μια υπενθύμιση ότι περιττές απεικονιστικές εξετάσεις ενδέχεται να κάνουν περισσότερο κακό παρά καλό
από το The Journal of Orthopaedic and Sports Physical Therapy, 06/2011; 41(11):838-46. DOI: 10.2519/jospt.2011.3618
των Timothy W. Flynn, PT, PhD - Britt Smith, PT, DPT - Roger Chou, MD
Rocky Mountain University of Health Professions, 561 East 1860 South, Provo, UT 84606, USA.
Το ποσοστό της παραπομπής για μαγνητική τομογραφία, ασθενών με οσφυαλγία, στις Ηνωμένες Πολιτείες αυξάνεται με ανησυχητικό ρυθμό, παρά τις ενδείξεις ότι αυτό δεν συνοδεύεται με τη βελτίωση της υγείας των ασθενών. Η υπερβολική αυτή ζήτηση σε απεικονιστικές εξετάσεις της οσφυϊκής μοίρας της Σ.Σ., σε άτομα με οσφυαλγία συσχετίζεται με, και είναι πιθανό να συμβάλλει, σε μια αύξηση των χειρουργικών επεμβάσεων (ακόμη και 2-3 φορές περισσότερες), κατά τα τελευταία 10 χρόνια.
Επιπλέον,
η γνώση του ασθενούς για τις απεικονιστικές ανωμαλίες, μπορεί να μειώσει πραγματικά
την αυτο-αντίληψη για το πρόβλημά του και μπορεί να οδηγήσει σε κινησιοφοβία, αλλά και καταστροφικές συμπεριφορές, που μπορεί να προδιαθέτουν για την χρονιότητα του προβλήματος. Ο σκοπός αυτής της κλινικής μελέτης είναι:
- να περιγράψει ένα περίγραμμα της κατάλληλης χρήσης της διαγνωστικής απεικόνησης, όπως ορίζεται σε πρόσφατες κατευθυντήριες γραμμές, για ασθενείς με οσφυαλγία
- να περιγράψει πώς ακατάλληλη χρήση της απεικόνησης της οσφυϊκής μοίρας της Σ.Σ. μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο βλάβης των ασθενών και να συμβάλλει, σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες, σε μεγάλες αυξήσεις στο κόστος της υγειονομικής περίθαλψης
- να παρέχει στους φυσικοθεραπευτές σαφείς κατευθυντήριες γραμμές για την εκπαίδευση των ασθενών στην περίπτωση της "υπερβολικής" απεικονιστικής πληροφόρησης, για να αμβλύνουν τις ενδεχόμενες αρνητικές επιπτώσεις της απεικόνισης στην αντίληψη και την υγεία των ασθενών και
- να παρουσιάσει ένα παράδειγμα μιας πετυχημένης κλινικής αντιμετώπισης, που με την μειωμένη απεικόνιση, θα έχουμε ταυτόχρονα και βελτίωση των αποτελεσμάτων.
Συμπερασματικά, οι φυσικοθεραπευτές μπορούν να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στην εκπαίδευση των ασθενών, αλλά και των ιατρών τους, σχετικά με την κατάλληλη ενσωμάτωση των απεικονιστικών ευρημάτων στο συνολικό πλαίσιο της λειτουργικότητας και της αναπηρίας του ασθενούς. Η μελλοντική έρευνα θα πρέπει να συνεχίσει τη διερεύνηση των κλινικών μονοπατιών, που μπορούν να μειώσουν την περιττή διαγνωστική απεικόνιση και το κόστος, αλλά και ταυτόχρονα να βελτιώσουν τα αποτελέσματα στην αντιμετώπιση του προβλήματος.
Πηγή: http://www.researchgate.net/publication/51193001_Appropriate_Use_of_Diagnostic_Imaging_in_Low_Back_Pain_A_Reminder_That_Unnecessary_Imaging_May_Do_as_Much_Harm_as_Good