του Adam Meakins
4 Μαρτίου 2017
Μου φέρνει γέλιο το ότι πολλοί φυσικοθεραπευτές έχουν μια αλαζονική πεποίθηση ότι όλοι οι personal trainers είναι κατώτεροι από αυτούς και έτσι είναι προσβολή να αποκαλείς έτσι έναν φυσικοθεραπευτή. Παρόλο που το επάγγελμα του personal trainer είναι ένα νομοθετικά μη ρυθμιζόμενο επάγγελμα και ο καθένας μπορεί να ισχυριστεί ότι είναι ένας τέτοιος, πολλοί φυσικοθεραπευτές θα μπορούσαν να μάθουν αρκετά πράγματα παρακολουθώντας κάποιους απο αυτούς.
Πολλοί φυσικοθεραπευτές αρέσκονται στο να υποτιμούν ή να γελοιοποιούν τους personal trainers για την έλλειψη των γνώσεών τους στην ανατομία, την εμβιομηχανική ή επειδή δεν έχουν επίσημα αναγνωρισμένα προσόντα ή προστατευόμενους τίτλους. Ωστόσο, όταν πρόκειται για την επιλογή της άσκησης, τη συνταγογράφησή της, τον σχεδιασμό και τον προγραμματισμό της, πολλοί personal trainers κάνουν τους φυσικοθεραπευτές να ντρέπονται.
Οι φυσικοθεραπευτές υποτίθεται ότι είναι οι "ειδικοί" της άσκησης και προσωπικά γνωρίζω ότι οι περισσότεροι φυσικοθεραπευτές εκπαιδεύονται σκληρα στο να είναι ικανοί να συνταγογραφήσουν και να προγραμματίσουν την άσκηση αποτελεσματικά. Το μεγαλύτερο μέρος όμως της εκπαίδευσής τους δεν ασχολείται με το πώς να συνταγογραφούν, τη δόση, την πρόοδο, την προσαρμογή ή την σωστή άσκηση. Η περισσότερη εκπαίδευση της φυσιολογίας της άσκησης στους φυσικοθεραπευτές, ασχολείται με τον τρόπο χρήσης ιμάντων άσκησης με ασφάλεια και πώς θα μπορέσει να ανεβέι και να κατέβει ο ασθενής μας σε σκαλοπάτια, η οποία είναι φυσικά σημαντική, αλλά μην ξεχνάμε ότι χωρίς επαρκή μυϊκή ισχύ των κάτω άκρων δεν μπορεί κάποιος να ανεβοκατεβεί σκαλοπάτια.
Έτσι, θα ήταν επίσης μια πολύ καλή ιδέα να διδάσκονται οι φυσικοθεραπευτές πώς να αναπτύξουν την μυϊκή ισχύ των κάτω άκρων στους ασθενείς τους. Θα πίστευε κανείς ότι θα ήταν καλή ιδέα τα πανεπιστήμια να διδάσκουν στους φυσικοθεραπευτές πώς να εκτελούν και να διδάσκουν ασκήσεις όπως τα squat, τα dead lift, τα overhead press και πολλές άλλες βασικές ασκήσεις ενδυνάμωσης. Γιατι οι περισσότεροι φυσικοθεραπευτές δεν θα μπορούσαν να σας πουν τη διαφορά ανάμεσα στο front squat, στο back squat, στο sumo squat, στο goblet squat, στο hack squat, στο pistol squat, στο split squat ή στο απλό squat, πόσο μάλλον να το δείξουν και να το διδάξουν σωστά.
Δυστυχώς, η περισσότερη έμφαση στην εκπαίδευση δεν αφορά την άσκηση, αλλά τις παρεμβάσεις βοηθείας, όπως το manual therapy, την ξηρή βελόνα, την εξειδικευμένη περίδεση κλπ. Πολλοί φυσικοθεραπευτές διδάσκονται στο να πιστεύουν ότι αυτές οι τεχνικές δικαιολογούν τους ρόλους και τη θέση τους στο σύστημα υγειονομικής περίθαλψης. Αυτό με κάνει να θέλω να φωνάξω. Οι παρεμβάσεις μας ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ η ταυτότητά μας, η φυσικοθεραπεία είναι πολύ περισσότερο από τη χειροθεραπεία και την ηλεκτροθεραπεία, όπως εξηγείται όμορφα από τον λαμπρό νεαρό φυσικοθεραπευτή Kenny Venere στο blog του εδώ, διαβάστε το.
