύμφωνα με τον Dr. Shibing Yang, από το Τμήμα Επιδημιολογίας, Οικογενειακής Ιατρικής και Υγείας του Πληθυσμού, του Πανεπιστημίου της Βιρτζίνια, στο Ρίτσμοντ των ΗΠΑ και τους συνεργάτες του.

Για την δυσκαμψία και την λειτουργικότητα, οι διαφορές στις μετρήσεις κατά WOMAC μεταξύ αυτών που χρησιμοποιούν τη θεραπεία αυτή, σε σχέση με αυτούς που δεν είχαν λάβει ποτέ αυτά τα συμπληρώματα, ήταν 0,41 (95% CI μηδέν έως 0,82) και 1,28 (95% CI 1,23 - 3,79), αντίστοιχα, αναφέρουν οι ερευνητές στο περιοδικό Arthritis and Rheumatology 

"Τα στοιχεία μας πρέπει να ενταχθούν στο συνεχώς αυξανόμενο σώμα των στοιχείων που δείχνουν ότι ο συνδυασμός γλυκοζαμίνης/χονδροϊτίνης δεν έχει καμία επίπτωση στην ανακούφιση των συμπτωμάτων της οστεοαρθρίτιδας του γόνατος," αναφέρουν οι συγγραφείς.
"Τα ευρήματα υποστηρίζουν τις πιο πρόσφατες κατευθυντήριες γραμμές που προτείνουμε για την χρήση γλυκοζαμίνης και χονδροϊτίνης στην θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας του γόνατος", συμπλήρωσαν.

Η οστεοαρθρίτιδα του γόνατος είναι ο πιο κοινός τύπος αρθρίτιδας και σημαντική αιτία πόνου και σωματικής αναπηρίας σε ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας. Δεν υπάρχουν αποτελεσματικές φαρμακευτικές θεραπείες.
Είναι βιολογικά δυνατόν η χορήγηση γλυκοζαμίνης και η χονδροϊτίνης, δύο βασικών συστατικών των πρωτεογλυκανών στον φυσιολογικό χόνδρο, να έχει αντίκτυπο στην οστεοαρθρίτιδα του γόνατος; Εργαστηριακές μελέτες, όπως και μελέτες σε ζώα, αποδεικνύουν ότι αυτά τα συμπληρώματα προσομοιώνουν τη σύνθεση των πρωτεογλυκανών και αναστέλλουν τη σύνθεση των πρωτεολυτικών ενζύμων, που οδηγούν σε πρόωρη καταστροφή του χόνδρου.

Στις ΗΠΑ, η γλυκοζαμίνη και η χονδροϊτίνη συνήθως πωλούνται σε ένα χάπι συνδυασμού, αλλά οι μελέτες για τη συνδυασμένη αυτή θεραπεία είναι ελάχιστες. Οι περισσότερες μελέτες μέχρι σήμερα ήταν  δοκιμές 3 ετών, που διεξάγονται την τελευταία δεκαετία στην Ευρώπη.

Για την αντιμετώπιση αυτού του κενού, οι ερευνητές απέκτησαν πρόσβαση στα δεδομένα της οργάνωσης Osteoarthritis Initiative (OAI). Από το 2004 έως το 2006, σε τέσσερις περιοχές μελέτης στις ΗΠΑ, καταγράφησαν πάσχοντες με οστεοαρθρίτιδα του γόνατος ή με υψηλό κίνδυνο για εκδήλωση της πάθησης. 
Οι συμμετέχοντες στη μελέτη είχαν αξιολογημένη οστεοαρθριτιδα κατά Kellgren-Lawrence (KL) 2ου βαθμού ή και μεγαλύτερη σε τουλάχιστον ένα γόνατο.
Η χρήση γλυκοζαμίνης και χονδροϊτίνης ήταν αυτο-αναφερόμενη. 
Για να βελτιωθεί η εγκυρότητα της μελέτης, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν έναν συγκεκριμένο σχεδιασμό, έτσι ώστε μόνο οι συμμετέχοντες που δεν ανέφεραν χρήση γλυκοζαμίνης ή χονδροϊτίνης κατά την έναρξη, συμπεριλήφθηκαν στις αναλύσεις.  
Από αυτή την ομάδα νέων χρηστών, οι ερευνητές μελέτησαν δύο δείγματα: 1.625 συμμετεχόντων για τις αναλύσεις των συμπτωμάτων, και 1.113 για τις αναλύσεις των απεικονιστικών αλλαγών στην άρθωση.
Οι συμμετέχοντες ήταν σε γενικές γραμμές νέα ηλικιακά άτομα (56,4% ήταν κάτω των 65 ετών) και η πλειοψηφία ήταν γυναίκες (58,0%) και μη-ισπανόφωνοι λευκοί (72,9%).

Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν το ερωτηματολόγιο WOMAC για να αξιολογήσουν τον πόνο, την δυσκαμψία, και τη σωματική λειτουργία. Η βαθμολόγηση της κλίμακας κυμαίνεται από 0-20 για τον πόνο, 0-8 για την δυσκαμψία και 0-68 για την λειτουργικότητα, με τις μεγαλύτερες βαθμολογίες να αντιπροσωπεύουν τα χειρότερα συμπτώματα ή την περισσότερο μειωμένη λειτουργικότητα.

Για την εκτίμηση της εξέλιξης της νόσου, οι ερευνητές πήραν τακτικές ακτινογραφίες του γόνατος σε κάμψη 20 έως 30 μοιρών και με έσω στροφή της κνήμης κατά 10 μοίρες. Επίσης, οι ερευνητές συγκέντρωσαν πληροφορίες για πιθανούς συγχυτικούς παράγοντες, μεταξύ των οποίων: η κοινωνική κατάσταση, η γενική κατάσταση της υγείας, ο δείκτης μάζας σώματος (ΒΜΙ) και η χρήση άλλων συμβατικών και εναλλακτικών θεραπειών για την αρθρίτιδα, εκτός από την χρήση  γλυκοζαμίνης / χονδροϊτίνης.

Η μελέτη διαπίστωσε ότι το 18% των συμμετεχόντων χρησιμοποίησε συμπληρώματα γλυκοζαμίνης/χονδροϊτίνης κατά τη διάρκεια της περιόδου της μελέτης και 4% ανέφερε χρήση και άλλων παρεμβάσεων στην ίδια περίοδο.

Εκτός από τα αποτελέσματα για τα συμπτώματα και τη λειτουργικότητα της άρθρωσης, η μελέτη διαπίστωσε ότι σε σύγκριση με τους πάσχοντες που δεν χρησιμοποιησαν συμπληρωματα, οι χρήστες συμπληρωμάτων σε όλες τις αξιολογήσεις παρουσίασαν κατά μέσο όρο 0,11mm μεγαλύτερη ενδοαρθρική απόσταση (95% CI μείον 021-0.44), με ελάχιστη αλλαγή τα 0,2-0,5mm.

"Μετά από προσαρμογή για πιθανούς συγχυτικούς παράγοντες, βρήκαμε ότι η θεραπεία με γλυκοζαμίνη/χονδροϊτίνη για 3 χρόνια, δεν φαίνεται να επιφέρει ανακούφιση στα συμπτώματα ή καθυστέρηση της εξέλιξης της νόσου," σχολίασαν οι συγγραφείς.
Τα στοιχεία για συμπτωματική επίδραση με τη χορήγηση ενός μόνο από τα δύο αυτά συμπληρώματα, χρειάζονται μακροχρόνιες κλινικές δοκιμές για αξιολόγηση. Τα ευρήματα για την ενδοαρθρική απεικονιστική βελτίωση είναι σύμφωνα με κάποιες, αλλά όχι όλα, προηγούμενες μελέτες.

Καθώς οι συμμετέχοντες πιθανό να είχαν περιόδους λήψης ή όχι των συμπληρωμάτων κατά την διάρκεια των ετήσιων εκτιμήσεων, μπορεί να υπάρχει εσφαλμένη ταξινόμηση του χρήση. Ένας άλλος περιορισμός της μελέτης, ήταν η έλλειψη πληροφοριών σχετικά με το συμπληρωματικό σκεύασμα, την δοσολογία, και την καθαρότητά του.

Η μελέτη χρηματοδοτήθηκε από το National Heart, Lung, and Blood Institute.  
Το OAI έχει ιδρυθεί και χρηματοδοτείται από το ΝΙΗ, την Pfizer, την Novartis, την Merck Research Laboratories, και την GlaxoSmithKline.

Ο Dr.Yang και οι συνεργάτες του δεν έχουν κάποια σχέση με την φαρμακοβιομηχανία.



πηγή: http://www.medpagetoday.com/Rheumatology/Arthritis/48552
         Yang S, et al "Effects of glucosamine and chondroitin on treating knee osteoarthritis: an analysis with marginal structural models" Arthritis Rheumatol 2014; DOI: 10.1002/art.38932.

Επίδραση των καιρικών συνθηκών στην οσφυαλγία

των Steffens D, Maher CG, Li Q, Ferreira ML, Pereira LS, Koes BW, Latimer J.  
από το περιοδικό: Arthritis Care & Research 2014 Jul 10. doi: 10.1002/acr.22378. 
 
Αυτή η μελέτη είχε σκοπό να εξετάσει την επίδραση των καιρικών συνθηκών σε περιστατικά οσφυαλγίας. 
Είναι μια μελέτη επανεκτίμησης διαφόρων περιστατικών σε κλινικές πρωτοβάθμιας φροντίδας στο Σίδνεϊ της Αυστραλίας. Συμμετείχαν συνολικά 993 ασθενείς που παρουσίασαν οξύ επεισόδιο οσφυαλγίας, αναφερόμενοι στις συμμετέχουσες κλινικές από τον Οκτώβριο 2011 έως τον Νοέμβριο 2012 που διεξήχθη η μελέτη. 

