BSc (Honours) Physiotherapy, Diploma Orthopaedic Medicine
Senior Physiotherapist, The Auckland Regional Pain Service, Auckland District Health Board
Οι περισσότεροι Φυσικοθεραπευτές έχετε αντιμετωπίσει ή έχετε συναντήσει αρκετές περιπτώσεις αλγοδυστροφίας (CRPS), αλλά όχι αναγκαστικά μετά από μυοσκελετικό τραυματισμό του ασθενή, έμφραγμα του μυοκαρδίου ή αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο (De Mos 2007, Veldman 1993).
Παραδοσιακά, η φυσικοθεραπευτική αγωγή σας εστιάστηκε, ως επί το πλείστον, στην προσπάθεια αποκατάστασης ή διαχείρισης των περιφερειακώνσυμπτώματων και τις περισσότερες φορές με περιορισμένη αποτελεσματικότητα.
Πρόσφατες μελέτες για το σύνδρομο αυτό προσδιορίζουν το σημαντικό ρόλο του κεντρικού νευρικού συστήματος στην παθογένεση της αλγοδυστροφίας, και δίνουν έμφαση στην χρησιμοποίηση νέων τεχνικών που δρουν και εξελίσουν κεντρικές διεργασίες, οι οποίες έχουν επηρεαστεί (Moseley 2010). Οι θεραπευτικές στρατηγικές συμπεριλαμβανομένης της θεραπείας με χρήση καθρέφτη, την βαθμολογημένη κινητική απεικόνηση, την αισθητική επανεκπαίδευση του μέλους και την αισθητικο-κινητική έκθεση, έχουν διερευνηθεί και αξιολογηθεί.
Ωστόσο, η βιβλιογραφία γι αυτά τα νέα επιστημονικά δεδομένα δεν είναι ιδιαίτερα αναπτυγμένη και στην ουσία ακολουθεί την κλινική πρακτική.
Αυτή η εργασία επιχειρεί να γεφυρώσει αυτό το χάσμα και να προκαλέσει την επανεξέταση των επιστημονικών δεδομένων και των θεραπευτικών τεχνικών για την αλγοδυστροφία.
Κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών, έχουν παρουσιαστεί πολλές διαφορετικές μορφές θεραπείας για την αντιμετώπτιση της αλγοδυστροφίας, συμπεριλαμβανόμενης της φαρμακευτικής διαχείρισης (χορήγηση αναλγητικών, στεροειδών και συμπληρωμάτων), καθώς και επεμβατικές θεραπείες (συμπαθεκτομή, επεμβάσεις στον νωτιαίο μυελό, εισαγωγή διεγέρτη κλπ).
Είναι ωστόσο αναγνωρισμένο, ότι η Φυσικοθεραπεία παίζει ένα σημαντικό ρόλο στην τυπική θεραπεία της αλγοδυστροφίας. Η Φυσικοθεραπεία περιλαμβάνει μια μεγάλη ποικιλία από διαφορετικές τεχνικές διαχείρησης του προβλήματος.
Για να αποκτήσετε μια σαφέστερη εικόνα στην αποτελεσματικότητα των διαφορετικών παρεμβάσεων της Φυσικοθεραπείας για τη θεραπεία ενηλίκων με αλγοδυστροφία πρώτου βαθμού (CRPS-1), υπάρχει μια συστηματική ανασκόπηση της βιβλιογραφιας των Daly και Bialocerkowski (2009). Είναι μία ηλεκτρονική έρευνα που διεξήχθη για την περίοδο 1987-2007, χρησιμοποιώντας διάφορες βάσεις δεδομένων και τις αναζητήσεις των μέχρι τότε δημοσιευμένων εργασιών για τον πόνο. Κάθε μελέτη αξιολογήθηκε από το Αυστραλιανό Εθνικό Σύστημα Υγείας και το Ιατρικό Συμβούλιο Έρευνας (NHMRC) με ιεράρχηση των αποδεικτικών στοιχείων και αξιολόγηση για την ποιότητα της μελέτης.
