Μηχανικά συμπτώματα και μερική μηνισκεκτομή σε ασθενείς με ρήξη μηνίσκου

(Mechanical Symptoms and Arthroscopic Partial Meniscectomy in Patients With Degenerative Meniscus Tear: A Secondary Analysis of a Randomized Trial) Ann Intern Med. Published online 9 February 2016 doi:10.7326/M15-0899  

των Raine Sihvonen, MD, PhD; Martin Englund, MD, PhD; Aleksandra Turkiewicz, MSc; Teppo L.N. Järvinen, MD, PhD, for the Finnish Degenerative Meniscal Lesion Study Group

από το περιοδικό: Annals of Internal Medicine


Πρόσφατα στοιχεία δείχνουν ότι η μερική αρθροσκοπική μηνισκεκτομή δεν προσφέρει κανένα πλεονέκτημα σε σχέση με την συντηρητική αποκατάσταση των ασθενών με εκφυλιστική ρήξη μηνίσκου. Αν και οι ασθενείς που αναφέρουν μηχανικά συμπτώματα (δυσκαμψία ή αίσθηση κλειδώματος) μπορούν να επωφεληθούν από την μερική αρθροσκοπική μηνισκεκτομή. 

Ο στόχος της μελέτης ήταν να αξιολογηθεί κατά πόσον η μερική αρθροσκοπική μηνισκεκτομή βελτιώνει τα υπάρχοντα μηχανικά συμπτώματα, περισσότερο από μια εικονική χειρουργική επέμβαση. 

Χρησιμοποιήθηκαν τα στοιχεία απο την τυχαιοποιημένη, τυφλή, ελεγχόμενη, πολυκεντρική μελέτη για την αξιολόγηση της μερικής αρθροσκοπικής μηνισκεκτομής σε σχέση με εικονική χειρουργική επέμβαση (ClinicalTrials.gov: NCT00549172), που πραγματοποιήθηκε σε 5 ορθοπαιδικές κλινικές στη Φινλανδία. 

Οι ασθενείς που συμμετείχαν ήταν ενήλικες (ηλικίας 35 έως 65 ετών) με μια εκφυλιστική ρήξη έσω μηνίσκου και χωρίς άλλα συμπτώματα οστεοαρθρίτιδας του γόνατος. 

Ακολουθήθηκαν μετρήσεις αξιολόγησης της επέμβασης με αυτο-έκθεση των ασθενών σε πρόκληση μηχανικών συμπτωμάτων, πριν την επέμβαση και στις χρονικές περιόδους των 2, 6 και 12 μηνών μετά την επέμβαση.

Από το σύνολο των ασθενών, οι 70 ασθενείς, τυχαία επιλεγμένοι, υποβλήθηκαν σε μερική αρθροσκοπική μηνισκεκτομή και αντίστοιχα, 76 ασθενείς υποβλήθηκαν σε εικονική χειρουργική επέμβαση. 
Από αυτούς, 32 ασθενείς (46%) της ομάδας της μερικής αρθροσκοπικής μηνισκεκτομής και 37 ασθενείς (49%) από την ομάδα της ψευδο-επέμβασης είχαν αναφέρει δυσκαμψία ή αίσθηση κλειδώματος του γόνατος πριν από την επέμβαση. Οι αντίστοιχοι αριθμοί σε οποιαδήποτε χρονική περίοδο μετεγχειρητικής αξιολόγησης, ήταν 34 ασθενείς από την πρώτη ομάδα (49%) και 33 ασθενείς από την δεύτερη (43%), με τα ίδια συμπτώματα, με στατιστική διαφορά 0,03 (95% CI, -0,06 έως 0,12). Στην υποομάδα των συνολικά 69 ασθενών με προεγχειρητική δυσκαμψία ή αίσθηση κλειδώματος, με στατιστική διαφορά 0,07 (CI, -0,08 έως 0,22). 
Ο περιορισμός της μετα-ανάλυσης είναι ότι τα αποτελέσματα είναι γενικεύσιμα μόνο στην δυσκαμψία του γόνατος και το περιστασιακό κλείδωμα της άρθρωσης, γιατί λίγοι ασθενείς ανέφεραν άλλους τύπους μηχανικών συμπτωμάτων. 

Συμπερασματικά, η μερική αρθροσκοπική μηνισκεκτομή δεν έχει κανένα πρόσθετο όφελος σε σχέση με την ψευδο-επέμβαση στην αποκατάσταση της δυσκαμψίας ή του περιστασιακού κλειδώματος του γόνατος.  
Τα ευρήματα της μελέτης αμφισβητούν το κατά πόσον τα μηχανικά συμπτώματα που προκαλούνται από μια εκφυλιστική ρήξη μηνίσκου και τα αυτο-αναφερόμενα προβλήματα κινητικότητας είναι ένδειξη για μερική αρθροσκοπική μηνισκεκτομή.



πηγή:  http://annals.org/article.aspx?articleid=2490532

Τι λένε τα τρέχοντα στοιχεία για την αποτελεσματικότητα του Kinesio Taping;

από το  Massage and Fitness Magazine

του Nick Ng

15/12/2015

 
Το Kinesio Tape (ΚΤ) και οι άλλες παρόμοιες ταινίες με τα φωτεινά χρώματα τους, που μου φέρνουν στο μυαλό την μόδα του 1980, ήταν αρκετά νέα για μένα όταν τα πρωτοείδα στις αρχές του 2014. Το πρωτοδοκίμασα στις αρχές του 2015, όταν ένας φίλος μου, μου τοποθέτησε μια λωρίδα ΚΤ στην δεξιά πλευρά της οσφύος μου, μετά τη συνεδρία για την χρόνια οσφυαλγία μου. Αν και θα μου άρεσε περισσότερο να είχε πιο σκούρο χρώμα, δεν φαίνεται να είχε σημαντική επίδραση στη μείωση του πόνου ή τη βελτίωση της κινητικότητας της σπονδυλικής στήλης μου. Αλλά μου έδινε μια "αίσθηση" ότι μου προσέφερε κάτι.

Παρά τα θετικά αποτελέσματα που ορισμένοι αθλητές και οι ασθενείς περιγράφουν σχετικά με τη χρήση ΚΤ, καθώς και ορισμένες μικρού δείγματος μελέτες, τα επιστημονικά στοιχεία στα τελευταία 6 χρόνια δείχνουν πως ελάχιστα έως κανένα κλινικό σημαντικό όφελος δεν έχει η εφαρμογή ΚΤ σε σχέση με την επίδραση εικονικού φαρμακου ή κάποιου άλλου είδους μη-επεμβατικής παρέμβασης. 
Υπήρξαν τουλάχιστον 7 συστηματικές ανασκοπήσεις (μερικές με μετα-αναλύσεις) από το 2012 που εξετάζονται διάφορες επιδράσεις της ΚΤ, με διαφορετικά θέματα. 

