Εμβιομηχανική και τραυματισμοί στην ποδηλασία

από τον ιστότοπο http://www.bmj.com
του  Peter Bloomer

Η ποδηλασία γίνεται όλο και πιο δημοφιλής σε όλο τον κόσμο. Μετά τις όλο και περισσότερες ζωντανές μεταδόσεις αγώνων, αλλά και τις επιτυχίες Άγγλων αθλητών (Chris Hoy, Bradley Wiggins και Chris Froome) στον φημισμένο Γύρο της Γαλλίας, η ποδηλασία θα συνεχίσει να ανθεί στο Ηνωμένο Βασίλειο. 
Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση του αριθμού των ατόμων που ασχολούνται με την ποδηλασία, οι οποίοι πιθανόν να έχουν προβλήματα και απευθύνονται σε φυσικοθεραπευτές.
Το άρθρο αυτό εξετάζει την επίδραση της σωστής ρύθμισης του ποδηλάτου στον ασκούμενο. Η θέση του αναβάτη πρέπει να είναι η βέλτιστη, όχι μόνο για  την άνεσή του, αλλά και για την ικανότητα να παράγει μεγαλύτερο έργο, χωρίς εμβιομηχανικούς περιορισμούς.

Η κίνηση των πεντάλ 
Η περιστροφή των πεντάλ συνεπάγεται πολύπλοκες μυϊκές συσπάσεις στα κάτω άκρα με σκοπό την απόδοση της μέγιστης δύναμης και χωρίζεται σε δύο φάσεις. 
Με το πεντάλ στην αρχική θέση (στις 12 του ρολογιού), η φάση των πρώτων 90 μοιρών της περιστροφής ονομάζεται "φάση προώθησης". Οι εκτείνοντες μύς του ισχίου (γλουτιαίοι) ξεκινούν την κίνηση, που στη συνέχεια ακολουθούνται από τον τετρακέφαλο μυ. Ο τετρακέφαλος μυς παρέχει το μεγαλύτερο μέρος της δύναμης που απαιτείται κατά την διάρκεια της περιστροφής των πεντάλ. Αυτό φαίνεται καλύτερα στους ποδηλάτες που ειδικεύονται στο σπριντ, όπου απαιτείται εκρηκτική δύναμη. Στο χαμηλότερο σημείο της "φάσης προώθησης" (στην θέση 6 του ρολογιού), οι πελματιαίοι καμπτήρες της ποδοκνημικής συνδυάζονται με τον τετρακέφαλο για να πιέσουν το πεντάλ στο χαμηλότερο σημείο της τροχιάς του.
Το δεύτερο μισό της κίνησης των πεντάλ, η επαναφορά τους δηλαδή στην κορυφαία θέση, είναι η "φάση της ανάκαμψης". Η σύσπαση των ραχιαίων καμπτήρων της ποδοκνημικής είναι ζωτικής σημασίας σε αυτό το σημείο για να τραβήξουν τα δάχτυλα και κατά συνέπεια το πεντάλ προς τα επάνω. Στη συνέχεια συμμετέχουν και οι ισχιοκνημιαίοι, δίνοντας ώθηση προς τα επάνω και προς το τέλος της κίνησης δίνει τη βοήθειά του και ο λαγονοψοΐτης. 
Έτσι, επιστρέφουμε στην αρχική θέση κίνησης και ξαναρχίζει η περιστροφή με την σύσπαση των ίδιων μυων πάλι. 
Δεν πρέπει να παραβλέπουμε ότι κατά την μία φάση, το άλλο πόδι εκτέλει την αντίθετη και έτσι διπλασιάζεται σχεδόν η μυϊκή απόδοση.
Ανισορροπία σε οποιοδήποτε σημείο των δύο αυτών φάσεων μπορεί να αλλάξει την παραγόμενη δύναμη, την ταχύτητα και να δημιουργήσει προδιάθεση για πιθανούς τραυματισμούς.


