των Verwoerd AJ, Luijsterburg PA, Koes BW, El Barzouhi A, Verhagen AP.
Department of General Practice, Erasmus MC University Medical Center, PO Box 2040, 3000 CA Rotterdam, the Netherlands.
Η κινησιοφοβία είναι ο παράλογος φόβος επανατραυματισμού, λόγω της κίνησης. Ένα υψηλότερο επίπεδο κινησιοφοβίας φαίνεται να σχετίζεται με την κακή ανάκτηση σε ασθενείς με ισχιαλγία.
Η μελέτη αυτή προσπάθησε να ερευνήσει αν η φυσικοθεραεπέια βελτιώνει την κινησιοφοβία, που παρουσιάζεται σε ασθενείς με ισχιαλγία, που αντιμετωπίστηκαν στην Π.Φ.Υ..
Οι ασθενείς χωρίστηκαν σε δύο ομάδες. Στην πρώτη ομάδα οι ασθενείς ακολούθησαν αγωγή από γενικό γιατρο και στην δεύτερη σ' αυτή προστέθηκε και φυσικοθεραπευτική αγωγή.
Η κινησιοφοβία κατά την έναρξη μετρήθηκε με την κλίμακα Tampa Scale for Kinesiophobia (TSK) και ένα αντίστοιχο ερωτηματολόγιο (SQK). Ο πόνος και η λειτουργικότητα αξιολογήθηκαν στην παρακολούθηση των 3 και 12 μηνών που ακολούθησαν. Η ανάλυση παλινδρόμησης χρησιμοποιήθηκε για να αξιολογηθεί η αλληλεπίδραση μεταξύ του επιπέδου της κινησιοφοβίας, κατά την έναρξη και την διάρκεια της θεραπείας.
Η κινησιοφοβία κατά την έναρξη συναξιολογήθηκε και για τις δυο ομάδες, όπως και η εξέλιξη της έντασης του πόνου στο πάσχον πόδι, κάτι που ακολούθησε και στους 12 μήνες παρακολούθησης (αποτέλεσμα αλληλεπίδρασης για TSK και SQK: p = 0,07 και p <0.01, αντίστοιχα).
Κατά τη σύγκριση των δύο ομάδων θεραπείας, μετά το τέλος της αγωγής, οι ασθενείς της πρώτης ομάδας δηλώνουν υψηλό φόβο στην κίνηση, ενώ αυτοί που ακολούθησαν και φυσικοθεραπευτικό πρόγραμμα βρέθηκαν να έχουν μικρότερο φόβο στην κίνηση, αλλά και μειωμένο πόνο στο πάσχον σκέλος, με διαφορά έντασης από την έναρξη κατά -3,6 (± 2,7), σε σχέση με τους ασθενείς της ομάδας ελέγχου.
Συμπερασματικά, σε ασθενείς με ισχιαλγία, τα προκαταρκτικά στοιχεία αποδεικνύουν ότι οι ασθενείς με υψηλότερο επίπεδο κινησιοφοβίας, μπορεί να ωφεληθούν ιδιαίτερα από τη φυσικοθεραπεία, σε σχέση με τη μείωση της έντασης του πόνου στο πάσχον σκέλος, στην διάρκεια της 12μηνης παρακολούθησης.
πηγή: http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25929529