Μία από αυτές τις πρώτες συστηματικές αξιολογήσεις εξέτασε την επίδραση της ΚΤ στον μυοσκελετικό πόνο βασιζόμενη σε 6 τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες δοκιμές και βρήκε "ανεπαρκή αποδεικτικά στοιχεία υπέρ ή κατά της χρήσης του ΚΤ για τη βελτίωση του πόνου, τη λειτουργικότητα, την απόδοση και τον χρόνο επιστροφής μετά από μυοσκελετικό τραυματισμό. Ο αριθμός των υψηλής ποιότητας διαθέσιμων μελετών είναι μικρός και γι αυτό τον λόγο το θέμα χρήζει περαιτέρω έρευνας, με υψηλότερα επίπεδα αποδεικτικών στοιχείων, μεγαλύτερα μεγέθη δειγμάτων και μεγαλύτερους χρόνους παρακολούθησης, για να αποδειχθεί η αποτελεσματικότητα ή όχι της χρήσης της ΚΤ. Δεν υπάρχουν επίσης, σχεδόν καθόλου διαθέσιμα στοιχεία σχετικά με τη χρήση της ΚΤ στον αθλητισμό και την βελτίωση της απόδοσης των αθλητών. (1)

Μια άλλη μελέτη που δημοσιεύθηκε την ίδια χρονιά, εξέτασε διάφορες επιδράσεις της χρήσης της ΚΤ σε ένα ευρύτερο πεδίο εφαρμογής, εξετάζοντας 8 ειδικές τυχαιοποιημένες μελέτες, που περιλαμβάνουν παρενέργειες σε καρκίνο του μαστού που σχετίζονται με λεμφοίδημα, αντιμετώπιση συνδρόμου πρόσκρουσης του ώμου, πόνο στον αυχένα, χρόνια οσφυαλγία, πελματιαία απονευρωσίτιδα, πόνο στο γόνατο και μυϊκή σπαστικότητα μετά από εγκεφαλικό επεισόδιο. (2) 
Σχεδόν όλες αυτές οι μελέτες διαπίστωσαν ότι η χρήση ΚΤ δεν είχε σημαντικά καλύτερα αποτελέσματα από την εικονική περίδεση με ταινία ή την άσκηση. Εξαίρεση αποτέλεσε η χρήση της σε πελματιαία απονευρωσίτιδα, όπου "βραχυπρόθεσμα (η εφαρμογή ΚΤ) σε συνδυασμό με φυσικοθεραπεία παρουσίασε στατιστικά μεγαλύτερη βελτίωση στην ένταση του πόνου και στο πάχος της περιτονίας, σε σύγκριση με φυσιοθεραπεία 1 εβδομάδας. Ωστόσο, δεν είναι σαφές εάν οι διαφορές ήταν κλινικά σημαντικές".  

Και οι δύο συγγραφείς της ανασκόπησης αναγνώρισαν ότι υπήρξαν περιορισμένες μελέτες ποιότητας και αυτοί βασίστηκαν μόνο σε δημοσιεύσεις στην αγγλική γλώσσα, έτσι θα μπορούσαν να έχουν χάσει μη-αγγλόφωνες μελέτες, που μπορεί να υποδείκνυαν το αντίθετο. 
Το 2013, μια άλλη συστηματική ανασκόπηση που δημοσιεύθηκε βασίστηκε σε 12 τυχαιοποιημένες μελέτες. Και πάλι, οι συγγραφείς κατέληξαν στα ίδια συμεπάσματα με αυτά του 2012: "Ένας από τους κύριους ρόλους του επαγγελματία υγείας είναι να επιβεβαιώσει, μέσω της τεκμηριωμένης γνώσης, την αποτελεσματικότητα του τρόπου θεραπείας, όχι μόνο λόγω της δημοτικότητάς του," κατέληξαν οι συντάκτες. Ωστόσο, πρόσθεσαν: "μελλοντικές μελέτες αναμένονται". (3) 
Και έτσι η ιστορία επαναλαμβάνεται με περαιτέρω μελέτες και περισσότερες κριτικές, 2 ατο 2014 και 2 ατο 2015. (4, 5, 6, 7) 
Το 2014 μελέτη από την Βραζιλία, με επικεφαλής τον Dr. Leonardo Costa από το Universidade Cidade de São Paulo, μελετώντας 12 τυχαιοποιημένες έρευνες που εξέταζαν τα αποτελέσματα της χρήσης ΚΤ σε περιπτώσεις μυοσκελετικού πόνου σε σύγκριση με εικονική αγωγή και άλλες παρεμβάσεις κατέληξε σε παρόμοια αποτελέσματα: "Η ποιότητα των αποδεικτικών στοιχείων για όλες τις συγκρίσεις κυμαίνονταν από χαμηλής έως πολύ χαμηλής ποιότητας επίπεδο, γεγονός που σημαίνει ότι υπάρχει κίνδυνος μεροληψίας, που είναι πιθανό να αλλάξει τις εκτιμήσεις των επιπτώσεων αυτής της παρέμβασης. Ανεξάρτητα από τη σύγκριση που χρησιμοποιείται ή τα αποτελέσματα της έρευνας, οι δοκιμές τυπικά δεν έδειξαν σημαντική διαφορά στα αποτελέσματα μεταξύ των ομάδων, ή ένα ασήμαντο αποτέλεσμα υπέρ της ΚΤ (δηλαδή, αρκετά μικρή, ώστε να μην θεωρείται κλινικά οτι αξίζει τον κόπο)". (4)

Σύμφωνα με τους Costa et al., πιθανολογείται ότι η δημοτικότητα της ΚΤ μεταξύ των φυσικοθεραπευτών και των αθλητών είναι λόγω του μάρκετινγκ, όπως αυτό που χρησιμοποιήθηκε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου το 2012 και όχι λόγω των επιστημονικών στοιχείων. "Οι πολιτικοί και οι κλινικοί θα πρέπει να εξετάσουν προσεκτικά το κόστος και την αποτελεσματικότητα αυτής της παρέμβασης, όταν αποφασίζουν να την χρησιμοποιήσουν", συμπλήρωσαν οι συγγραφείς. 

Ούτε καν η πιο πρόσφατη συστηματική ανασκόπηση με περισσότερες μελέτες (και με μη-αγγλόφωνες μελέτες) μπόρεσε να αλλάξει την κατάσταση. Σε μια μελέτη από την Σιγκαπούρη, που επικεντρώθηκε στην αποτελεσματικότητα της χρήσης της ΚΤ σε μυοσκελετικά προβλήματα και την αναπηρία, που βασίζεται σε 17 τυχαιοποιημένες έρευνες, βρέθηκαν παρόμοια αποτελέσματα, όπως και στις προηγούμεες. (6) 

Μια άλλη μελέτη που βασίζεται σε 8 τυχαιοποιημένες έρευνες, διαπίστωσε επίσης ότι η χρήση της ΚΤ δεν είναι καλύτερη από αυτή μιας μη ελαστικής ταινίας, για τον πόνο στον αυχένα και την οσφύ, ακόμα και όταν η ποιότητα των ερευνών για τον οσφυϊκο πόνο είναι αρκετά υψηλή. (7) 

Τότε, γιατί πολλοί φυσικοθεραπευτές και προπονητές χρησιμοποιούν KT παρά την έλλειψη αυστηρών επιστημονικών αποδείξεων;"Η καλύτερη εικασία μου είναι ότι επειδή οι φυσικοθεραπευτές εξακολουθούν να μην χρησιμοποιούν τον έλεγχο των αποδεικτικών πριν από την επένδυση του χρόνου και των χρημάτων τους στην εκπαίδευση.  
Αν αποφασίσετε να ψάξετε με τη λέξη "Kinesio Tape" στο PubMed, δεν θα επενδύσετε ούτε ένα σεντ για αυτά τα μαθήματα," απάντησε ο Dr. Costa σε μια online συνέντευξη στο περιοδικό Massage & Fitness Magazine. "Αυτό είναι ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα για το επάγγελμα και κάτι πρέπει να κάνουμε γι αυτό. Η χρήση KT είναι μόνο ένα από τα πολλά παραδείγματα από πρακτικές που έρχονται και παρέρχονται και μόνο λίγοι άνθρωποι θα επωφεληθούν από αυτές".


