από τον ιστότοπο: PTinMotion
Είναι ιδιαίτερα σημαντικός ο ρόλος της εκπαίδευσης και της παροχής συμβουλών στην αντιμετώπιση της οσφυαλγίας, αλλά δεν είναι εξίσου αποτελεσματικό αν δεν ακολουθείται από την συμβουλή του φυσικοθεραπευτή, που είναι "εξατομικευμένη" για το συγκεκριμένο είδος οσφυαλγίας που βιώνει ο ασθενής, σύμφωνα με μια νέα μελέτη από την Αυστραλία.
Χώρισαν τους συμμετέχοντες σε 2 ομάδες:
Η πρώτη ομάδα έλαβε 2 συνεδρίες διάρκειας 30 λεπτών εκπαίδευσης και παροχής συμβουλών από έναν φυσικοθεραπευτή, σε συνδυασμό με 10 συνεδρίες φυσικοθεραπείας διάρκειας 30 λεπτών για 10 εβδομάδες.
Η άλλη ομάδα έλαβε μόνο τις 2 συνεδρίες εκπαίδευσης και παροχής συμβουλών.
Τα αποτελέσματα προ-δημοσιεύθηκαν στο έγκριτο περιοδικό British Journal of Sports Medicine.
Προηγούμενες έρευνες είχαν μελετήσει παρόμοια προσέγγιση σε προβλήματα οσφυαλγίας, αλλά αυτό που διαφοροποιεί την αναφερόμενη μελέτη, είναι ότι οι συμμετέχοντες χωρίστηκαν σε 5 υπο-ομάδες με βάση τη αιτιολογία της οσφυαλγιας τους:
οσφυαλγία λόγω κήλης μεσοσπονδύλιου δίσκου με τη σχετική ριζοπάθεια, οσφυαλγία που αναφέρεται σε δισκογενή αιτιολογία, οσφυαλγία χωρίς δισκογενή αιτιολογία, οσφυαλγια που οφείλεται στις σπονδυλικές αρθρώσεις και τέλος, οσφυαλγία με πολυπαραγοντικό επίμονο πόνο.
Η κάθε ομάδα ακολούθησε ένα "εξατομικευμένο" πρωτόκολλο θεραπείας κατά τη διάρκεια των 10 συνεδριών φυσικοθεραπείας.
Αυτές τα πρωτόκολλα περιλάμβαναν:Στην ομάδα της δισκογενούς οσφυαλγίας ακολουθήθηκε πρόγραμμα άσκησης για την αντιμετώπιση του πόνου στο σπίτι και πρόγραμμα επανεκπαίδευσης της στάσης, βασιζόμενο σε προοδευτικά αυξανόμενη μηχανική φόρτιση. Στην ομάδα οσφυαλγίας που οφείλεται στις σπονδυλικές αρθρώσεις ακολουθήθηκε στοχευμένο πρόγραμμα manual therapy.Στις ομάδες με τον δισκογενή και τον μη δισκογενή πόνο (2 ομάδες) ακολουθήθηκε ένα λειτουργικό πρόγραμμα κινητικού ελέγχου.Τέλος, στην ομάδα με τον πολυπαραγοντικό επίμονο πόνο, ακολουθήθηκε πρόγραμμα με επίκεντρο ψυχοκοινωνικούς και νευροφυσιολογικούς, παρά παθολογοανατομικούς μηχανισμούς.
Σε κάθε υποομάδα, οι συμμετέχοντες, που ακολουθούσαν το αντίστοιχο φυσικοθεραπευτικό πρόγραμμα, ανέφεραν καλύτερα αποτελέσματα από ότι οι αντίστοιχες ομάδες που ακολουθούσαν μόνο συμβουλευτική αγωγή, στις 10, 26 και 52 εβδομάδες μετά το πρόγραμμα, καθώς μειωμένο πόνο στην οσφύ και τα κάτω άκρα στις 5, 10 και 26 εβδομάδες.
Οι ερευνητές εκτιμούν ότι οι συμμετέχοντες που ακολούθησαν φυσικοθεραπευτικό πρόγραμμα είχαν κατά 1,8 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα βελτίωσης των συμπτωμάτων της οσφυαλγίας, κατά 50% ή και περισσότερο σε σύγκριση με την ομάδα συμβουλευτικής. Η πιθανότητα της 50% ή και μεγαλύτερης βελτίωσης στον πόνο στα κάτω άκρα εκτιμήθηκε σε 1,6 φορές μεγαλύτερη από εκείνη της ομάδας της συμβουλευτικής.
Οι συγγραφείς της μελέτης χαρακτηρίζουν τις διαφορές ως "στατιστικά σημαντικές" και συμπληρώνουν ότι "λαμβάνοντας υπόψη τον πληθυσμό του δείγματος και την διάρκεια της έρευνας και οι δύο θεραπείες ήταν αποτελεσματικές, με την ομάδα της εξατομικευμένης φυσικοθεραπευτικής αγωγής να παρέχει πρόσθετα οφέλη από την ομάδα της συμβουλευτικής."
Η νεότερη αυτή μελέτη είναι μια από τις πολλές πρόσφατα δημοσιευμένες μελέτες, που εξετάζουν τη σχέση της φυσικοθεραπευτικής αγωγής και της οσφυαλγίας. Άλλη μελέτη, που δημοσιεύτηκε τον Οκτώβριο, αξιολόγησε μετά από ένα έτος τα αποτελέσματα προγράμματος πρώιμης φυσικοθεραπείας και εκπαίδευσης, σε σύγκριση με τα αποτελέσματα άλλης ομάδας που έλαβε μόνον εκπαίδευση από φυσικοθεραπευτές.
Και σε αυτή τη μελέτη, οι ερευνητές διαπίστωσαν διαφορές στα αποτελέσματα μεταξύ των 2 ομάδων.
πηγή: http://www.apta.org/PTinMotion/News/2015/11/13/LBPAdviceVsPT/
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26486585
http://www.apta.org/PTinMotion/News/2015/10/14/LBPTimeVsPT/