Συνήθη προβλήματα σε ποδηλάτες
Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να ρυθμίσουμε σωστά το ύψος της σέλας και υπάρχουν μικροδιαφορές ανάλογα με το είδος της ποδηλασίας στο οποίο ειδικεύεται ο ποδηλάτης. Αρχικά θα πρέπει να δούμε αν τα δύο σκέλη το ποδηλάτη έχουν το ίδιο μήκος. Εάν το ένα σκέλος είναι κοντύτερο από το άλλο, χρησιμοποιήστε σαν μέτρο μεγέθους το μήκος του κοντύτερου ποδιού.
Οι αναβάτες που έχουν την τάση να ποδηλατούν με την απόσταση σέλας-πεντάλ κάτω από το ιδανικό ύψος, μπορεί να παρουσιάσουν:
    προβλήματα στην περιοχή της λαγονοκνημιαίας ταινίας,    σύνδρομο επιγονατιδομηριαίου πόνου (αυτό οφείλεται στις αυξημένες συμπιεστικές δυνάμεις στην     κάμψη του γόνατος) και
    προβλήματα, λόγω της περιορισμένης κίνησης, στο ισχίο.
Όσοι συνηθίζουν να έχουν τη σέλα τους σε υψηλότερη από το φυσιολογικό θέση, είναι πιθανό να παρουσιάσουν:
    ερεθισμό του ισχιακού νεύρου,
    πόνο στην πλάτη και μερικές φορές συμπτώματα στην περιοχή του αυχένα και των άνω άκρων, από     την κακή στάση της υπερβολικής κάμψης.
Επίσης, μία σέλα, η οποία είναι πολύ υψηλή ή πλατιά, μπορεί επίσης να οδηγήσει σε υπερβολική πλευρική μετακίνηση πάνω της, η οποία με τη σειρά της μειώνει την αποτελεσματικότητα των κάτω άκρων σε όλη την κίνηση των πεντάλ.
Θα παρατηρήσετε επίσης, ένα πολύ μεγάλο αριθμό αθλητών-ποδηλατών που φαίνεται να έχουν τα δάχτυλα των ποδιών τους προς τα κάτω και στις δύο φάσεις της περιστροφής των πεντάλ.
Άλλοι τοποθετούν το σώμα τους πολύ μακριά προς τα εμπρός, με τα γόνατα πιό μπροστά από τον άξονα των πεντάλ, καθιστώντας έτσι την σύσπαση των γλουτιαίων λιγότερο αποτελεσματική στην πρώτη φάση της περιστροφής των πεντάλ. 
Οι αναβάτες που έχουν ασθενέστερους καμπτήρες του ισχίου, μπορούν να έχουν πρόβλημα στην φάση της επαναφοράς και να κουράζονται περισσότερο.
Επίσης είναι πολύ συχνές οι βλάβες υπερχρήσης και οι τραυματισμοί από πτώσεις ή συγκρούσεις. 
Το σύνδρομο λαγονοκνημιαίας ταινίας μπορεί να προκληθεί σε έναν αναβάτη αν ποδηλατεί με την ποδοκνημική σε πελματιάια κάμψη ή με λάθος ύψος της σέλας, όπως αναφέρθηκε παραπάνω. 
Η παρατεταμένη και έντονη λαβή του τιμονιού μπορεί να οδηγήσει σε επικονδυλαλγία. 
Μουδιάσματα στην περιοχή του καρπού μπορεί να προκύψουν από τη συμπίεση του ωλένιου νεύρου στο κανάλι του Guyon. 
Τέλος οι θλάσεις της ποδοκνημικής είναι συχνές, περισσότερο στα σπρίντ λόγω της αυξημένης ταχύτητας και της εκρηκτικής δύναμης που απαιτείαται.

Οι φυσικοθεραπευτές μπορούν να βοηθήσουν τους ποδηλάτες στην επιστροφή τους μετά από κάποιο πρόβλημα. 
Ο φυσικοθεραπευτής μπορεί να προβεί σε ενδελεχή αξιολόγηση των μυοσκελετικών παραμέτρων και να εντοπίσει την αιτία του πόνου και τους παράγοντες που τον προκαλούν. 
Αυτό θα πρέπει να περιλαμβάνει δοκιμασιές του σπονδυλικής στήλης, νευρομυϊκή αξιολόγηση, έλεγχο της κινητικότητας του ισχίου και των κάτω άκρων και τέλος αξιολόγηση του εύρους κίνησης και της μυϊκής δύναμης των αρθρώσεων.


πηγή: http://blogs.bmj.com/bjsm/2013/08/08/pedal-power-a-closer-look-at-cycling-injuries-and-biomechanics-guest-post-by-peter-bloomer/

Δωρεάν φυσικοθεραπείες για μια εβδομάδα

Με αφορμή τον αυριανό εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Φυσικοθεραπείας οι φυσικοθεραπευτές από τη Δευτέρα 9 Σεπτεμβρίου μέχρι και την ερχόμενη Παρασκευή 13 Σεπτεμβρίου, τα ιδιωτικά εργαστήρια φυσικοθεραπείας σε όλη τη χώρα θα παρέχουν σε όσους ασθενείς επιθυμούν  δωρεάν μία συνεδρία φυσικοθεραπευτικής εξέτασης και αξιολόγησης. 