Αξιολογήθηκαν 180 άρθρα, από τα οποία τα 166 αποκλειστηκαν, δεδομένου ότι δεν πληρούσαν τα κριτήρια ένταξης.
Μετά την ανάλυση και τη σύγκριση των δεδομένων όσον αφορά την αποτελεσματικότητα των διαφόρων θεραπειών, οι συγγραφείς κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η βαθμολογημένη κινητική απεικόνηση, έχει μεγαλύτερο όφελος για τον ασθενή όσον αφορά τη μείωση του πόνου, σε σύγκρισημε τη συμβατική Φυσικοθεραπεία και την Ιατρική διαχείριση.Υπήρχαν επίσης βάσιμες ενδείξεις για βελτίωση των προβλημάτων με τη χρήση θεραπείας με καθρέφτη, καθώς και με την διαδικασία της απευαισθητοποίησης και της διαβαθμισμένης έκθεσης του μέλους.
Ωστόσο, δεν υπήρξε καμία απόδειξη για να υποστηρίξει την αποτελεσματικότητα της διαδερμικής νευρικής διέγερσης (TENS) ή της έντονης άσκησης για μυϊκή ενδυνάμωση. Η μελέτη επισημαίνει την έλλειψη για υψηλής ποιότητας έρευνα σχετικά με τη φυσικοθεραπευτική διαχείρηση της αλγοδυστροφίας.
Αυτή η αξιολόγηση έχει ως στόχο να επεκτείνει την συστηματική ανασκόπηση των Daly και Bialocerkowski , με τη διερεύνηση των τελευταίων επιστημονικών και κλινικών μελετών, που έχουν σαν βάση τις εξελίξεις της έρευνας, σχετικά με τις τεχνικές αυτές. Επίσης, να αναλυθεί πώς μπορούν να εφαρμοστούν αυτές σε ένα θεραπευτικό περιβάλλον. Επιπλέον, διερευνά την τρέχουσα έρευνα, αναλύοντας τεχνικές, όπως η χρήση πρισματικών γυαλιών και τη διαχείρηση της εικονικής πραγματικότητας μέσω υπολογιστών.
Συμπερασματικά, παρά το γεγονός ότι οι παθοφυσιολογικοί μηχανισμοί για την αλγοδυστροφία δεν έχουν ακόμη πλήρως διαρευνηθεί, υπάρχουν ολοένα και περισσότερες ενδείξεις για το ρόλο του κεντρικού νευρικού συστήματος στην ανάπτυξη ή και τη συντήρηση της αλγοδυστροφίας. Οι αλλαγές στην επεξεργασία του φλοιού και η οργάνοποίησή τους μπορεί να οδηγήσουν στην ανάπτυξη συμπτωμάτων, όπως διαταραχές της αντίληψης του σώματος, κακή αισθητηριακή αντίληψη και κινητικές δυσλειτουργίες.
Τα τελευταία χρόνια έχουν υπάρξει αποδείξεις που συνδέουν τις νευροεπιστήμες στην κλινική πράξη, με φυσικοθεραπευτικές τεχνικές που εστιάζουν στην κεντρική διαφοροποίηση. Διαφαίνονται σημαντικά στοιχεία για νέες τεχνικές όπως, η θεραπεία με καθρέφτη, η αισθητική επανεκπαίδευση του μέλους, η οπτική βαθμολόγηση της κινητικότητας, η αισθητικο-κινητική έκθεση και η χρήση της εικονικής πραγματικότητας.
Οι Φυσικοθεραπευτές βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της εφαρμογής αυτών των τεχνικών σε αθενείς με αλγοδυστροφία. Η κατανόηση των μηχανισμών δράσης και η κλινική αποτελεσματικότητα, θα βοηθήσει τους Φυσιοθεραπευτές να χρησιμοποιήσουν αυτές τις τεχνικές στην κλινική πρακτική.
πηγή: http://physiotherapy.org.nz/assets/Professional-dev/Journal/2013-July/ICC-Pollard.pdf