Στο ιστορικό του ασθενή, εκτός από  τα κλινικα στοιχεία της κατάστασής του, καταγράφησαν και δημογραφικά, καθώς και άλλα δεδομένα σχετικά με το επεισόδιο της οσφυαλγίας, κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης. Παράμετροι των καιρικών συνθηκών (θερμοκρασία, σχετική υγρασία, ατμοσφαιρική πίεση, ταχύτητα ανέμου, ριπή ανέμου, κατεύθυνση ανέμου και του ύπαρξη υετού) είχαν καταγραφεί, ανά περιστατικό, από τα αρχεία της Αυστραλιανής Μετεωρολογίας, για όλη την περίοδο της μελέτης. Η έκθεση στις καιρικές συνθήκες, σε σχέση με την χρονική περίοδο της έναρξης του επεισοδίου, συσχετίστικαν επίσης με την διάρκεια του επεισοδίου. 
Η θερμοκρασία, η σχετική υγρασία, η πίεση του αέρα, η κατεύθυνση του ανέμου και ο όγκος της βροχόπτωσης, δεν παρουσίασαν κάποια συσχέτιση με την έναρξη του περιστατικού της οσφυαλγίας. Η αυξημένη ταχύτητα του ανέμου (για ταχύτητες πάνω από 11 km/h) και οι ριπές ανέμου (με ταχύτητης πάνω από 14 km / h) αύξησαν τις πιθανότητες εμφάνισης πόνου. 

Συμπερασματικά, οι καιρικές παράμετροι που έχουν συνδεθεί με τον μυοσκελετικό πόνο, όπως η θερμοκρασία, η σχετική υγρασία, την πίεση του αέρα, και ο υετός δεν αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης οσφυαλγίας. Η αυξημένη ταχύτητα του ανέμου και η ύπαρξη ριπών ανέμου, προκαλούν μια μικρή αύξηση του κινδύνου πρόκλησης οσφυαλγίας, αν και αυτή η αύξηση δεν είναι κλινικά σημαντική. 


πηγή: http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25044376

Το KinesioTaping δεν μειώνει το οίδημα στο διάστρεμμα της ποδοκνημικής σε αθλητές

των Guilherme S Nunes, Valentine Zimermann Vargas,Bruna Wageck,Daniela Pacheco dos Santos Hauphental,Clarissa Medeiros da Luz,Marcos de Noronha
(Department of Physiotherapy, Center of Health and Sport Sciences, Santa Catarina State University, Brazil)
από το Australian Journal of Physiotherapy (January 2015 Volume 61, Issue 1, Pages 28–33)


Στη διερεύνηση του αν το KinesioTaping μπορεί να μειώσει το οίδημα σε αθλητές που έχουν υποστεί οξύ, πλευρικό διάστρεμμα ποδοκνημικής (ΠΔΚ), οι ερευνητές πραγματοποίησαν τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη μελέτη, με κρυφή κατανομή, με πρόθεση την ανάλυση και την αξιολόγηση.  
Οι συμμετέχοντες ήταν 36 αθλητές που συμμετείχαν σε ένα από 7 διαφορετικά αθλήματα και είχαν υποστεί οξύ διάστρεμμα της ποδοκνημικής. 

Στην πειραματική ομάδα εφαρμόστηκε KinesiοΤaping για 3 ημέρες, η οποία σχεδιάστηκε για αντιμετώπιση του οιδήματος (φωτογραφία F). Στην ομάδα ελέγχου εφαρμόστηκε μια αδρανής εφαρμογή KinesioTaping (φωτογραφία G). 

Για τη σύγκριση του αποτελέσματος, μεταξύ των ομάδων, μετρήθηκε ο όγκος του οιδήματος, καθώς και η περίμετρος της ΠΔΚ και αξιολογήθηκε η σχέση αυτών των μετρήσεων και η διαφορά τους μετά την εφαρμογή, καθώς και η σχέση με τις μετρήσεις όγκου και περιμέτρου της υγιούς ΠΔΚ του κάθε συμμετέχοντα. 

Τα δεδομένα καταγράφησαν τις 3 ημέρες από την αρχική εφαρμοφή του KinesioTape, καθώς και 15 ημέρες μετά. 
Στις 3 ημέρες μετά την παρέμβαση, δεν υπήρχαν διαφορές μεταξύ των ομάδων στην μέτρηση της εξέλιξης του οιδήματος και ογκομετρικά (MD –2 ml, 95% CI –28 έως 32), αλλά και στην περίμετρο της ΠΔΚ (MD 0.2 cm, 95% CI –0.6 έως 1.0), επίσης, στην σχετική ογκομέτρηση (MD 0,0 cm, 95% CI -0.1 έως 0.1), καθώς και σε άλλες αναλύσεις.
Στην 15η ημέρα αξιολόγησης, δεν υπήρχαν σημαντικές διαφορές μεταξύ των ομάδων στα αποτελέσματα.  