Εξάλλου στο μήνυμα του  ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (Π.Ο.Υ.) αφού επισημαίνει πως  η κίνηση και η άσκηση είναι θεμελιώδεις παράμετροι για μια υγιή και ευτυχισμένη ζωή ανεξάρτητα από την ηλικία αναφέρει πως η μειωμένη κινητικότητα και η ελλιπής σωματική δραστηριότητα είναι σημαντικοί παράγοντες κινδύνου που οδηγούν σε καρδιακά νοσήματα, αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια, διαβήτη και καρκίνο παγκοσμίως και έχει ορίσει την προώθηση της φυσικής δραστηριότητας ως προτεραιότητα για την υγεία. 

Κάθε χρόνο στις 8 Σεπτεμβρίου, οι Φυσικοθεραπευτές ανά τον κόσμο εορτάζουν την Παγκόσμια Ημέρα Φυσικοθεραπείας και εφιστούν την προσοχή του κοινού στην συμβολή του επαγγέλματος στην υγεία των ασθενών σε προσωπικό και εθνικό επίπεδο. 

Φέτος το μήνυμα  τους αναφέρει πως παραμένοντας κινητικά δραστήριος επενδύεις για το μέλλον, ανεξάρτητα από την ηλικία. Θέλουμε τους ανθρώπους «κινητικά υγιείς και δραστήριους για το μέλλον». 

Στην Ελλάδα, ο Πανελλήνιος Σύλλογος Φυσικοθεραπευτών (www.psf.org.gr) ξεκινά μια σειρά εκδηλώσεων ενημέρωσης της συμβολής της φυσικοθεραπείας σε όλη τη χώρα, που θα ξεκινήσουν αύριο Κυριακή 8 Σεπτεμβρίου  και θα κορυφωθούν την επόμενη  Παρασκευή 13 του μήνα.

Συγκεκριμένα: 

•   Αύριο  στις πρωτεύουσες νομών όπου εδρεύουν Περιφερειακά Τμήματα του Π.Σ.Φ. θα πραγματοποιηθούν εκδηλώσεις ενημέρωσης του κοινού για το ρόλο της φυσικοθεραπείας στην κινητική υγεία. 
•   Από τη Δευτέρα 9 Σεπτεμβρίου μέχρι και την Παρασκευή 13 Σεπτεμβρίου, τα ιδιωτικά εργαστήρια φυσικοθεραπείας σε όλη τη χώρα θα δέχονται τους πολίτες χωρίς αντίτιμο για μία συνεδρία φυσικοθεραπευτικής εξέτασης και αξιολόγησης. 
•  Την Παρασκευή 13 Σεπτεμβρίου, από τις 9.00 μέχρι τις 17.00, στην Πλατεία Κοραή (σταθμός μετρό Πανεπιστήμιο), στην Αθήνα, φυσικοθεραπευτές του Περιφερειακού Τμήματος Αττικής θα δεχόμαστε σε ειδικά διαμορφωμένους χώρους και θα παρέχουμε συμβουλές σε πολίτες για οποιοδήποτε θέμα αρμοδιότητάς μας τους απασχολεί, με επικέντρωση στις εξής παθολογίες:  

                             αξιολόγηση για τον έλεγχο σκολίωσης σε παιδιά και εφήβους

                             αξιολόγηση κινδύνου πτώσεων σε πολίτες άνω των 65 ετών

                             παροχή ενημέρωσης και συμβουλών για τη γυναικολογική ακράτεια 

Καταλήγοντας τα μέλη του Συλλόγου επισημαίνουν πως η Φυσικοθεραπεία με τις παρεμβάσεις της, αποτελεί σημαντικότατη παράμετρο της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας και συμβάλλει τα μέγιστα στην πρόληψη και αντιμετώπιση του μυοσκελετικού πόνου και της κινητικής δυσλειτουργίας, προάγει τη φυσική αποκατάσταση, μειώνει τη φαρμακευτική δαπάνη και βελτιώνει ουσιαστικά την ποιότητα ζωής των πολιτών. 

Αυτές τις ημέρες, ρωτήστε μας για το πρόβλημά σας, ελάτε να σας συμβουλέψουμε… 

Γνωρίστε τη φυσικοθεραπεία

Στέλνουν χωρίς λόγο ασθενείς για φυσικοθεραπείες...

