των Scheele J, Vijfvinkel F, Rigter M, Swinkels IC, Bierman-Zeinstra SM, Koes BW, Luijsterburg PA.
Στις Κάτω Χώρες, η άμεση πρόσβαση σε Φυσικοθεραπεία ξεκίνησε το 2006. Αν και πολλοί ασθενείς με συμπτώματα οσφυαλγίας χρησιμοποίησαν την άμεση πρόσβαση σε Φυσικοθεραπεία, η συχνότητα και τα χαρακτηριστικά των επεισοδίων που αντιμετωπίστηκαν μέσω αυτής της οδού δεν είχαν διερευνηθεί.
Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι:
1. να διερευνήσει την επικράτηση της άμεσης πρόσβασης σε Φυσικοθεραπεία για ασθενείς με οσφυαλγία στις Κάτω Χώρες για τα έτη 2006-2009. 2. να εξεταστούν και να συσχετιστούν ο τρόπος πρόσβασης (άμεση πρόσβαση ή με παραπομπή) με τα χαρακτηριστικά του ασθενούς και
3. για να περιγραφεί η σοβαρότητα τυχόν παραπόνων από την αρχή έως το τέλος της θεραπείας, που να έχουν σχέση με την άμεση πρόσβαση ή την παραπομπή.
Σχεδιάστηκε μια συγχρονική μελέτη και διεξήχθη με τη χρήση των δεδομένων που κατεγραψαν οι Φυσικοθεραπευτές κατά την διάρκεια της θεραπείας. Τα δεδομένα αντλήθηκαν μέσω της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών για την Allied Health Care, ένα δίκτυο καταγραφής των Κάτω Χωρών.
Ο τρόπος πρόσβασης (άμεση προσβαση ή παραπομπή) είχε καταχωρηθεί για κάθε επεισόδιο Φυσικοθεραπευτικής αγωγής λόγω οσφυαλγίας για τα έτη 2006-2009.
Λογιστική ανάλυση παλινδρόμησης χρησιμοποιήθηκε για να διερευνήθει η σχέση μεταξύ τρόπου πρόσβασης και των κλινικών χαρακτηριστικών του ασθενή.
Βρέθηκε ότι το ποσοστό των επεισοδίων για τα οποία οι ασθενείς με οσφυαλγία χρησιμοποίησαν την άμεση πρόσβαση σε Φυσικοθεραπευτή αυξήθηκε από 28,9 % το 2006 σε 52,1% το 2009. Τα κυριώτερα χαρακτηριστικά των ασθενών που χρησιμοποίησαν την άμεση πρόσβαση σε Φυσικοθεραπεία ήταν:
1. μέσο ή υψηλότερο επίπεδο εκπαίδευσης
2. ασθενείς που είχαν ξανα-υποβληθεί σε Φυσικοθεραπευτική αγωγή
3. υποτροπιάζουσα οσφυαλγία
4. ασθενείς με διαρκεια συμπτωμάτων < 7 ημέρες και
5. ασθενείς ηλικίας > 55 ετών.
Η μελέτη δεν μπορούσε να συγκρίνει τα αποτελέσματα της Φυσικοθεραπευτικής αγωγής σε σχέση με τον τρόπο πρόσβασης, επειδή η πληροφορία αυτή δεν είχε καταχωρηθεί από την έναρξη της συλλογής δεδομένων και, ως εκ τούτου, έλειπε για πάρα πολλές περιπτώσεις.
Τα συμπεράσματα από την αξιολόγηση των δεδομένων είναι:
1. Η άμεση πρόσβαση χρησιμοποιήθηκε από περισσότερους ασθενείς το 2009 σε σχέση με το 2006.
2. Οι ασθενείς που χρησιμοποίησαν την δυνατότητα για άμεση πρόσβαση σε Φυσικοθεραπεία έκαναν κατά μέσο όσο 3 συνεδρίες λιγότερες (μ.ο. συνεδριών με παραπομπή 11 και με άμεση πρόσβαση 8)
3. το 88% των ασθενών που χρησιμοποίησαν την άμεση πρόσβαση δήλωσαν ικανοποιημένοι από την αντιμετώπιση του πρόβληματός τους, σε σχέση με το 78% των ασθενών που είχαν παραπομπή για Φυσικοθεραπεία
4. το 2% των ασθενών της άμεσης πρόσβασης σταμάτησαν την θεραπεία τους πριν ολοκληρωθει, σε σχέση με το 5% των αντίστοιχων ασθενών που παραπέμφθησαν για Φυσικοθεραπεία.
Σε σχετικό ερωτηματολόγιο οι Φυσικοθεραπευτές αξιολόγησαν την άμεση πρόσβαση για Φυσικοθεραπεία ως εξής:
1. τα θετικά αποπτελέσματα ήταν:
- η ανάδειξη του επαγγέλματος (68%)
- η ταχύτερη πρόσβαση των ασθενών (62%)
- η αύξηση της ευθύνης του Φυσικοθεραπευτή (61%)
- η ελευθερία της επιλογής των ασθενών (59%)
- η ταχύτερη ανάκαμψη των ασθενών (48%)
2. τα αρνητικά αποτελέσματα:
- οι Γενικό Ιατροί δεν παραπέμπουν πλέον σε Φυσικοθεραπεία (77%)
- η αυξημένη ευθύνη (64%)
Τέλος, θα πρέπει να συνεχιστεί η έρευνα για να αξιολογηθούν:
• η σχέση κόστους-αποτελεσματικότητας (γιατί με λιγότερες συνεδρίες, τα αποτελέσματα φαίνονται καλύτερα και σε αυξημένο αριθμό ασθενών)
• η ακρίβεια της αξιολόγησης και της λήψης των αποφάσεων των Φυσικοθεραπευτών (αλλά, και των γιατρών) για την συγκεκριμένη κατηγορία ασθενών
• οι εμπειρίες των ασθενών, των γιατρών και όσων εμπλέκονται με το πρόβλημα.
πηγή: http://ptjournal.apta.org/content/94/3/363.abstract
https://www.google.gr/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=5&cad=rja&uact=8&ved=0CEcQFjAE&url=http%3A%2F%2Fdirectaccesssummit.com%2Fnotes%2Fswinkels.pdf&ei=BAkaU8SPNIeMswbXgYHACg&usg=AFQjCNFr-Yx_MI-R9EUMlzwWclkc7eat-g&sig2=PTPalMxX_6Vm7XfLoAeesw&bvm=bv.62578216,d.Yms