Τετάρτη 31 Ιουλίου 2013

Η πραγματικότητα στην αντιμετώπιση του πόνου στην Σ.Σ.

της Nancy Shute
από τον ιστότοπο: NPR Social Media
(30 Ιουλίου 2013)

Η δυσκολία του χαμηλού οσφυϊκού πόνου συχνά οδηγεί τους πάσχοντες στο γιατρό για να αναζητήσουν ανακούφιση. Αλλά συνήθως οι γιατροί δεν κάνουν το σωστότερο δυνατό για την αποκατάσταση του προβλήματος, σύμφωνα με μια τελευταία μελέτη.Οι γιατροί συνταγογραφούν όλο και πιο ακριβές απεικονιστικές εξετάσεις, οπιούχα παυσίπονα και άλλες θεραπείες που δεν βοηθούν, στις περισσότερες περιπτώσεις, και μπορεί να επειδεινώσουν την κατάσταση. Το 10% των συνολικών επισκέψεων σε γιατρούς της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, αφορούν προβλήματα μυοσκελετικού πόνου της Σ.Σ..

Ποια είναι η βοήθεια που συνήθως προσφέρουν; Κάποια ιβουπροφαίνη ή κάποια άλλα ισχυρά παυσίπονα, και ίσως η παραπομπή για φυσικοθεραπεία. Αυτή είναι η ενδεδειγμένη αγωγή με βάση τις κατευθυντήριες γραμμές του συστήματος υγείας. Με αυτό το σχήμα, ο πόνος στον αυχένα ή στην οσφύ των περισσότερων ανθρώπων εξαφανίζεται σε χρονικό διάστημα το πολύ τριών μηνών.Αλλά όταν οι ερευνητές στο Beth Israel Deaconess Medical Center στη Βοστώνη εξέτασαν τα αρχεία 23.918 ιατρικών επισκέψεων για απλό πόνο στην πλάτη μεταξύ του 1999 και του 2010, βρήκαν ότι οι γιατροί έχουν πράγματι απομακρυνθεί στην συνταγογράφησή τους από τις επιστημονικά τεκμηριωμένες θεραπείες.Οι γιατροί είχαν συστήσει αναλγητικά NSAID και ακεταμινοφαίνη σε χαμηλό ποσοστό. Αντ 'αυτού, η συνταγογράφηση οπιούχων αναλγητικών, όπως το OxyContin, ήταν αυξημένη σε ποσοστό 29% από το 19% που ήταν το 1999. Η συνταγογράφηση παυσίπονων μειώθηκε από το 37% στο 25%. Άλλες μελέτες έχουν δείξει ότι τα οπιούχα είχαν βοηθήσει ελάχιστα σε περιστατικά οξείας οσφυαλγίας και ήταν άχρηστα για την αντιμετώπιση της χρόνιας οσφυαλγίας.

"Αυτό είναι ένα μεγάλο θέμα δημόσιας υγείας", δηλώνει ο Dr John Mafi, διευθυντής κλινικής και υπότροφος στο Beth Israel Deaconess. Ο Dr Mafi ήταν ο κύριος συγγραφέας της έρευνας, η οποία δημοσιεύθηκε διαδικτυακά στο JAMA Internal Medicine. "Στη δεκαετία του 1990 οι γιατροί είχαν επικριθεί για αδιαφορία στον πόνο των ασθενών", συμπληρώνει ο Dr Mafi. "Ορισμένες από αυτές τις επικρίσεις είχαν βάση, αλλά οι γιατροί έχουν αντέδρασει υπερβολικά. Τι πιο μαγικό από ένα πολύ ισχυρό αναλγητικό;"

Περίπου το 43% των ασθενών που λαμβάνουν οπιούχα αναλγητικά για χρόνιο πόνο στην Σ.Σ., είχε και άλλες διαταραχές κατάχρησης ουσιών, διαπίστωσαν οι ερευνητές. Το 2008, σχεδόν 15.000 άνθρωποι πέθαναν από υπερβολική δόση συνταγογραφούμενων οπιοειδών, και οι περισσότεροι ήταν γυναίκες.  
"Τα οπιούχα αναλγητικά μπορεί να είναι αναγκαία σε ορισμένες περιπτώσεις", λέει ο Dr Mafi, "αλλά σίγουρα δεν είναι φάρμακα πρώτης γραμμής."Οι γιατροί ήταν επίσης πολύ εύκολοι στο να παραπέμψουν τον ασθενή τους σε αξονική ή και μαγνητική τομογραφία, για τα άτομα με πόνο στην Σ.Σ., σύμφωνα με την μελέτη. Ο αριθμός των ασθενών που παραπέμπονται σε ακριβές απεικονιστικές εξετάσεις αυξήθηκε κατά 7-11%. Αν και αυτές οι εξετάσεις δεν θα βλάπτουν τον ασθενή, στις περισσότερες περιπτώσεις δεν βρίσκουν τίποτα κακό. Έχουν βέβαια μεγάλο κόστος, στοιχίζουν στο σύστημα υγείας $ 1.000 ή περισσότερο ανά περιστατικό.

Οι ασθενείς είναι εν μέρει υπεύθυνοι για την παραπομπή σε ακριβές απεικονιστικές εξετάσεις. λέει ο Dr Mafi. "Οι ασθενείς περιμένουν μια πολύ λεπτομερή αξιολόγηση του προβλήματός τους από τον γιατρό τους. Υπάρχει ένα συναίσθημα ότι ίσως αν ο γιατρός μου ζήτησει μια μαγνητική τομογραφία για τον πόνο στην πλάτη μου, πραγματικά ενδιαφέρεται για μένα. Είναι σχεδόν επικύρωση."Και σε μια εποχή, που οι γιατροί βαθμολογούνται από τους ασθενείς, "οι γιατροί έχουν ένα κίνητρο για να κάνουν τους ασθενείς χαρούμενους," λέει ο Dr Mafi.Τα οικονομικά κίνητρα για τους γιατρούς μπορεί επίσης να είναι ένας παράγοντας. Αυτή η μελέτη δεν εξέτασε γιατί οι γιατροί δεν κινούνται σύμφωνα με τις κλινικές κατευθυντήριες γραμμές για τη θεραπεία πόνου στην Σ.Σ., αλλά άλλες μελέτες έχουν δείξει ότι όταν οι γιατροί διαθέτουν εξοπλισμό απεικόνησης, είναι πολύ πιθανό να τον χρησιμοποιήσουν.


"Η πλειονότητα των νεοεμφανιζόμενων περιστατικών πόνου στη Σ.Σ., θα έχουν αποκατασταθεί εντός τριών μηνών," λέει ο Dr Mafi. "Δυστυχώς, δεν έχουμε φανταχτερές θεραπείες που θα αποκαταστήσουν το πρόβλημα. Ο χρόνος, η ιβουπροφαίνη και η κινησιοθεραπεία δεν είναι τόσο ελκυστικά μέσα, αλλά τις περισσότερες φορές είναι αρκετά."

πηγή:  http://www.npr.org/blogs/health/2013/07/30/206910829/doctors-increasingly-ignore-evidence-in-treating-back-pain