από τον τηλεοπτικό σταθμό Mega 

Μαζικές παραπομπές ασθενών, που μάλιστα ξεπερνούν το 80%, σε κέντρα αποκατάστασης για πανάκριβες θεραπείες από ορθοπεδικούς, καταγγέλει ο Πανελλήνιος Σύλλογος Φυσικοθεραπευτών, εκ των οποίων πολλές μάλιστα δεν χρειάζονται καν, με αποτέλεσμα να επιβαρύνεται ο ΕΟΠΥΥ. Το θέμα έφτασε στην ηγεσία του υπουργείου Υγείας η οποία έδωσε εντολή να γίνουν οι σχετικοί έλεγχοι.

Πιο συγκεκριμένα, ο πρόεδρος του Πανελλήνιου Συλλόγου Φυσικοθεραπευτών Γιώργος Μπάκας σημειώνει ότι όλα τα μυοσκελετικά περιστατικά τα οποία πηγαίνουν στα κέντρα αποκατάστασης θα μπορούσαν να αποκαθίστανται στα εργαστήρια φυσικοθεραπείας με πολύ μικρότερο κοστος, το οποίο μεταφράζεται σε μια σπατάλη του ΕΟΠΥΥ σε βάρος του ελληνικού λαού.

Ενδεικτικά πάντως, και όπως φαίνεται σε παραπεμπτικά που έχουν δοθεί στο υπουργείο Υγείας, ασθενής με ρήξη τενοντίου πετάλου, ο οποίος υπεβλήθη σε επέμβαση συρραφής παραπέμφθηκε σε 20 συνεδρίες σε κέντρο αποκατάστασης, με ημερήσια αμοιβή 70 ευρώ -που σημαίνει συνολική επιβάρυνση για τον Οργανισμό ύψους 1.190 ευρώ. Σύμφωνα με τους φυσιοθεραπευτές. θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί σε απλό Κέντρο με κόστος ανά θεραπεία 15 ευρώ. Το συνολικό κόστος θα έφτανε έτσι στα μόλις 300 ευρώ.

Άλλο ενδεικτικό περιστατικό με αυχενικό σύνδρομο παραπέμφθηκε να κάνει σε κέντρο αποκατάστασης ανάλυψη κίνησης αυχενικής μοίρας 10 φορές. επιβαρύνοντας τον ΕΟΠΥΥ με 746 ευρώ.

Ο κ. Μπάκας σημειώνει ότι όταν κάποιος ασθενής πάει στο γιατρό του ή στο κέντρο αποκατάστασης κάνει μια αξιολόγηση, κατόπιν μια διάγνωση, έπειτα ξεκινά το πρόγραμμα θεραπείας του. Τονίζει ότι η καθημερινή ανάλυση κίνησης στη συνέχεια, είναι υπερβολή και γίνεται για λόγους εισπρακτικούς.

Πάντως, στο "μικροσκόπιο" του ΕΟΠΥΥ έχει μπει ήδη το σύνολο των παραπεμπτικών για εξετάσεις και θεραπείες του Α' εξαμηνου του 2013, αλλά μετά τις καταγγελίες των φυσικοθεραπευτών δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στα κέντρα αποκατάστασης προκειμένου να διαπιστωθεί αν έχει υπάρξει πρόκλητη ζήτηση.

Υπογραμμίζεται δε, ότι από τους ελεγκτές του ΕΟΠΥΥ έχει διαπιστωθεί ότι πολλά κέντρα αποκατάστασης χρέωναν διπλά τους ασθενείς που έκαναν εισαγωγή, τόσο με κλειστό ενοποιημένο νοσήλιο που αφορά στην κάθε πάθηση, αλλά και με ημερήσιο νοσήλιο αξίας 150 ευρώ. Μόλις την προηγούμενη εβδομάδα, το υπουργείο Υγείας έκλεισε με εγκύκλιό του το παραθυράκι του νόμου που εκμεταλλεύονταν οι ιδιοκτήτες.

Ωστόσο, ο πρόεδρος της Ένωσης των Κέντρων Αποκατάστασης Αχιλλέας Νταβέλης υποστηρίζει ότι οι ασθενείς τους πάσχουν από νευρολογικά προβλήματα και πολύ εξειδικευμένα ορθοπεδικά περιστατικά, κάνοντας λόγο για ύπαρξη παραβατικών συμπεριφορών, που όμως η πολιτεία έχει όλα τα μέσα να τους εφαρμόσει, καλώντας την να είναι αμείλικτη.