Συμπερασματικά, η εφαρμογή KinesioΤaping, με στόχο την τόνωση του λεμφικού συστήματος, είναι αναποτελεσματική στην μείωση του οιδήματος,  μετά από διάστρεμμα της ΠΔΚ σε αθλητές.



πηγή: http://ac.els-cdn.com/S1836955314001489/1-s2.0-S1836955314001489-main.pdf?_tid=45b4b318-9820-11e4-8d7c-00000aacb362&acdnat=1420822690_cc1d8c8b44463a60d09639f16f531c2a

Η δοκιμασία ισορροπίας θα μπορούσε να προβλέψει τον κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου

Ερευνητές βρήκαν την σχέση μεταξύ της ικανότητας για ισορροπία στο ένα πόδι και μικρών εγκεφαλικών επεισοδίων.

της Jenn Savedge
από τον ιστότοπο Mother Nature Network
 

Μπορείτε να σταθείτε στο ένα πόδι; Για περισσότερα από 20 δευτερόλεπτα;

Νέα έρευνα δείχνει ότι η ικανότητά σας (ή αδυναμία) να το κάνετε, μπορεί να δώσει τον γιατρό σας μια καλή ένδειξη του κινδύνου πιθανού εγκεφαλικού επεισοδίου.
 

Σε μια νέα μελέτη που διεξήχθη στο Κέντρο Γονιδιωματικής Ιατρικής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Κιότο της Ιαπωνίας, οι ερευνητές αξιολόγησαν την ικανότητα για ισορροπία στο ένα πόδι σχεδόν 1.400 ανδρών και γυναικών, με μέσο όρο ηλικίας τα 67 έτη. Ζήτησαν από τον κάθε συμμετέχοντα να προσπαθήσει να ισορροπήσει σε ένα πόδι για ένα λεπτό. Κάθε συμμετέχων είχε επίσης μια μαγνητική τομογραφία εγκεφάλου, με σκοπό την διερεύνηση πιθανών μικρο-εγκεφαλικών επεισοδίων ή εγκεφαλικών μικρο-αιμορραγιών, που μπορεί να έχουν συμβεί χωρίς προειδοποίηση και συμπτώματα.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα άτομα που είχαν έναν μικρότερο χρόνο ισορροπίας στο ένα πόδι, ειδικά κάτω από 20 δευτερόλεπτα, ήταν πιο κοντά στην πιθανότητα να είχαν τέτοιου είδους μικρο-εγκεφαλικά επεισόδια. Επιπλέον, συνδυαστικά παρατηρήθηκε ότι, οι συμμετέχοντες που είχαν τέτοιου είδους εγκεφαλικά επεισόδια, είχαν επίσης μειωμένη γνωστική ικανότητα μνήμης.

Σύμφωνα με τη μελέτη, η οποία δημοσιεύθηκε σε πρόσφατο τεύχος στο περιοδικό της Αμερικανικής Καρδιολογικής Εταιρείας "Stroke", οι συμμετέχοντες που είχαν βιώσει δύο ή περισσότερα μικρά εγκεφαλικά επεισόδια, είχαν περίπου κατά το ένα τρίτο πρόβλημα ισορροπίας. Ενώ οι συμμετέχοντες που είχαν ένα εγκεφαλικό επεισόδιο, είχαν κατά 16% πρόβλημα ισορροπίας.

Οι βλάβες του εγκεφάλου που προκαλούνται από αυτά τα λεγόμενα σιωπηλά εγκεφαλικά επεισόδια,  μπορεί να είναι πολύ μικρές για να είναι αισθητές ή να προκαλέσουν προβλήματα. Αλλά οι ειδικοί σε θέματα υγείας προειδοποιούν ότι μπορούν να οδηγήσουν σε μεγαλύτερα προβλήματα σε πάροδο χρόνου. Τα σιωπηλά εγκεφαλικά επεισόδια είναι γνωστό ότι αυξάνουν τον κίνδυνο για την πρόκληση κανονικών εγκεφαλικών επεισοδίων και άνοιας.

Σύμφωνα με τα παραπάνω, η δοκιμασία ισορροπίας στο ένα πόδι θα μπορούσε να είναι ένας εύκολος και ανέξοδος τρόπος για τους γιατρούς, να αξιολογούν τον συνολικό κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου ενός ασθενούς και να συνεχίζουν με περισσότερες διαγνωστικές εξετάσεις, αν χρειαστεί.


