από το περιοδικό Clinical Rheumatology (Journal of the International League of Associations for Rheumatology)
19 Δεκεμβρίου 2013
Με σκοπό τη σύγκριση των αποτελεσμάτων του ξηρού βελονισμού και της φυσικοθεραπείας στην θεραπεία του συνδρόμου του μυοπεριτονιακού πόνου, έγινε αυτή η τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη μελέτη σε 28 ασθενείς με σύνδρομο μυοπεριτονιακού πόνου (MPS) της άνω μοίρας του τραπεζοειδούς μυός στην Κλινική Φυσικής Ιατρικής και Αποκατάστασης, στο Νοσοκομείο Tajrish από τον Απρίλιο 2009, έως τον Απρίλιο 2010.
Σύμφωνα με την ηλικία, το φύλο, την διάρκεια των συμπτωμάτων, την σοβαρότητα του πόνου και την ποιότητα ζωής, τα άτομα χωρίστηκαν τυχαία σε δύο ομάδες, στην ομάδα ξηρού βελονισμού και στην ομάδα ελέγχου (φυσικοθεραπείας).
Η διπλή αξιολόγηση έγινε μετά 1 εβδομάδα και 1 μήνα μετά την εκκίνηση των θεραπευτικών πρωτοκόλλων. Τα αποτελέσματα, δηλαδή οι αλλαγές στην ένταση και τη σοβαρότητα του πόνου, ο πόνος πίεσης του σημείου ενεργοποίησης (trigger point), καθώς η ποιότητα ζωής αξιολογήθηκαν και συγκρίθηκαν.
Μετά από 1 μήνα, τόσο οι συμμετέχοντες στο πρόγραμμα φυσικοθεραπείας, όσο και οι συμμετέχοντες στο πρόγραμμα ξηρού βελονισμού είχαν βελτιώσει τα συμπτώματα κατά την ανάπαυση τη νύχτα, καθώς και τα επίπεδα πόνου στη διάρκεια των δραστηριότητων τους(p< 0,05). Επίσης βελτιώθηκε το κατώφλι του πόνου πίεσης του σημείου ενεργοποίησης (trigger point) και βελτιώθηκε η ποιότητα ζωής τους κατά μερικές δεκάδες μονάδες ( SF- 36 ) (p< 0,05).
Συνολικά τα αποτελέσματα ήταν παρόμοια και στις δύο ομάδες .Φαίνεται ότι και οι δύο τρόποι (φυσιkοθεραπεία και ξηρός βελονισμός) έχουν την ίδια επίδραση στο σύνδρομο μυοπεριτονιακού πόνου του άνω τραπεζοειδούς μυός.
πηγή: http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24352752