πηγή: http://www.megatv.com/megagegonota/article.asp?catid=27374&subid=2&pubid=31928834

Physiotherapy can help II

από τον Σύλλογο Φυσικοθεραπευτών της Νέας Ζηλανδίας

 πηγή: https://www.youtube.com/user/nzsp1?feature=watch

Physiotherapy can help I

από τον Σύλλογο Φυσικοθεραπευτών της Νέας Ζηλανδίας

πηγή: https://www.youtube.com/user/nzsp1?feature=watch

Physical Therapy Day 2013 / GREECE

http://www.youtube.com/watch?v=7wnwihnazKA

Η ύπαρξη Αυτόματου Καρδιακού Απινιδωτή σε γυμναστήρια μπορεί να βελτιώσει την επιβίωση έπειτα από καρδιακή ανακοπή

από τον ιστότοπο: e-Cardio.gr (Ελληνικό Ινστιτούτο Καρδιαγγειακών Νοσημάτων)

(27 Αυγούστου 2013)

Τα άτομα που εμφανίζουν αιφνίδια καρδιακή ανακοπή σε αθλητικές εγκαταστάσεις έχουν περισσότερες επιβίωσης από ότι σε άλλες κλειστές εγκαταστάσεις , πιθανά λόγω πρώιμης καρδιοπνευμονικής αναζωογόνησης (ΚΑΡΠΑ) και πρόσβασης σε Εξωτερικό Αυτόματο Καρδιακό Απινιδωτή (AED), ανάμεσα σε άλλους παράγοντες, σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύτηκε διαδικτυακά τον Αύγουστο 2013, στο Journal of the American College of Cardiology. 

Τα ευρήματα υπογραμμίζουν τη σημασία της ύπαρξης AEDs σε μέρη όπου οι άνθρωποι αθλούνται και είναι σε μεγαλύτερο κίνδυνο αιφνίδιας καρδιακής ανακοπής.

Προηγούμενες μελέτες έδειξαν ότι η συστηματική άθληση μειώνει σημαντικά τον συνολικό κίνδυνο του ατόμου για αιφνίδια καρδιακή ανακοπή. Όμως κατά τη διάρκεια και αμέσως μετά την άθληση, ο κίνδυνος αιφνίδιας καρδιακής ανακοπής είναι ελαφρά υψηλότερος. Επειδή οι AEDs αποδεδειγμένα σώζουν ζωές όταν χρησιμοποιηθούν αμέσως μετά την αιφνίδια καρδιακή ανακοπή, συχνά τοποθετούνται σε γυμναστήρια και αθλητικούς ομίλους. 

Λιγότερα είναι γνωστά για τη συχνότητα αιφνίδιων καρδιακών ανακοπών σε άλλες κλειστές εγκαταστάσεις άθλησης –όπως κλαμπ μπόουλιγκ , στούντιο χορού ή κοινοτικά κέντρα- αλλά η τοποθέτηση σε αυτά AED δεν είναι συνηθισμένη.

Αυτή η μελέτη εξέτασε τη συχνότητα ,την θεραπεία και την έκβαση αιφνίδιων καρδιακών ανακοπών σε παραδοσιακές και εναλλακτικές αθλητικές εγκαταστάσεις. Οι ερευνητές έλεγξαν 849 αιφνίδιες καρδιακές ανακοπές που συνέβησαν σε κλειστές δημόσιες εγκαταστάσεις στο Σιάτλ και στο King County της Ουάσιγκτον από το 1996-2008.

Η τοποθεσία της αιφνίδιας καρδιακής ανακοπής κατηγοριοποιήθηκε ανάλογα με το εάν ήταν παραδοσιακός χώρος άθλησης (αθλητικοί όμιλοι, κέντρα άθλησης ), ένας εναλλακτικός χώρος άθλησης ( μπόουλιγκ, γυμναστήριο σε γραφείο ή ξενοδοχείο, στούντιο χορού) ή χώρος άσχετος με την άθληση (τράπεζες, εστιατόρια, εμπορικά κέντρα, αεροδρόμια).