πηγή:  http://www.mnn.com/health/fitness-well-being/blogs/this-balance-test-could-predict-your-risk-of-stroke

Ερωτήσεις για να ρωτήσετε τον φυσικοθεραπευτή σας κατά τη διάρκεια της θεραπείας

του Brett Sears
από τον ιστότοπο about health

Εάν έχετε αν έχετε έναν τραυματισμό ή μια ασθένεια που σας δημιουργεί πρόβλημα στην κίνηση, μπορείτε να ωφεληθείτε από τη φυσικοθεραπεία για να ανακτήσετε την φυσιολογική σας λειτουργικότητα. Ας ελπίσουμε ότι θα έχετε μια ευχάριστη εμπειρία φυσικοθεραπείας, όπου ο φυσικοθεραπευτής θα εργαστεί κατά τη διάρκεια της αγωγής για την αποκατάσταση του προβλήματός σας και θα αναπτύξετε μια θετική σχέση μαζί του. 

 

Υπάρχουν κάποια ερωτήματα που πρέπει να ρωτήσετε τον φυσικοθεραπευτή σας πριν την έναρξη της αγωγής: Τι θα πρέπει να φοράτε; Τι γίνεται αν χρειαστεί να ακυρώσετε ένα ραντεβού; Μήπως το φυσικοθεραπευτικό πρόγραμμα που θα ακολουθήσετε καλύπτεται από τα ασφαλιστικό ταμείο ή την ασφάλεια μου; 
Αυτά τα ερωτήματα, ισως και κάποια άλλα, μπορεί να σας βοηθήσουν να επιλέξετε τον κατάλληλο φυσικοθεραπευτή για την κατάστασή σας. 

Υπάρχουν όμως και ερωτήσεις που θα πρέπει να ρωτήσετε τον φυσικοθεραπευτή σας κατά τη διάρκεια της θεραπείας. Ποιες είναι οι σημαντικότερες από αυτές και ποιά επίδραση μπορεί να έχουν στην αποκατάσταση σας;

-Είναι αυτή η φυσικοθεραπευτική πράξη απαραίτητη;
Όταν ξεκινήσετε την φυσικοθεραπεία, μπορεί να αντιμετωπίσετε κάποιες πράξεις (θεραπείες) που πιθανόν να σας φανούν περίεργες ή άγνωστες. Πράξεις όπως ο θεραπευτικός υπέρηχος και η ιοντοφόρεση έχουν φανταχτερά ονόματα και ίσως μυστηριώδεις χρήσεις. 
Εσείς τι κάνετε όταν ο φυσικοθεραπευτής σας χρησιμοποιεί μία άγνωστη θεραπευτική μέθοδο κατά τη διάρκεια της αποκατάστασης σας; Ασφαλώς, θα πρέπει να τον ή την ρωτήσετε αν η πράξη αυτή είναι απαραίτητη. Ρωτήστε τα όποια επιστημονικά στοιχεία υπάρχουν για τη συγκεκριμένη πράξη, αυτά που δείχνουν την αποτελεσματικότητα της, όπως και αν υπάρχουν κίνδυνοι που συνδέονται με την εφαρμογή της.
Θυμηθείτε, το πρόγραμμα αποκατάστασης σας θα πρέπει να αποτελείται σε μεγάλο βαθμό από ενεργητική και λειτουργική κινητοποίηση και άσκηση. Αν φυσικοθεραπευτικές συνεδρίες σας είναι σχετικά παθητικές και είναι γεμάτες με άγνωστες θεραπείες και εξωτικά ονόματα, θα πρέπει να ρωτήσετε αν όλα τα παραπάνω είναι απαραίτητα.

-Υπάρχουν τρόποι για να βοηθήσω στην αποκατάστασή μου;
Τις περισσότερες φορές που υποφέρουμε από έναν τραυματισμό ή μια ασθένεια χρειαζόμαστε τη βοήθεια του φυσικοθεραπευτή για να βελτιώσουμε ή να αποκαταστήσουμε την κινητικότητά μας. Στις συναντήσεις σας με τον φυσικοθεραπευτή σας, ρωτήστε τον για το πως μπορείτε να βοηθήσετε με τον δικό σας τρόπο την αποκατάσταση του προβλήματός σας.
Ο φυσικοθεραπευτής θα πρέπει να είναι σε θέση να σας διδάξει τις σωστές ασκήσεις που θα εκτελείτε κατά την διάρκεια της ημέρας, όπως επίσης να μπορεί να σας διδάξει στρατηγικές για να αυτοδιαχειρίζεστε το πρόβλημά σας.

