της Margot A Skinner, PhD, FNZCP, MPNZ(Hon Life)
Deputy Dean and Associate Dean, Undergraduate Studies, School of Physiotherapy, University of Otago
Οι Φυσικοθεραπευτές καθιέρωσαν τον σημαντικό τους ρόλο στην αποκατάσταση, μετά τον 1ο Παγκόσμιο Πόλεμο, στις αρχές του 20ου αιώνα.
Στη συνέχεια, η Φυσικοθεραπευτική πρακτική μεταφέρθηκε στην αντιμετώπιση των προβλημάτων των παιδιών και των ενηλίκων, κατά τη διάρκεια της παγκόσμιας επιδημίας πολιομυελίτιδας που ακολούθησε. Φυσικοθεραπευτές όπως η M. Manthel, απόφοιτος της Σχολής του Otago, ανέπτυξαν καινοτόμους τρόπους διαχείρισης του προβλήματος, παρά τον τεράστιο φόρτο εργασίας. Έτσι, δόθηκαν στη φυσικοθεραπευτική κοινότητα νέες πρακτικές για τα προγράμματα αποκατάστασης, τα οποία περιέγραψε σε μια επιστολή της προς τον Εκδότη του περιοδικού του Συλλόγου των Φυσικοθεραπευτών, το 1938.
Εβδομήντα πέντε χρόνια μετά, οι πρωτογενείς επιδημίες υγείας που αντιμετωπίζει ο πλανήτης, δεν προκαλούνται πλέον από ιούς, αλλά είναι οι ασθένειες του τρόπου ζωής.
Αυτές οι μη μεταδοτικές ασθένειες, δηλαδή οι καρδιαγγειακές παθήσεις,o καρκίνος, οι χρόνιες παθήσεις των πνευμόνων και ο διαβήτης, σκοτώνουν τρεις στους πέντε ανθρώπους σε όλο τον κόσμο και έχουν μεγάλες κοινωνικοοικονομικές επιπτώσεις.
Υπάρχουν βέβαια και άλλες επιδημίες ή καταστάσεις, για τις οποίες θα είναι απαραίτητες οι υπηρεσίες αποκατάστασης και οι οποίες είναι πιθανό να παρουσιαστούν στο μέλλον. Αυτές περιλαμβάνουν την παχυσαρκία, και την έκρηξη του αριθμού των ατόμων που ζουν σε μεγάλη ηλικία. Η μελέτη διερευνά αυτές τις επιδημίες της υγείας και τις επιπτώσεις τους, για το ρόλο των Φυσικοθεραπευτών στην αποκατάσταση, κατά τα τελευταία 75 χρόνια.
Συμπερασματικά, η Π.Ο.Υ. έχει ένα παγκόσμιο σχέδιο δράσης για την πρόληψη και τον έλεγχο των μη μεταδιδόμενων νόσων και έχει θέσει ως στόχο να επιτύχει σημαντικές μειώσεις στους παράγοντες κινδύνου από το 2025 (WHO, 2011b).
Το σχέδιο αυτό περιλαμβάνει έλεγχο για τους παράγοντες κινδύνου, διακοπή του καπνίσματος, μείωση της ρύπανσης και αύξηση της σωματικής δραστηριότητας.
Η επιδημία των μη μεταδιδόμενων νόσων και η αύξηση του αριθμού των ανθρώπων που θα ζουν σε μεγαλύτερες ηλικίες, συνηγορούν στο ότι η ζήτηση για Φυσικοθεραπευτές που θα παρέχουν φυσική αποκατάσταση, εκπαίδευση,και προληπτικές θεραπείες θα αυξηθεί.
Το οφείλουμε στους ασθενείς μας κάνουμε ότι έκανε και η Miss Manthel (1938) στη διαχείριση ασθενών κατά τη διάρκεια της επιδημίας πολιομυελίτιδας: να εργαστούμε σκληρά για να παρέχουμε ολοκληρωμένες υπηρεσίες αποκατάστασης στους ασθενείς μας, συμπεριλαμβανομένης της εκπαίδευσης.
Τέλος, να έχουμε την βέλτιστη συνεργασία με τους άλλους επαγγελματιες της υγείας, πάντα προς όφελος των ασθενών μας.
πηγή: http://physiotherapy.org.nz/assets/Professional-dev/Journal/2013-March/2013MarchSkinner.pdf