Με συγχωρείτε, αλλά πώς ακριβώς δουλεύει αυτό; 

Οι Lim και Tay αναφέρουν στην μελέτη τους, στο πως ο μηχανισμός της ΚΤ είναι ελάχιστα κατανοητός:
"... Είναι δελεαστικό να υποθέσουμε ότι τα προσαγωγά ερεθίσματα που δημιουργούνται από την εφαρμοζόμενη ΚΤ μπορούν να αναστείλλουν την μετάδοση αλγαισθητικών σημάτων  στο νωτιαίο επίπεδο σε χρόνιες μυοσκελετικές καταστάσεις πόνου, με αποτέλεσμα την μείωση ττης αίσθησης του πόνου. Η βάση αυτών των ισχυρισμών είναι το κοινό χαρακτηριστικό γνώρισμα, που είναι, η υπερδιέγερση του νωτιαίου μυελού στην περίπτωση του χρόνιου μυοσκελετικού πόνου. Ωστόσο, το σχετικό πάχος της KT σε σχέση αυτό της επιδερμίδας είναι μελετημένο έτσι ώστε να αποφεύγονται αισθητικά ερεθίσματα, όταν εφαρμόζεται σωστά. Για το σκοπό αυτό, παραμένει ασαφές σε ποιο βαθμό η θεωρία της πύλης ελέγχου του πόνου εμπλέκεται στην αποτελεσματικότητα της χρήσης της ΚΤ". (6)

Μια δημοφιλής ιδέα για το πώς λειτουργεί η εφαρμογή της ΚΤ είναι ότι σηκώνει το δέρμα για να ανακουφίσει από την πίεση και να μειώσει τον πόνο και την φλεγμονή από έναν τραυματισμό. Αυτό μπορεί να ακούγεται λογικό, αλλά δεν είναι σύμφωνο με την φυσιολογία και την φυσική. Ο Dr. John Brewer, από το University of Bedfordshire, εξηγεί σε μια online συνέντευξη του το γιατί: 

"Η KT στηρίζεται στην επιφάνεια του δέρματος. Σαν φυσιολόγος της άσκησης, θεωρώ ότι είναι δύσκολο να κατανοήσουμε πώς ΚΤ μπορεί να έχει επίδραση στις μυϊκές ίνες που βρίσκονται κάτω από την περιτονία του μυός. Οι δυνάμεις που συμμετέχουν στην φυσική δραστηριότητα είναι σημαντικές και η πιθανότητα της ταινίας που βρίσκεται κολλημένη στην επιφάνεια του μυός να έχει οποιαδήποτε πραγματική επίδραση στη σταθερότητα των μυών είναι, ως εκ τούτου, περιορισμένη. Τα στοιχεία της έρευνας σχετικά με τους ισχυρισμούς δεν είναι πειστικά, χωρίς στοιχεία που να υποστηρίζουν την ισχυριζόμενη αύξηση της ροής του αίματος ή του λεμφικού συστήματος. Ορισμένοι ισχυρισμοί δείχνουν ότι η εφαρμογή ΚΤ ανασηκώνει την επιφάνεια του δέρματος. Αυτό δεν μπορεί να είναι δυνατό, εκτός αν υπάρχει μια δύναμη προς την αντίθετη κατεύθυνση, γιατί έτσι όπως η ΚΤ πιέζει προς τα κάτω το δέρμα, αυτό είναι εξαιρετικά απίθανο."(8)


"Ολόκληρη η βιολογική λογική της χρήσης της ΚΤ δεν βγάζει πολύ νόημα, κατά τη γνώμη μου," πρόσθεσε ο Dr. Leonardo Costa. "Η θεωρία ότι με την άρση του δέρματος θα μειωθεί η πίεση στους αλγοϋποδοχείς πόνου και αυτό θα μπορούσε να μειώσει τον πόνο. Ισχυρίζονται επίσης ότι η κυκλοφορία κάτω από το δέρμα θα βελτιωθεί. Έτσι, η ερώτησή μου είναι: Τι γίνεται με συνθήκες όπου το πραγματικό πρόβλημα είναι μακριά από το δέρμα; όπως στο σύνδρομο πρόσκρουσης ώμου και τον πόνο στην οσφύ; Η θεωρία είναι αρκετά απλοϊκή και εύθραυστη, κατά την άποψή μου. "

Όταν ρωτήθηκε αν υπάρχουν μελέτες που εξετάζουν πώς λειτουργεί η εφαρμοφή KT, ο Dr. Costa απάντησε: "Υπάρχουν μερικές μικρές μελέτες με την χρήση EMG. Κανείς δεν έχει ελεγξει ποτέ αν η ταινία μπορεί να αυξήσει πραγματικά το χώρο μεταξύ του χορίου και της επιδερμίδας. Όσον αφορά την ανακούφιση του πόνου από ψυχολογική άποψη: Όλες οι δοκιμές απέδειξαν σαφώς ότι οι επιπτώσεις της χρήσης KT οφείλονται σε μη ειδικές δράσεις, συμπεριλαμβανομένων και των ψυχολογικές επιπτώσεων".

"Νομίζω ότι τα αναφερόμενα οφέλη από την χρήση της ΚΤ είναι δύσκολο να μετρηθούν, ιδιαίτερα από πλευράς φυσιολογίας", πρόσθεσε ο Dr. Ahmad Μ. Mostafavifar. "Ίσως να είχαμε αποτελέσματα από ψυχολογικές μελέτες".

"Σε γενικές γραμμές, αν οι αθλητές αντιλαμβάνονται όφελος στην απόδοσή τους, βελτιώνεται εξαιτίας αυτής της αντίληψης τότε ίσως υπάρχει ένα σημαντικό όφελος, παρά το οτι δεν υπάρχει καμία επιστημονική απόδειξη. Βέβαια,μερικοί αθλητές σε μεγάλες ομάδες μπορούν να απορροφήσουν τα έξοδα χρήσης ΚΤ, ενώ άλλοι δεν μπορούν ". 

Πρέπει τελικά να την πετάξουμε;

Όχι απαραίτητα, και ούτε είναι αυτό που ζητάνε ορισμένοι ερευνητές και κλινικοί. Οι περισσότερες από τις έρευνες που εξετάστηκαν, δείχνουν ότι η χρήση ΚΤ είναι εξίσου αποτελεσματική (όχι στο μέγιστο δύνατο) με την κλασική περίδεση, την άσκηση και άλλες παρεμβάσεις που θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν οι φυσικοθεραπευτές. 
Οι Lim και Tay δλώνουν ότι η χρήση της ΚΤ θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σαν συμπλήρωμα στη συμβατική φροντίδα των φυσικοθεραπευτών. Ακόμα κι αν φοράει ΚΤ ή οποιαδήποτε άλλη φανταχτερού χρώματος ταινία, δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα φαινόμενο placebo, που θα μπορούσε να επηρεάσει την έκβαση της αντίληψης των αθλητών επιδόσεων για τον όποιο πόνο και τις πραγματικές επιδόσεις τους.