-Πώς μπορούν να αποφευχθούν μελλοντικά επεισόδια της κατάστασής μου;
Λέγεται συχνά ότι ένα γραμμάριο πρόληψης αξίζει όσο ένα κιλό θεραπείας. Όταν έχετε έναν τραυματισμό ή μια ασθένεια που προκαλεί πόνο ή περιορίζει την λειτουργική ικανοτητά σας, ο φυσικοθεραπευτής σας μπορεί να σας προσφέρει θεραπεία και να σας διδάξει στρατηγικές που μπορούν να σας βοηθήσουν να επανακτήσετε την κινητικότητα σας.
Όταν αισθανθείτε καλύτερα και εχετε πλέον τον έλεγχο της κατάστασής σας, θα πρέπει να ρωτήσετε τον φυσικοθεραπευτή σας για το πώς μπορείτε να αποτρέψετε μελλοντικά προβλήματα.  
Για παράδειγμα, εάν έχετε μια οσφυαλγία, η καθημερινή άσκηση και η διόρθωση της στάσης έχουν αποδειχθεί ότι θα βοηθήσουν στην πρόληψη μελλοντικών επεισοδίων.
Ένα καρδιαγγειακό επεισόδιο, όπως καρδιακή προσβολή ή εγκεφαλικό επεισόδιο, απαιτεί να κάνετε κάποιες αλλαγές στον τρόπο ζωής σας για την πρόληψη μελλοντικών προβλημάτων. Κατά τη διάρκεια της καρδιακής αποκατάστασης, ένας από τους κύριους στόχους της θεραπείας σας είναι να πληροφορηθείτε για τις αλλαγές στον τρόπο ζωής σας, με σκοπό την πρόληψη μελλοντικών προβλημάτων και ο φυσικοθεραπευτής σας μπορεί να σας βοηθήσει σ' αυτό.

- Αν έχω ένα άλλο επεισόδιο, τι πρέπει να κάνω πρώτα;
Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε πώς να αποφευχθούν μελλοντικά επεισόδια της κατάστασής σας, αλλά είναι εξίσου σημαντικό να γνωρίζουμε τι πρέπει να κάνουμε πρώτα, αν τύχει να αντιμετωπίσουμε το ίδιο πρόβλημα πάλι. Ποια μέτρα πρέπει να ληφθούν (και πότε) αν αρχίσετε να αισθάνεστε πόνο και περιορισμένη λειτουργική κινητικότητα, για το ίδιο πρόβλημα, στο μέλλον;
Σε περίπτωση που χρησιμοποιείτε θερμότητα ή πάγο και άσκηση κατά την αρχική φάση του νεόυ επεισοδίου, είναι επικίνδυνο; 
Ο φυσικοθεραπευτής σας, θα πρέπει να είναι σε θέση να σας απαντήσει σε αυτές τις ερωτήσεις, κατά τη διάρκεια της θεραπείας του τρέχοντος επεισοδίου.
Γνωρίζοντας τι να κάνετε άμεσα, όταν προκύψει ένα νέο πρόβλημα, μπορείτε να ξεκινήσετε άμεσα την αποκατάστασή του. Αυτό θα έχει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα στην αποκατάσταση του προβλήματος.  

- Ποιες άλλες θεραπευτικές παρεμβάσεις είναι διαθέσιμες εκτός φυσικοθεραπείας;
Ο φυσικοθεραπευτής σας έχει εκπαιδευτεί για να σας βοηθήσει να κινηθείτε και να αισθανθείτε καλύτερα. Αν και η φυσικοθεραπεία μπορεί τυπικά να είναι μια πολύ επιτυχημένη θεραπευτική προσέγγιση για πολλά προβλήματα, μπορεί να μην είναι η καλύτερη δυνατή για την συγκεκριμένη πάθηση σας.
Εάν ακολουθείτε φυσικοθεραπευτικό πρόγραμμα και απλά δεν βλέπετε αποτελέσματα, θα πρέπει να ρωτήσετε τον φυσικοθεραπευτή σας, εάν υπάρχουν εναλλακτικές θεραπείες που είναι διαθέσιμες και πιο αποτελεσματικές για το πρόβλημά σας. Ο φυσικοθεραπευτής σας θα πρέπει να έχει τις βασικές γνώσεις των άλλων θεραπευτικών προσεγγίσεων, που μπορείτε να δοκιμάσετε για να σας βοηθήσουν να ανακτήσετε το βέλτιστο επίπεδο δραστηριότητάς σας.

