από το The Journal of the American Medical Assiciation, 2015 May 19;313(19):1915-23. doi: 10.1001/jama.2015.4468.
των Goldberg H, Firtch W, Tyburski M, Pressman A, Ackerson L, Hamilton L, Smith W, Carver R, Maratukulam A, Won LA, Carragee E, Avins AL.
Kaiser Permanente Northern California Spine Care Program, San
Jose2Division of Research, Kaiser Permanente Northern California,
Oakland.
Η χορήγηση στεροειδών που χρησιμοποιείται συνήθως για τη θεραπεία
της οξείας ισχιαλγίας που οφείλεται σε κήλη μεσοσπονδυλίου δίσκου, δεν έχει
αξιολογηθεί κατάλληλα από κλινικές δοκιμές.
Στόχος της συγκεκριμένης δοκιμής είναι να προσδιοριστεί αν η από στόματος χορήγηση πρεδνιζόνης είναι πιο
αποτελεσματική από το εικονικό φάρμακο, στη βελτίωση της λειτουργικότητας και
του πόνου, σε ασθενείς με οξεία ισχιαλγία.
Οι συμμετέχοντες στην τυχαιοποιημένη, διπλή-τυφλή, ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο κλινική
δοκιμή, που διεξήχθη από το 2008 έως το 2013, ήταν ασθενείς ενός μεγάλου ολοκληρωμένου συστήματος παροχής υγειονομικής περίθαλψης στη Βόρεια Καλιφόρνια.
Ήταν ενήλικες
(n = 269) με ριζιτικό πόνο για 3 μήνες ή λιγότερο, με δείκτη Oswestry Disability Index (ODI) 30 ή υψηλότερο (εύρος 0-100, με τις υψηλότερες βαθμολογίες
να δείχνουν μεγαλύτερη δυσλειτουργία) και με τουλάχιστον μια κήλη μεσοσπονδυλίου δίσκου επιβεβαιωμένη με μαγνητική τομογραφία.
Οι συμμετέχοντες χωρίστηκαν τυχαία σε μία αναλογία 2:1, για να λάβουν
για 15 ημέρες από του στόματος πρεδνιζόνη (για 5 ημέρες από αντίστοιχα 60 mg, 40 mg και 20 mg - συνολική αθροιστική δόση = 600 mg - N=181) ή αντίστοιχα εικονικό φάρμακο (n = 88).
Το πρωτεύον σημείο αξιολόγησης ήταν η κατά ODI αλλαγή σε 3 εβδομάδες. Δευτερεύοντα σημεία αξιολόγησης ήταν η κατά ODI αλλαγή στο 1 έτος, η αλλαγή στον
πόνο των κάτω άκρων (μετρούμενη σε μια κλίμακα 0-10, με τις υψηλότερες βαθμολογίες
να δείχνουν περισσότερο πόνο), η πιθανή χειρουργική αντιμετώπιση του προβλήματος και άλλες κλίμακες αξιολόγησης όπως οι Short Form 36 Health Survey (SF-36), Physical Component Summary (PCS) και Mental Component Summary (MCS), με βαθμολόγηση στην κλίμακα 0-100, με τις υψηλότερες βαθμολογίες να δείχνουν βελτίωση.
Στα αποτελέσματα παρατηρήθηκε ότι από έναρξη την έναρξη της αγωγής και στις 3 εβδομάδες η κατά ODI βαθμολόγηση ήταν 51,2 και
32,2 για την ομάδα πρεδνιζόνης και αντίστοιχα 51,1 και 37,5 για την ομάδα του
εικονικού φαρμάκου. Η
ομάδα της πρεδνιζόνης παρουσίασε μια προσαρμοσμένη μέση βελτίωση κατά 6,4 βαθμούς, από την ομάδα του εικονικού φαρμάκου και μια μέση 7,4
βαθμών μεγαλύτερη βελτίωση στις 52 εβδομάδες.
Σε
σύγκριση με την ομάδα του εικονικού φαρμάκου, η ομάδα της πρεδνιζόνης
παρουσίασε μια προσαρμοσμένη μέση 0,3 βαθμών μεγαλύτερη μείωση του πόνου σε 3 εβδομάδες και μια μέση τιμή 0,6
βαθμών μεγαλύτερη μείωση στις 52 εβδομάδες.
Η
ομάδα της πρεδνιζόνης παρουσίασε επίσης, μια προσαρμοσμένη μέση 3,3 βαθμών μεγαλύτερη βελτίωση στο SF-36 στις 3
εβδομάδες, χωρίς να υπάρχει διαφορά στις 52 εβδομάδες.
Δεν υπήρχαν διαφορές στα ποσοστά των ασθενών που ακολο'υθησαν χειρουργική επέμβαση στο 52 εβδομάδων πρόγραμμα παρακολούθησης.
Έχοντας
μία ή περισσότερες ανεπιθύμητες ενέργειες στις 3 εβδομάδες παρακολούθησης, αυτές ήταν συχνότερες στην ομάδα της πρεδνιζόνης, από ότι στην ομάδα του
εικονικού φαρμάκου (49,2% έναντι 23,9%, P <0,001).
Συμπερασματικά, μεταξύ των ασθενών με οξεία ριζοπάθεια που οφείλεται σε κήλη
δίσκου της ΟΜΣΣ, η χορήγηση από στόματος στεροειδών, σε σύγκριση
με εικονικό φάρμακο, είχε ως αποτέλεσμα ελαφρά βελτιωμένη λειτουργικότητα και καμία βελτίωση στον πόνο.
πηγή: http://plus.mcmaster.ca/EvidenceUpdates/NewArticles.aspx?Page=1&ArticleID=64079#Data
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25988461?dopt=Abstract