Αλλά ακόμα και αν υπάρχουν κάποια οφέλη για τις επιδράσεις του placebo, υπάρχουν ορισμένες προφυλάξεις για τους αθλητές, τους ασθενείς, και τους επαγγελματίες της υγείας, που πρέπει να εξεταστούν. Ο φυσικοθεραπευτής και αθλητής Paul Westwood προειδοποιεί ότι η εφαρμογή ΚΤ θα μπορούσε να "προωθεί την πεποίθηση ότι το σώμα μας δεν είναι σε αρκετά καλή κατάσταση και χρειάζεται έναν εξωγενή παράγοντα (ταινία ΚΤ), ώστε να μπορέσει να λειτουργήσει". Ανέφερε ότι το φαινόμενο placebo μπορεί να έχει αντίθετα αποτελέσματα τελικά, αν ο αθλητής βασίζεται πάρα πολύ σε αυτό. (9)

Οι φυσικοθεραπευτές που βρίσκουν την χρήση KT ή κλασικής περίδεσης χρήσιμα στην πρακτική τους, μπορούν να συνεχίσουν να τα χρησιμοποιούν, αλλά θα πρέπει να είναι ειλικρινείς και ανοιχτοί για το πώς και γιατί λειτουργεί (ή δεν λειτουργεί) αυτό σε κάποιους ανθρώπους, με βάση τις τρέχουσες επιστημονικές αποδείξεις και την αντίληψη μας για τον πόνο.  
Φυσικά, οι περιδέσεις είναι μόνο ένα από τα πολλά "εργαλεία" στην εργαλειοθήκη του εγχειριδίου των φυσικοθεραπευτών, αλλά δεν θα πρέπει να είναι η αρχή και το τέλος. 



Αναφορές:
 
1. Mostafavifar M, Wertz J, Borchers J. A systematic review of the effectiveness of kinesio taping for musculoskeletal injury. The Physician and Sportsmedicine. 2012 Nov;40(4):33-40. doi: 10.3810/psm.2012.11.1986.

2. Morris D, Jones D, Ryan H, Ryan CG. The clinical effects of Kinesio® Tex taping: A systematic review. Physiotherapy Theory and Practice.  2013 May;29(4):259-70. doi: 10.3109/09593985.2012.731675.

3. Kalron A, Bar-Sela S. A systematic review of the effectiveness of Kinesio Taping--fact or fashion? European Journal of Physical and Rehabilitation Medicine. 2013 Oct;49(5):699-709.

4. Parreira Pdo C, Costa Lda C, Hespanhol LC Jr, Lopes AD, Costa LO. Current evidence does not support the use of Kinesio Taping in clinical practice: a systematic review. Journal of Physiotherapy. 2014 Mar;60(1):31-9. doi: 10.1016/j.jphys.2013.12.008.

5. Montalvo AM, Cara EL, Myer GD. Effect of kinesiology taping on pain in individuals with musculoskeletal injuries: systematic review and meta-analysis. The Physician and Sportsmedicine.  2014 May;42(2):48-57. doi: 10.3810/psm.2014.05.2057.

6. Lim EC, Tay MG. Kinesio taping in musculoskeletal pain and disability that lasts for more than 4 weeks: is it time to peel off the tape and throw it out with the sweat? A systematic review with meta-analysis focused on pain and also methods of tape application. British Journal of Sports Medicine. 2015 Dec;49(24):1558-66. doi: 10.1136/bjsports-2014-094151.

7. Vanti C, Bertozzi L, Gardenghi I, Turoni F, Guccione AA, Pillastrini P. Effect of taping on spinal pain and disability: systematic review and meta-analysis of randomized trials. Physical Therapy. 2015 Apr;95(4):493-506. doi: 10.2522/ptj.20130619.

8. Ng N. Kinesio Tape: Fact or Fad? Guardian Liberty Voice. May 10, 2014.

9. Goom, T. Kinesio Tape, Athletic Performance and Self Belief – by Paul Westwood. Running Physio. August 31, 2014.


Για περισσότερη μελέτη:

1. Jacobs D, Silvernail, J. Therapist as operator or interactor? Moving beyond the technique. The Journal of Manual and Manipulative Therapy.  2011 May; 19(2): 120–121.

2. Novella S. Placebo by Conditioning. Science-Based Medicine. July 23, 2015. 




πηγή: http://www.massagefitnessmag.com/whats-the-news/what-does-current-evidence-say-about-the-effectiveness-of-kinesio-taping

Ποια είναι η διαφορά μεταξύ Τενοντίτιδας, Τενόντωσης και Τενοντοπάθειας;

από τον ιστότοπο: Sports-Health 

της Gabriella Ode, MD

Οι ασθενείς συχνά συγχέουν τους όρους τενοντίτιδα, τενόντωση και τενοντοπάθεια. Αυτοί οι όροι, μαζί με την παρατενοντίτιδα, την ρήξη τένοντα και την μερική ρήξη τένοντα, περιγράφουν μια ποικιλία από καταστάσεις του τένοντα, συμπεριλαμβανομένης και της φλεγμονής, του εκφυλισμού και της κάκωσης. 
Οι τένοντες είναι οι ινώδεις ιστοί που συνδέουν τους μυς με τα οστά και υπάρχουν εκατοντάδες τενόντων σε όλο μας το σώμα. Ορισμένοι τένοντες είναι πιο επιρρεπείς σε προβλήματα από ότι άλλοι. Για παράδειγμα, είναι συχνά τα προβλήματα του Αχίλλειου τένοντα, του επιγονατιδικού ή του τένοντα του δικέφαλου βραχιονίου.  
Επιπλέον, κάποιος τένοντας μπορεί να έχει περισσότερα από ένα πρόβληματα. Ένας τένοντας που έχει τενοντίτιδα μπορεί επίσης να έχει και τεντόνωση.

Παρακάτω ακολουθούν οι περιγραφές των όρων που χρησιμοποιούνται για να περιγράψουν αυτές τις καταστάσεις των τενόντων: 

Τενοντίτιδα 
Είναι ο συνηθέστερος όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει σχεδόν κάθε πόνος στον τένοντα, από τους περισσότερους επαγγελματίες του χώρου της υγείας. Χρησιμοποιείται για να περιγράψει την φλεγμονή του τένοντα (η κατάληξη -ίτις υποδηλώνει φλεγμονή).  
Οι ασθενείς μπορεί να εμφανίσουν εντοπισμένο πόνο, διόγκωση της περιοχής, τοπική αύξηση της θερμοκρασίας και ερυθρότητα.  
Συνιστάται συμπτωματική αγωγή για την μείωση της φλεγμονής, που μπορεί να περιλαμβάνει ανάπαυση των προσβεβλημένων αρθρώσεων και χορήγηση μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων (NSAD), όπως η ιβουπροφένη ή η ναπροξένη. 
Οι ασθενείς με τενοντίτιδα συνήθως αναρρώνουν μέσα σε μερικές εβδομάδες. 
Η τενοντίτιδα είναι λιγότερο συχνή από την τεντόνωση. Η χρόνια τενοντίτιδα μπορεί να οδηγήσει σε τενόντωση. 