Πολλοί φυσικοθεραπευτές υποφέρουν από επιστημονική ανεπάρκεια και συμπλέγματα κατωτερότητας και έτσι, αισθάνονται την ανάγκη να υπερβάλλουν και να μεγαλοποιούν το τι κάνουν, για να αισθάνονται πιο σημαντικοί και πιο αξιόλογοι στα μάτια των ασθενών τους, των συναδέλφων τους, αλλά και των άλλων υγειονομικών. Πολλοί φυσικοθεραπευτές εξακολουθούν να σκέφτονται αν δεν κάνουν κάτι για κάποιον, τότε δεν είναι πραγματικοί φυσικοθεραπευτές. Πολλοί φυσικοθεραπευτές δεν βλέπουν την αξία της καλής, απλής, ειλικρινούς εκπαίδευσης και άσκησης.
Γιατί πολλοί φυσικοθεραπευτές δεν αισθάνονται σίγουροι στο να κάνουν τα απλά πράγματα σωστά και παραβλέπουν ότι η δουλειά τους περιλαμβάνει την παρακίνηση, την ενθάρρυνση και την περιποίηση των ανθρώπων με πόνο, για να κινηθούν καλύτερα. Γιατί πολλοί φυσικοθεραπευτές αισθάνονται την ανάγκη να δικαιολογήσουν την ύπαρξή τους, λέγοντας ότι διορθώνουν τις ανισορροπίες, τις εμβιομηχανικές ανωμαλίες, διασπούν τον συνδετικό ιστό ή απελευθερώνουν δύσκαμπτες αρθρώσεις, μυϊκούς κόμπους και επίμονες συσπάσεις.
Έτσι θα ξεκινήσω λέγοντας με σιγουριά, αρκετά δυνατά και αρκετά συχνά ότι ως φυσικοθεραπευτής βοηθάω ανθρώπους με πόνο ή με αναπηρία, μετά από τραυματισμό ή χειρουργική επέμβαση, για να κινηθούν και να λειτουργήσουν καλύτερα. Προσπαθώ να το κάνω αυτό δίνοντας απλές, ειλικρινείς, σαφείς συμβουλές και εκπαίδευση, καθιστώντας τους δυνατούς, χρήσιμους και πιο ανθεκτικούς, τόσο σωματικά όσο και ψυχολογικά. Το κάνω με όλα τα είδη των δραστηριοτήτων και ασκήσεων που βασίζονται στις παρεμβάσεις και ΟΧΙ με το τρίψιμο, το τρύπημα, το τσίμπημα, την προπόνηση ή την περίδεση. Δεν διορθώνω την ελαττωματική εμβιομηχανική. Δεν εξαφανίζω την δυσκαμψία ή διορθώνω την κακή θέση της άρθρωσης. Δεν βελτιώνω την στεγανότητα των μαλακών ιστών, τον σπασμό, τον μυϊκό τόνο ή την ευελιξία και δεν θεραπεύω με θαυματουργό τρόπο ή εξαφανίζω τον πόνο.
Επομένως, η έκκλησή μου προς όλους τους συναδέλφους είναι αυτή... παρακαλώ να είστε πιο άνετοι και πιο σίγουροι για την παροχή απλών, ειλικρινών, σαφών συμβουλών, εκπαίδευσης και άσκησης. Να είστε πιο σίγουροι, για να κάνετε ακριβώς τα απλά πράγματα πραγματικά πολύ καλά. Να είστε βέβαιοι ότι δεν χρειάζεται να χρησιμοποιείτε πρόσθετα ή να υπερβάλλετε ή να συγχέετε τι κάνετε. Να είστε υπερήφανοι σε αυτό που κάνετε και πώς το κάνετε.
Είμαι, γιατί είμαι «απλά» ένας φυσικοθεραπευτής !
Όπως πάντα σας ευχαριστώ για την ανάγνωση,
Adam
πηγή: https://thesports.physio/2017/03/04/i-am-just-a-physio/