Συνολικά , 52 αιφνίδιες καρδιακές ανακοπές συνέβησαν στις παραδοσιακές αθλητικές εγκαταστάσεις, 82 στους εναλλακτικούς χώρους άθλησης και 713 σε χώρους άσχετους με την άθληση. Τα ποσοστά επιβίωσης ήταν 56%, 45% και 34% αντίστοιχα. Όπου υπήρχαν πληροφορίες για τις δραστηριότητες την στιγμή της ανακοπής, σε 77% των περιπτώσεων αιφνίδιας καρδιακής ανακοπής συνέβησαν κατά την άσκηση, και μόνο το 18% συνέβησαν μετά την άσκηση ενώ 4 % συνέβησαν πριν την άσκηση.

Οι ερευνητές συνέλεξαν πληροφορίες για το είδος άσκησης που έκαναν τα άτομα όταν συνέβη η αιφνίδια καρδιακή ανακοπή. 

Η πιο συχνή δραστηριότητα ήταν το μπάσκετ με επίπτωση 20.5%.Το μπάσκετ παίζεται σε μη-παραδοσιακές αθλητικές εγκαταστάσεις, όπως κοινοτικά κέντρα ή γυμναστήρια σε εκκλησίες. 

Μετά το μπάσκετ έρχεται ο χορός και η «γυμναστική» και τα 2 με 11,6%, ο διάδρομος με 8,9%, το τένις με 6,3% , το μπόουλιγκ με 5,4% και η κολύμβηση με 4,5%.

«Τα ευρήματά μας θα πρέπει να ενθαρρύνουν την εφαρμογή και τήρηση των συστάσεων για την τοποθέτηση AED και πρωτοκόλλων για την αντιμετώπιση αιφνίδιων καρδιακών ανακοπών σε παραδοσιακές αθλητικές εγκαταστάσεις» , είπε ο Richard L. Page, MD, FACC συγγραφέας της μελέτης και πρόεδρος της Ιατρικής του Πανεπιστήμιου του Ουισκόνσιν, Σχολή Ιατρικής και Δημόσιας Υγείας. « Επιπλέον αυτοί οι κανονισμοί θα πρέπει να επεκταθούν και στις εναλλακτικές αθλητικές εγκαταστάσεις , όπου η συχνότητα της αιφνίδιας καρδιακής ανακοπής είναι συγκρίσιμη με αυτή των παραδοσιακών χώρων άθλησης». 

πηγή: http://www.e-cardio.gr/default.aspx?pageid=710

Ποια είναι η καλύτερη κλινική δοκιμασία για την διάγνωση της τενοντίτιδας του Αχιλλείου;

από το Foot and Ankle Surgery (Ιούνιος 2013)

των Anne-Marie Hutchison, 

Rhodri Evans, 

Owen Bodger, 

Ian Pallister, 

Claire Topliss, 

Paul Williams, 

Nicola Vannet, 

Victoria Morris, 

David Beard

 

Η διαφορική διάγνωση τενοντίτιδας του Αχίλλειου τένοντα είναι μία πρόκληση. Η μελέτη αυτή είχε σαν στόχο να εξετάσει τη διαγνωστική ακρίβεια των κλινικών δοκιμών, που προσδιορίζουν την τενοντίτιδα του μέσου σώματος του Αχίλλειου τένοντα. 

Η σάρωση με διαγνωστικό υπέρηχο χρησιμοποιήθηκε σαν πρότυπο αναφοράς στη διάγνωση. 

Στην έρευνα συμμετείχαν 21 συμμετέχοντες, με και χωρίς τενοντίτιδα του Αχίλλειου, στους οποίους εφαρμοστηκαν, με σκοπό την αξιολόγησή τους δέκα κλινικές δοκιμασίες. Αμέσως μετά, σε κάθε συμμετέχοντα εφαρμόστηκε διαγνωστικός υπέρηχος. 
Η ακρίβεια και η επαναληψιμότητα της κάθε δοκιμής προσδιορίσθηκε. 

Ποιές ήταν οι πιο έγκυρες δοκιμασίες; 
Ο πόνος κατά την ψηλάφηση του τένοντα (ευαισθησία 84%, ειδικότητα 73%, kappa 0,74 - 0,96) και η υποκειμενική αναφορά πόνου 2-6 cm πάνω από το άνω σημείο της φτέρνας (ευαισθησία 78%, ειδικότητα 77% , kappa 0,75 - 0,81), ήταν οι δύο πρώτες στην αξιολόγηση. 

Στην μελέτη διαπιστώθηκε ότι μόνο και μόνο η θέση του πόνου και ο πόνος κατά την ψηλάφηση, ήταν επαρκώς ακριβή και αξιόπιστα μέσα για την διάγνωση και είναι προτεινόμενα για χρήση.

πηγή: http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S1268773113000039#