Τενόντωση
Σύμφωνα με τους ειδικούς υπάρχει μια σημαντική διάκριση διάκριση μεταξύ της τενοντίτιδας και της τενόντωσης, που είναι η μη-φλεγμονώδης εκφύλιση του τένοντα. Αυτός ο εκφυλισμός μπορεί να περιλαμβάνει αλλαγές στη δομή ή τη σύνθεση του τένοντα.  
Προκύπτουν από επαναλαμβανόμενους μικρο-τραυματισμούς ή την αποτυχία του ιστού να επουλωθεί μετά από κάποια ρήξη. 
Οι βασικές διαφορές μεταξύ της τενοντίτιδας και της τενόντωσης είναι:

• Σε αντίθεση με τενοντίτιδα, η οποία μπορεί συχνά να αντιμετωπιστεί με επιτυχία μέσα σε μερικές εβδομάδες, η τενόντωση μπορεί να χρειαστεί ακόμη και αρκετούς μήνες για να αποκατασταθεί.
• Οι μέθοδοι θεραπείας για την τενόντωση και την τενοντίτιδα μπορεί να διαφέρουν. Για παράδειγμα, ορισμένοι ειδικοί υποστηρίζουν ότι η τενόντωση δεν θα πρέπει να αντιμετωπίζεται με μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα, επειδή αυτά αναστέλλουν την ανάπτυξη του κολλαγόνου, το οποίο είναι απαραίτητο για την αποκατάσταση του τένοντα.

Μερικοί επαγγελματίες υγείας χρησιμοποιούν τον όρο τενόντωση εναλλακτικά του όρου τενοντοπάθεια (όπως ορίζεται παρακάτω) .

Παρατενοντίτιδα
Ορισμένοι τένοντες, όπως ο Αχίλλειος, έχουν γύρω τους ένα λεπτό περίβλημα ιστού, που ονομάζεται παρατένοντας. Όταν αυτός ο ιστός φλεγμαίνει, η κατάσταση αυτή ονομάζεται παρατενοντίτιδα.  
Αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να διαγνωσθεί καθοριστικά χωρίς βιοψία και γι αυτό τον λόγο δεν είναι διαγνώσιμη συνήθως. Επιπλέον, ορισμένοι επαγγελματίες δεν πιστεύουν η παρατενοντίτιδα είναι μια ξεχωριστή διάγνωση.  
Δεδομένου ότι η θεραπεία της παρατενοντίτιδας, αλλά και της τενοντίτιδας συνίσταται στη μείωση της φλεγμονής, μπορεί να μην είναι και απαραίτητη αυτή η διάκριση για θεραπευτικούς σκοπούς.

Ρήξη τένοντα 
Όταν ένας τένοντας χάσει την συνέχεια του, αυτό ονομάζεται ρήξη. Εάν ο τένοντας αποσπασθεί σε δυο κομμάτια, μιλάμε για πλήρη ρήξη και αν κάποια από τμήματα του τένοντα παραμένουν άθικτα, τότε μιλάμε για μερική ρήξη.
Υπάρχει ακόμη μια διάκριση, μεταξύ οξείας και χρόνιας ρήξης του τένοντα.

•     Μια οξεία ρήξη τένοντα είναι ένα στιγμιαίο γεγονός που θα οδηγήσει σε άμεσο πόνο και μειωμένη λειτουργία της άρθρωσης στην οποία καταλήγει ο τένοντας και μπορεί να ακολουθείται από οίδημα ή μώλωπες. Μια οξεία ρήξη συνήθως αναγνωρίζεται και πρέπει να αντιμετωπίζεται μέσα σε μια εβδομάδα από τραυματισμό.
•     Οι χρόνιες ρήξεις τενόντων μπορεί να προκύψουν από:

1.         Μια μερική ρήξη που χειροτερεύει αργά και για παρατεταμένο χρονικό διάστημα ή
2.         Μια οξεία ρήξη που μένει χωρίς θεραπεία για μεγάλο χρονικό διάστημα (πολλοί ειδικοί πιστεύουν αυτό το διάστημα κυμαίνεται από 4 έως 6 εβδομάδες, ανάλογα με τον τένοντα)

Ανάλογα με τον ασθενή, τον τένοντα, την προσβεβλημένη άρθρωση, την σοβαρότητα της ρήξης και την διάρκεια των συμπτωμάτων, μπορεί να συστηθεί χειρουργική επέμβαση ή μια περίοδος ανάπαυσης και συντηρητική αγωγή για την αποκατάσταση της ρήξης του τένοντα. 

Τενοντοπάθεια
Η κατάληξη "-θεια" προέρχεται από την ελληνική γλώσσα και δείχνει μια ασθένεια ή διαταραχή. Ως εκ τούτου, με τον όρο τενοντοπάθεια περιγράφεται μια ασθένεια ή διαταραχή του τένοντα. 
Η τενοντοπάθεια (tendinopathy,αν και μερικές φορές χρησιμοποιέιται ο όρος tendonopathy) χρησιμοποιείται συνήθως για να περιγράψει οποιοδήποτε πρόβλημα αφορά ένα τένοντα. 
Αν και οι περισσότεροι ειδικοί χρησιμοποιούν τον όρο τενοντοπάθεια σαν γενικό όρο για να περιγράψουν όλες τις παθολογικές καταστάσεις ενός τένοντα, πολλοί τον χρησιμοποιούν για να περιγράψουν μια χρόνια πάθηση του τένοντα με κακή αποκατάσταση. Για παράδειγμα, ένας δρομέας ο οποίος έχει υποστεί ρήξη τένοντα τένοντα που δεν αποκαταστάθηκε σωστά, μπορεί να διαγνωστεί με τενοντοπάθεια.  

Τελικά, για να αποφευχθεί η σύγχυση, οι ασθενείς που έχουν κάποιο πρόβλημα που αφορά τένοντα, καλό θα είναι να συμβουλεύονται κάποιον ειδικό για την καλύτερη κατανόηση και αντιμετώπιση του προβλήματός τους.


Αναφορές:

1. Tsai WC, Tang FT, Hsu CC, et al. Ibuprofen inhibition of tendon cell proliferation and upregulation of the cyclin kinase inhibitor. J Orthopedic Resear. 2004. 22(3): 586–591. doi: 10.1016/j.orthres.2003.10.014.
2. Paavola M, Järvinen TA. Foot Ankle Clin. 2005 Jun;10 (2):279-92. Review. http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15922919. Accessed October 7, 2014.
3. Flint JH, Wade AM, Giuliani J, Rue JP. Defining the terms acute and chronic in orthopaedic sports injuries: a systematic review. Am J Sports Med. 2014 Jan;42(1):235-41. doi: 10.1177/0363546513490656. Epub 2013 Jun 7. Review. PubMed PMID: 23749341. 