-  Πώς μπορώ να ξέρω πότε θα σταματήσει η φυσικοθεραπεία;
Σε έναν τέλειο σενάριο, η φυσικοθεραπευτική σας αγωγή θα προχωρήσει μέχρι την πλήρη αποκατάσταση του προβλήματός σας. Ο φυσικοθεραπευτής σας θα αξιολογήσει την κατάστασή σας, θα καθορίσει τις σωστές θεραπευτικές μεθόδους και ασκήσεις για να επιτύχετε τους στόχους της αποκατάστασης του προβλήματός σας. 
Αλλά τι θα συμβεί εάν η πρόοδος σας επιβραδύνεται; Τι θα συμβεί αν η επώδυνη κατάστασή σας φαίνεται να διαρκεί περισσότερο από το αναμενόμενο; Τι θα συμβεί αν τα πράγματα αρχίζουν να χειροτερεύουν;
Από την πρώτη μέρα της αγωγής, εσείς και ο φυσικοθεραπευτής σας θα πρέπει να έχετε μια στρατηγική εξόδου. Σε γενικές γραμμές, η φυσικοθεραπευτική αγωγή σας θα πρέπει τελειώσει όταν:

•      Οι στόχοι αποκατάστασης που έχετε θέσει με τον φυσικοθεραπευτή σας έχουν εκπληρωθεί.
•      Επιδεινωθεί η κατάστασή σας και θα πρέπει να αναφέρθείτε σε άλλο πάροχο.
•      Υπάρχει έλλειψη προόδου.

Εσείς και ο φυσικοθεραπευτής σας θα πρέπει να συνεργαστείτε μαζί, σε μια θεραπευτική συμμαχία, για να βοηθηθείτε τα μέγιστα στο να επιστρέψετε στην βέλτιστη λειτουργικότητα, μετά από κάποιον τραυματισμό ή ασθένεια. 
Θα πρέπει να αισθάνεστε άνετα να συζητήσετε το οτιδήποτε και να κάνετε ερωτήσεις για στον φυσικοθεραπευτή σας σχετικά με το τι συμβαίνει κατά τη διάρκεια της θεραπείας σας. Κατανοώντας το τι πρέπει να περιμένουμε από τη φυσικοθεραπεία και υποβάλλοντας τις σωστές ερωτήσεις κατά τη διάρκεια της θεραπείας, μπορείτε να είστε σίγουροι ότι θα ανακτήσετε το πρότερο επίπεδο της λειτουργικότητάς σας γρήγορα και με ασφάλεια.


πηγή:
http://physicaltherapy.about.com/od/typesofphysicaltherapy/tp/Questions-to-Ask-Your-Physical-Therapist-During-Treatment.htm

Σκεφτείτε καλύτερα πριν την ολική αρθροπλαστική γόνατος

της Gretchen Reynolds
από τους The New York Times

13 Νοεμβρίου 2014

Για κάποιον του οποίου το γόνατο πονάει πολύ και ακούγονται διάφοροι θόρυβοι από αυτό, η προοπτική της αντικατάστασής του με ένα νέο, σε μεταλλο-πλαστική έκδοση μπορεί να μην είναι η καταλληλότερη. Η χειρουργική επέμβαση φαίνεται τόσο εύκολη και υπόσχεται τόσα πολλά: τη βελτίωση της κινητικότητας, την εξαφάνιση του πόνου, μια προσέγγιση σχεδόν ανανέωσης της άρθρωσης. Αλλά υπάρχουν αυξανόμενες ενδείξεις ότι η ολική αθροπλαστική του γόνατος, αν και είναι πολύ ελκυστική και πολλοί άνθρωποι μετά από αυτή θα ζουν στην καθημερινότητά τους καλύτερα, θα πρέπει να προσπαθήσουν πρώτα, με άλλους τρόπους για να βελτιώσουν την κατάσταση και την λειτουργικότητα των γονάτων τους.

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι οι ολικές αρθροπλαστικές του γόνατος γίνονται όλο και πιο δημοφιλείς στις μέρες μας. Περισσότερες από 600.000 τέτοιες επεμβάσεις πραγματοποιήθηκαν το 2012 στις ΗΠΑ, σε σύγκριση με περίπου 250.000 μόλις πριν από 15 χρόνια.  
Ωστόσο, ορισμένες νέες μελέτες δείχνουν ότι κάποιοι ασθενείς επιλέγουν να μπουν σ΄αυτή τη διαδικασία πρόωρα και, ίσως το χειρότερο, να μην έχουν τα αναμενόμενα ωφέλη από αυτή. Σύμφωνα με στοιχεία από την Αμερικανική Ακαδημία Ορθοπαιδικών Χειρουργών, ο αριθμός των αρθροπλαστικών γόνατος σε άτομα ηλικίας μεταξύ 45 και 64 ετών αυξήθηκε κατά 205%, μεταξύ των ετών 2000 και 2012, ενώ σε άτομα ηλικίας άνω των 65 ετών η αύξηση ήταν μόνο 95%.

