Σάββατο 14 Δεκεμβρίου 2013

Η Φυσικοθεραπεία είναι εξίσου αποτελεσματική με την σπονδυλοδεσία

από το Today in PT
(30 Νοεμβρίου 2013) 

Οι μη-επεμβατικές θεραπείες, συμπεριλαμβανομένης και της Φυσικοθεραπείας, είναι εξίσου αποτελεσματικές στη μείωση του πόνου και της αναπηρίας, όπως οι σπονδυλοδεσίες της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης σε ασθενείς με εκφυλιστικές αλλοιώσεις των μεσοσπονδυλίων δίσκων, σύμφωνα με μια πρόσφατη μελέτη.

Σύμφωνα με μια έρευνα του Αμερικανικού Συλλόγου Φυσικοθεραπευτών (American Physical Therapy Association), το 61% των κατοίκων των Η.Π.Α. υποφέρει από οσφυαλγία και μια από τις σοβαρότερες αιτίες αυτής είναι οι
εκφυλιστικές αλλοιώσεις των μεσοσπονδυλίων δίσκων. Στην ίδια έρευνα διαπιστώθηκε ότι μόνο το 40% των ατόμων με οσφυαλγία είναι διατεθειμένο να ακολουθήσει την κινητοποίηση σαν ένα τρόπο για να ανακουφίστει από τον πόνο.

Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Virginia, του Charlottesville, και του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Thomas Jefferson, αξιολόγησαν 200 επιλεγμένους ασθενείς με πόνο στην πλάτη και απεικονιστική αξιολόγηση των αλλοιώσεων των μεσοσπονδυλίων δίσκων, στους οποίους προσφέρθηκε η επιλογή της σπονδυλοδεσίας ή της μη-επεμβατικής θεραπείας, όπως η Φυσικοθεραπεία. Η μελέτη τους δημοσιεύτηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 2013 στο έγκριτο περιοδικό World Neurosurgery.


Η ομάδα χρησιμοποίησε τα εγκυρότερα ερωτηματολόγια παρακολούθησης (Oswestry Disability Index, SF-12 κλπ). Οι ερευνητές πραγματοποίησαν επαναξιολόγηση σε 96 ασθενείς (ποσοστό 48%). Οι ασθενείς που δεν επαναξιολογήθηκαν ήταν ελαφρώς μεγαλύτερης ηλικίας και λιγότερο πιθανό να είναι καπνιστές. 
Συνολικά, το ένταση του πόνου κατά την αρχική επίσκεψη, ο δείκτης μάζας του σώματος και το φύλο δεν ήταν σημαντικά διαφορετικά μεταξύ των ασθενών με και χωρίς παρακολούθηση των αποτελεσμάτων.

Από τους 96 ασθενείς που επανεξετάσθησαν, οι 53 ήταν στην ομάδα που ακολούθησε την χειρουργική αποκατάσταση και οι 43 ήταν στην μη-επεμβατική ομάδα. Οι ερευνητές δεν διαπίστωσαν σημαντικές διαφορές μεταξύ των ομάδων με βάση την ηλικία, το σκορ πόνου, τον δείκτη μάζας του σώματος, το κάπνισμα ή το φύλο κατά την έναρξη. Το μέσο χρονικό διάστημα που είχε παρέλθει για την επαναξιολόγηση ήταν 63 μήνες και 58 μήνες, για την ομάδα του χειρουργείου και την ομάδα της μη-επεμβατικής αγωγής, αντίστοιχα.
 
Σύμφωνα με τα ευρήματα, οι ασθενείς στις δύο ομάδες ανέφεραν πολύ λιγότερο πόνο κατά την τελική παρακολούθηση. 

Οι συγγραφείς κατέληξαν στο συμπέρασμα οι δύο ομάδες "δεν δείχνουν σημαντική διαφορά στα αποτελέσματα των έντασης του πόνου, την κατάσταση της υγείας, την ικανοποίηση ή την αναπηρία".

πηγή:  http://news.todayinpt.com/article/20131130/TODAYINPT04/311300004?utm_content=sf20137900&utm_medium=spredfast&utm_source=facebook&utm_campaign=social2013&sf20137900=1

www.worldneurosurgery.org/article/S1878-8750%2813%2901111-X/abstract