 πηγή: http://www.sports-health.com/sports-injuries/general-injuries/what-difference-between-tendonitis-tendinosis-and-tendinopathy

Συστηματικές Aνασκοπήσεις: Μύθοι και Πραγματικότητα

Aspetar Tuesday Lecture Series: Systematic reviews: Myths and facts

Korakakis Vasileios, Senior Physiotherapist/ Researcher-Aspetar

Tuesday lecture: March 15, 2016 

πηγή: https://www.youtube.com/watch?v=jqsMyfWWx7Y&feature=youtu.be&app=desktop

Οι δέκα χειρότεροι τύποι θεραπευτών

από τον ιστότοπο The Sports Physio

του Adam Meakins  

Το παρακάτω άρθρο είναι εμπνευσμένο από διάφορες συζητήσεις στα κοινωνικά μέσα δικτύωσης, που περιγράφουν με κριτική ματιά τους επαγγελματίες άλλων επαγγελμάτων, όπως αυτούς των εκπαιδευτικών. Σκέφτηκα ότι θα μπορούσα να κάνω το ίδιο παρουσιάζοντας τους δέκα χειρότερους τύπους θεραπευτών, που είχα την ατυχία να συναντήσω στην καριέρα μου.

Αλλά πριν ξεκινήσετε, μια προειδοποίηση:

Αν είστε ευαίσθητος τύπος ή τα αναγνώσματά σας είναι λίγο πιο σοβαρά, τότε ίσως να μην θέλετε να διαβάσετε παρακάτω. 

Ωστόσο, αν αποφασίσετε να διαβάσετε και αρχίσετε να νιώθετε θυμωμένοι ή εκνευρισμένοι, τότε θα πρέπει να αναρωτηθείτε γιατί. Είναι ίσως το ότι έχω αγγίξει κάποιο ευαίσθητο σημείο σας, γιατί έχετε μάλλον εξοικειωθεί με αυτά τα χαρακτηριστικά του εαυτού σας; 
Αν ναι, μην πανικοβάλλεστε, υπάρχει κάποια συμβουλή για το τι να κάνετε στο τέλος! 

Επιτρέψτε μου επίσης να σας καταστήσω απόλυτα σαφές ότι απευθύνομαι όλα τα επαγγέλματα θεραπευτών, όπως φυσικοθεραπευτές, χειροπράκτες, οστεοπαθητικούς, αλλά και άλλους επαγγελματίες της αποκατάστασης. Αναφέρομαι σε όλους σας και το ίδιο για όλους σας, στον ίδιο βαθμό. Κανένα επάγγελμα, κατά τη γνώμη μου, δεν μπορεί να διεκδικήσει την υπεροχή του στα χαρακτηριστικά έναντι των άλλων. 

Έτσι, χωρίς άλλη καθυστέρηση, μπορούμε να ξεκινήσουμε να εξετάσουμε τις 10 χειρότερες μορφές θεραπευτή:

 
Νο 1: Ο "η θεραπεία μου είναι καλύτερη από τη θεραπεία σας" θεραπευτής

Είτε μας αρέσει είτε όχι, υπάρχει ένας κρυφός (και μερικές φορές όχι και τόσο κρυφός), ιεραρχικός πόλεμος μεταξύ των επαγγελμάτων (και των επαγγελματιών) των θεραπευτών, που κάνει το «Game of Thrones» να μοιάζει με παιχνίδι νηπιαγωγείου. Πολλοί θεραπευτές μπορεί συχνά να εκφράσουν γκρίνια ή επικρίσεις για άλλα επαγγέλματα (ή επαγγελματίες), υποστηρίζοντας ότι ο τρόπος με τον οποίο έχουν εκπαιδευτεί αυτοί είναι πολύ πιο ανώτερος και πιο επιστημονικός από των άλλων. Αυτοί οι θεραπευτές παρουσιάζουν στον ασθενή τους ένα "δόγμα", για το πώς οι μέθοδοι και οι προσεγγίσεις τους είναι πιο αποτελεσματικές στην αποκατάσταση του ασθενή, από το 1463 κατά τη διάρκεια της βασιλείας του βασιλιά Archibold III, είναι ανώτεροι επαγγελματικά και έτσι, ως εκ τούτου, οι καλύτεροι!

Ηληθιότητες! Υπάρχει τόσο πολύ από "το καλό, το κακό και το άσχημο" σε όλα τα επαγγέλματα των  θεραπευτών. Δεν μπορούν να διεκδικήσουν επιστημονικά, οποιαδήποτε ανωτερότητα πάνω σε κάποιον άλλον. Όλοι έχουν τα πλεονεκτήματά τους, όλοι έχουν τα δύσκολά τους. Προσωπικά, σαν φυσικοθεραπευτής, είμαι προκατειλημμένος με το επάγγελμα της φυσικοθεραπείας, συχνά βρίσκοντας τον εαυτό μου πάρα πολύ υπερήφανο για αυτό πυ παρέχω, αλλά δυστυχώς είμαι επίσης εξίσου συχνά σε αμηχανία, ντροπή και απογοήτευση, όταν μερικοί συνάδελφοί μου λένε κάτι ηλίθιο, για λόγους εντυπωσιασμού ή ψευδοεπιστημονικότητας.

 

Νο 2: Ο "τελευταία μόδα" θεραπευτής 

Χρωματιστές μοδάτες ελαστικές ταινίες, μεταλλικά εργαλεία μάλαξης, βελονισμός ή ηλεκτροβελονισμός, μυοπεριτονιακή απελευθέρωση, θωρακικά δαχτυλίδια ... διαλέχτε όποιο άλλο όνομα θέλετε εσείς, γι αυτό που κάποιοι θεραπευτές ισχυρίζονται ότι είναι το καλύτερο πράγμα που έχει εμφανιστεί ποτέ στο επάγγελμα. Ότι είναι η πιο αποτελεσματική, χρήσιμη, θαυμάσια μέθοδος για την αποκατάσταση του ασθενή... μέχρι τον επόμενο μήνα, όπου η επόμενη απαστράπτουσα τεχνική έρχεται!

Αυτοί οι θεραπευτές θα τρέξουν με μανία να αγοράσουν ότι νέο παρουσιαστεί στην αγορά και θα ζητήσουν από τους ασθενείς τους να το "αγοράσουν". Θα υπερασπιστούν την χρήση του σαν δάσκαλοι γκουρού της εν λόγω θεραπείας, πέρα από κάθε σκεπτικισμό και κριτική. Αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι θα διαφύγει από την προσοχή τους αυτό που θα έπρεπε πραγματικά να παρέχουν στον ασθενή τους: την παροχή απλών έντιμη συμβουλών σε συνδυασμό με την προτροπή για κίνηση και άσκηση. 



Νο 3: Ο "γκουρού" θεραπευτής

Εύγλωττος, γεμάτος αυτοπεποίθηση, πνευματώδης και συνήθως με καλή εμφάνιση, ο θεραπευτής "γκουρού" είναι σε θέση να γοητεύσει και να καταπλήξει το κοινό με το χάρισμά του. Δείχνει τα λάθη των άλλων θεραπευτών, τα λάθη των τρόπων τους, τον τρόπο που τα έχουν κάνει όλα λάθος και πως αν το κάνουν με τον δικό του τρόπο θα είναι καλύτερα. Ο θεραπευτής "γκουρού" έχει συνήθως μια ιστοσελίδα για την εμπορική προβολή του και τον περιβάλει μια πιστή ακολουθία που κρέμεται από κάθε λέξη που λέει. Απορρίπτει και επιτίθεται σε κάθε κριτική που δέχεται, θεωρόντας την ασέβεια ή αγένεια και έτσι αρνείται να συζητήσει με οποιοδήποτε έχει αντίθετη άποψη.