Σε δύο μεγάλες μελέτες που δημοσιεύθηκαν το τρέχον έτος, οι ερευνητές του Virginia Commonwealth University στο Richmond πραγματοποίησαν μια εκτίμηση του αποτελέσματος των ολικών αρθροπλαστικών γόνατος. Χρησιμοποιώντας κριτήρια που αναπτύχθηκαν στην Ευρώπη, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι αρθροπλαστικές γόνατος μπορεί να κριθούν κατάλληλες μόνο για εκείνους των οποίων η αρθρίτιδα στο γόνατο είναι ιατρικώς επιβεβαιωμένη για να προχωρήσων στην επέμβαση. Αυτό σημαίνει ότι τα κριτήρια πρέπει να είναι όχι μόνο ο έντονος πόνος, αλλά και η μειωμένη σωματική λειτουργία, όπως η ανικανότητα να ανέβει σκάλες, να σηκωθεί από μια καρέκλα ή να περπατήσει χωρίς βοήθεια. Με βάση άλλη μελέτη που πραγματοποιείται στην Ισπανία, οι ερευνητές καθόρισαν επίσης ότι η ολική αρθροπλαστική είναι μια κατάλληλη επέμβαση μόνο για ασθενείς ηλικίας άνω των 65. Η επιχειρηματολογία τους; Τα υλικά των εμφυτευμάτων φθείρονται μετά από μερικές δεκαετίες, κάτι που σημαίνει ότι ένας ασθενής 45 ετών θα μπορούσε να χρειαστεί μια επιπλέον ολική αρθροπλαστική κατά τη διάρκεια της ζωής του.
Οι ερευνητές στη συνέχεια ανέλυσαν τα δεδομένα από μια μεγάλη μελέτη σχεδόν 200 ασθενών (ανδρών και γυναικών) με πόνο και άλλα συμπτώματα οστεοαρθρίτιδας των γονάτων, που υποβλήθηκαν σε ολική αρθροπλαστική εντός πέντε ετών από την έναρξη της μελέτης. Αποδείχθηκε ότι περίπου το ένα τρίτο των ατόμων της έρευνας δεν θα είχαν θεωρηθεί ως κατάλληλοι υποψήφιοι για ολική αρθροπλαστική. Πολλοί από τους ασθενείς είχαν μια μικρή οστεοαρθρίτιδα, σύμφωνα με τις απεικονιστικές εξετάσεις, των γονάτων τους ή σύμφωνα με τον αναφερόμενο πόνο και την κινητική τους κατάσταση.

Σε μια άλλη μελέτη, οι ίδιοι ερευνητές επίσης διαπίστωσαν ότι οι άνθρωποι που ήταν οι κατάλληλοι υποψήφιοι για χειρουργική επέμβαση -βασικά αυτοί που είχαν σοβαρή οστεοαρθρίτιδα- επωφελήθηκαν σημαντικά από τη χειρουργική επέμβαση και, σύμφωνα με την αναφορά εκθέσεων, μείωσαν σημαντικά τον πόνο στο γόνατο και βελτίωσαν σημαντικά την κινητικότητά τους, κατά τους πρώτους μήνες αμέσως μετά την επέμβαση, αλλά και σε νέα αξιολόγηση δύο χρόνια αργότερα. Στην κλίμακα μέτρησης της λειτουργικότητας του γόνατος, η βαθμολογία τους βελτιώθηκε κατά περίπου 20 μονάδες κατά μέσο όρο.
Αντίθετα, στα άτομα στα οποία η χειρουργική επέμβαση, σύμφωνα με επιστημονικά κριτήρια, δεν κρίθηκε κατάλληλη, δεν βελτιώθηκε πολύ η κατάστασή τους. Μετά από ένα χρόνο, η βαθμολογία τους για τη λειτουργικότητα του γόνατος, στην αντίστοιχη κλίμακα, είχε αυξηθεί μόνο κατά περίπου 2 μονάδες.
"Είχαν λιγότερα περιθώρια για βελτίωση," λέει ο Dr Daniel Riddle, ο καθηγητής Φυσικοθεραπέιας και Ορθοπαιδικής στο Virginia Commonwealth University, ο οποίος ηγήθηκε των μελετών.
 
Το μήνυμα δεν είναι ότι οι άνθρωποι πρέπει να περιμένουν μέχρι τα γόνατά τους να διαλύσουν εντελώς πριν από την αντικατάστασή τους. Αλλά θα πρέπει να αμφισβητούν την άμεση ανάγκη για χειρουργική επέμβαση. "Ρωτήστε το γιατρό σας για το πώς εξελίσεται και αντιμετωπίζεται η αρθρίτιδα σας πραγματικά," συμβουλεύει ο Dr Riddle. "Αν δεν έχετε μια οστεοαρθρίτιδα, κατά την οποία έχει καταστραφεί πλήρως ο προστατευτικός χόνδρος της άρθρωσης, σκεφτείτε να απευθυνθείτε σε έναν Φυσικοθεραπευτή και ασχοληθείτε με κατάλληλα προγράμματα άσκησης που θα μπορούσαν να ενισχύσουν την άρθρωση, να μειώσουν τον πόνο και την αναπηρία. Η απώλεια βάρους επίσης, βοηθάει πάρα πολύ."



πηγή: http://well.blogs.nytimes.com/2014/11/13/think-twice-before-choosing-knee-replacement/?_r=2