Ο θεραπευτής "γκουρού" έχει πολλές-πολλές ανέκδοτες ιστορίες, φωτογραφίες και βίντεο των ασθενών, που αποδεικνύουν την βελτίωσή τους και μπορεί να κάνει ακόμη και ζωντανές επιδείξεις από αυτά τα εντυπωσιακά κατορθώματα, κατά τη διάρκεια των μαθημάτων και των παρουσιάσεων των βιβλίωντου. Αυτό που συνηθίζει να δείχνει σε κάθε κριτικη, είναι αποδείξεις, αλλά και είναι πάντα σε θέση να εξηγήσει γιατί αυτές οι μέθοδοί του δεν έχουν επαναλαμβανόμενο αποτέλεσμα σε άλλες καταστάσεις/περιβάλλοντα, κατηγορώντας τους άλλους θεραπευτές ότι δεν εφαρμόζουν σωστά την μέθοδο.


 
Νο 4: Ο θεραπευτής "διασημοτήτων"

Ανησυχεί περισσότερο για το ποιος θα είναι ο ασθενής, από το πώς θα τον μεταχειριστεί. Ο θεραπευτής "διασημοτήτων" θα προσπαθήσει να αποδείξει τα διαπιστευτήρια και τις δεξιότητές του, προβάλοντας φωτογραφίες από αυτούς τους διάσημους, που στέκονται δίπλα του, με χειραψία ή αγκαλιά ή ακόμα και κάνοντας το σήμα της επιτυχίας με το αντίχειρα.

Ο θεραπευτής "διασημοτήτων" θα καυχηθεί για την κατάσταση των διάσημων φίλων του, όσο πιο συχνά και κραυγαλέα μπορεί, υποστηρίζοντας ότι τον είχαν διαλέξει λόγω φήμης ή ικανοτήτων, όταν στην πραγματικότητα αυτό οφείλεται μόνο και μόνο σε κάποια σύσταση από εναν κοινό φίλο.
Και όταν λέω για θεραπευτές "διασημοτήτων", συμπεριλαμβάνω και τους θεραπευτές επαγγελματιών αθλητών. Παρά το γεγονός ότι είναι μια πολύ δημοφιλής επιλογή σταδιοδρομίας, να εργάζεται κάποιος σαν θεραπευτής επαγγελματιών αθλητών, δεν είναι και το απώγειο της επαγγελματικής καρριέρας. Επειδή δηλαδή, ένας θεραπευτής έχει εργαστεί στον επαγγελματικό αθλητισμό, δεν τον κάνει αυτόματα από τους πιο έμπειρους, πιό ειδικούς, πιο έξυπνους από οποιοδήποτε άλλον θεραπευτή. Είναι απλά πιο συνηθισμένος να εργάζεται με μια διαφορετική ομάδα ασθενών, η οποία έχει τα υπέρ και τα κατά της.


 
Νο 5: Ο θεραπευτής "έχω τα περισσότερα προσόντα"

Αυτοί οι θεραπευτές είναι εύκολο να εντοπιστούν. Είναι αυτοί που διαθέτουν πάντοτε όλα τα γράμματα της λατινικής αλφαβήτου μετά το όνομά τους, σε κάθε επιστολή ή e-mail π.χ. Dr Α Noying BSc (Hons), MSc, PhD, MACP, SRP, CSP, CSCS, η NASA, ASAP, PDQ, JLS, DFS ... FFS!

Νομίζουν ότι αυτά τα αρχικά είναι σαν τα μετάλλια, που οσα περισσότερα αναφέρεις, τόσο το καλύτερο. Όταν τους συναντήσετε για πρώτη φορά, θα σας κάνουν μια γρήγορα παρουσίαση με ποια πανεπιστήμια έχουν συνεργαστεί και θα σας ρωτήσουν για τα προσόντα σας, για να αποφασίσουν αν αξίζει να συζητούν μαζί σας.Φαίνονται να υπολογίζουν οτι τα ακαδημαϊκά προσόντα είναι όλα αυτά που απαιτούνται για να είναι κάποιος καλός θεραπευτής. Υπολογίζουν πολύ την σωστή ανάγνωση της έρευνας ή εργάζονται σε ένα εργαστήριο προηγμένης ανάλυσης της κίνησης και της στάσης, που βοηθά στην διαχείριση των ασθενών, αν και οι πιο πολλοί από αυτούς και έχουν καταφέρει πάρα πολλά για την επιστήμη.
Έχουν ξεχάσει ότι ο θεραπευτής δεν αντιμετωπίζει την παθολογία θεωρητικά, αλλά τα άτομα με παθολογία. 


Νο 6: Ο "έχω περισσότερη εμπειρία από τους άλλους" θεραπευτής

Αν και κάνω αυτή τη δουλειά 38 χρόνια, αυτής της κατηγορίας οι θεραπευτές είναι παλιότεροι από εμένα. Είναι το Yoda των θεραπευτών. Μπορείτε να τους εντοπίσετε από το σοφό και απεγνωσμένο βλέμα τους και τα ταλαιπωρημένα χέρια τους από τα χρόνια εφαρμογής του manual therapy. Αν και πάρα πολύ σοφοί και έμπειροι στην τέχνη της ενασχόλησης με τους ανθρώπους, οι περισσότεροι από αυτούς, δυστυχώς, έχουν απελπιστικά χάσει την επαφή με την τρέχουσα πρακτική, επειδή εδώ και πολύ καιρό έχουν κουραστεί από τη συνεχή αλλαγή στις πρακτικές και μεθόδους και έτσι έχουν παραιτηθεί.

Δεν έχουν παρακολουθήσει κάποιο μάθημα ή σεμινάριο από το 1986, τότε που ήταν μέσα στην εξέλιξη, και το τελευταίο άρθρο που διάβασαν ήταν για το πώς το μασάζ τριβής σπάει συμφύσεις και αυξάνει τη ροή του αίματος. Νομίζουν ότι το επάγγελμα είναι ένας τροχός του λούνα παρκ και αν μένουν ακίνητοι για ένα αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα, θα βρεθούν πάλι στη μόδα. 
Κάθε φορά, σπεύδουν να θεωρήσουν τις νέες ιδέες και κάθε νέο τρόπο σκέψης, σαν νεανικό ενθουσιασμό και απειρία, αν και είναι πρόθυμοι να μάθουν από τους νεότερους θεραπευτές, ακολουθούν τις τεχνικές που εμπιστεύονται χρόνια τωρα, με βάση την εμπειρία του παρελθόντος και όχι την τρέχουσα έρευνα ή αποδεικτικά στοιχεία.


Νο 7: Ο "τεμπέλης" θεραπευτής

Οι τεμπέληδες, ακατάλληλοι και συνήθως υπέρβαροι θεραπευτές είναι εύκολο να εντοπιστούν. Αν και δίνουν συμβουλές και εκπαιδεύουν τους ασθενείς τους σχετικά με τον τρόπο ζωής και την κίνηση και την άσκηση, είναι προφανές ότι δεν ακολουθούν τις δικές τους συμβουλές. Αυτοί είναι οι θεραπευτές "κάντο όπως το λέω, αλλά εγώ δεν κάνω αυτό που λέω".

Αν και υπέρβαροι, συμβουλεύουν τους ασθενείς να κάνουν περισσότερη άσκηση, να βελτιώσουν την φυσική τους κατάσταση, ακόμα κι αν μοιάζουν σαν να μην έχουν τρέξει ποτέ τους ή να έχουν σηκώσει κάτι βαρύτερο από την πόρτα του ψυγείου.  
Θα ζητήσουν συχνά από τον ασθενή να κάνει μια άσκηση που οι ίδιοι δεν έχουν κάνει ποτέ ή δεν είναι σε θέση να κάνουν και όταν, σπάνια, προσπαθήσουν να δείξουν μια άσκηση, μοιάζουν με ένα μεθυσμένο θαλάσσιο ίππο πάνω σε πατίνια!


Νο 8: Ο "λειτουργική κίνηση" θεραπευτής

Αυτός ο θεραπευτής είναι επίσης εύκολο να εντοπιστεί. Φοράει συνήθως τα εργονομικότερα αθλητικα παπούτσια ή περπατάει ξυπόλυτος. Έχει συνήθως σπουδές και εξειδίκευση σε Εφαρμοσμένες Λειτουργικές Επιστήμες. Επιμένει να διδάσκει την σωστή κινητικότητα της λεκάνης και των ώμων σε κάθε κίνηση δική του ή του ασθενή. Σκεφτείτε τι περιμένει την ηλικιωμένη ασθενή που τον εμπιστευθηκε για κινησιοθεραπεία μετά από ολική αρθροπλαστική γόνατος! 

Ο "λειτουργική κίνηση" θεραπευτής δεν έχει χρόνο για επιπόλαιες ανοησίες, όπως βαθιά καθίσματα ή πιέσεις ώμων, αντ' αυτού επιμένει να εργάζονται οι ασθενείς του πάνω σε προσημειωμένο πάτωμα με πλέγματα και σταυρούς, που επισημαίνουν την ακριβή κίνησή τους, συσκευές άσκησης ισορροπίας και ελαστικές ταινίες. Δίνει επίσης πολύ χρόνο μελέτης και άσκησης για κάθε άσκηση φόρτισης και ισορροπίας στα δύο πόδια, ή μετακίνησης από το ένα στο άλλο. 
Με απλά λόγια, αν ο ασθενής του δεν στέκεται στο ένα πόδι και μπορέι να περιστρέφεται με άνεση, δεν είναι λειτουργικός βρε αδερφέ!


Νο 9: Ο "εναλλακτικός" θεραπευτής

Αυτοί οι θεραπευτές συχνά συνιστούν στους ασθενείς τους κάποιο σύνθετο γεύμα φακής, σόγιας και σαλάτας φασολιών, ενώ συζητούν πώς όταν τσάκρα τους είναι εκτός κέντρου, αυτό οφείλεται σε κάποια κακή ευθυγράμμιση των πλανητών αυτή την εβδομάδα. Ασχολούνται με τα ωροσκόπια και τα αστρολογικά διαγράμματα και όχι με ερευνητικά περιοδικά. Έχουν μια σειρά από παράξενες διαμορφωμένες πέτρες και κομμάτια από χρωματιστό γυαλί στα γραφεία τους και περιστασιακά τρίβουν και τους ασθενείς μ' αυτές. Προτιμούν να εργαστούν για την αύρα των ασθενών τους και τον ενεργειακό τομέα. 

Επίσης, θα μιλούν συνεχώς για τη δύναμη της ζωής που ρέει μέσα σε όλους μας, αλλά δεν έχουν απολύτως καμμία ιδέα για το ποιος είναι ο Obi Wan Kenobi.


Νο 10: Ο "καθοδηγούμενος από το κέρδος" θεραπευτής

Άφησα το χειρότερο είδος θεραπευτή για το τέλος. Ο "καθοδηγούμενος από το κέρδος" θεραπευτής είναι ένας καρκίνος σε όλα τα επαγγέλματα υγείας και θα πρέπει να καταδιώκεται, μέχρι να εξαλειφθεί. Αυτοί οι θεραπευτές ενδιαφέρονται περισσότερο για τη διατήρηση του ασθενούς μέσα στο θεραπευτήριό τους. Τους ενδιαφέρουν περισσότερο οι πωλήσεις από το αποτέλεσμα. Ενδιαφέρονται περισσότερο για τα χρήματα, από την καλή διαβίωση των ασθενών. 
Ολοι οι άνθρωποι πρέπει να κάνουν μια τίμια δουλειά και να απαιτούν δίκαιη πληρωμή για τις επαγγελματικές υπηρεσίες που παρέχουν, αλλά υπάρχουν μερικοί θεραπευτές που δεν έχουν καμμία ηθική. 

Αυτοί οι θεραπευτές-καθάρματα θα ζητήσουν συχνά από τους ασθενείς τους υπερβολική αμοιβή, θα επεκτείνουν άσκοπα την διάρκεια της θεραπείας, θα φοβίσουν τον ασθενή τους, δημιουργόντας του μια αίσθηση ανάγκης και όχι εμπιστοσύνης, χρησιμοποιώντας ψευδο επιστημονικές βλακείες, που θα καθορίσουν την θεραπεία τους. 
Θα προμηθεύσουν επίσης τους ασθενείς τους με άχρηστα ορθωτικά, ταινίες, ιμάντες, ρολά αφρού και οτιδήποτε άλλο πρόσθετο μπορεί να τους εξασφαλίσει κέρδος, ανεξάρτητα από το αν τα χρειάζονται ή όχι.  
Διαφημίζουν τις υπηρεσίες τους οπουδήποτε και παντού, αντί να βασίζονται στην προβολή του έργου τους από τους ασθενείς τους, γιατί συνήθως δεν υπάρχει. 
Συνήθως είναι σε συνεργασία με άλλα καθάρματα ομοϊδεάτες τους επαγγελματίες υγείας ή επιχειρήσεις και όλοι έχουν την τάση να προωθούν ο ένας τον άλλον και να παραπέμπουν τους ασθενείς τους μεταξύ τους. Αυτό είναι το χειρότερο είδος των θεραπευτών και πρέπει κάποτε να αποβληθεί από το επάγγελμα. 


Συμπέρασμα: 
Αυτά που διάβασες, αποτελούν την άποψη μου για τις χειρότερες μορφές θεραπευτών. Αν διαβάζοντας το παραπάνω κείμενο, αναγνωρίσεις κάποια από τα αναφερόμενα γνωρίσματα στον εαυτό σου, δεν είσαι τρελός, μην πανικοβληθείς. Κανένας από εμάς δεν είναι τέλειος. Το πιο σημαντικό είναι το τι σκοπεύεις να κάνεις γι 'αυτό. 
Θυμησου ότι τα λάθη δεν είναι έγκλημα, αν μαθαίνουμε από αυτά...
Μάθε και βελτιώσου για να γίνεις καλύτερος και να μπορέσεις να βοηθήσεις εκείνους που έχουν μεγαλύτερη σημασία, τους ασθενείς μας!


  
πηγή: https://thesportsphysio.wordpress.com/2015/02/18/the-10-worst-types-of-therapist/