από το περιοδικό Arthritis & Rheumatology του American College of Rheumatology
(Δεκέμβριος 2014)
Αυτή η μελέτη είχε ως στόχο να προσδιορίσει τα χαρακτηριστικά του βέλτιστου προγράμματος άσκησης (την ένταση της άσκησης, την διάρκεια του προγράμματος, την διάρκεια των ατομικών εποπτευόμενων συνεδριών και τον αριθμό τους στην εβδομάδα) για τη μείωση του πόνου και την βελτίωση της κινητικότητας σε ασθενείς με οστεοαρθρίτιδα του γόνατος.
Διεξήχθη μια συστηματική ανασκόπηση και μετα-ανάλυση δημοσιευμένων δοκιμών.
Συμπεριλήφθησαν και αξιολογήθηκαν 48 σχετικές μελέτες.
Τα αποτελέσματα στη μείωση του πόνου με τη χρήση της αερόβιας άσκησης, την ένταση της αντίστασης και την γενικότερη απόδοση της άσκησης ήταν κοινά (SMD: 0,67 , 0,62 και 0,48 και P=0,733).
Τα προγράμματα άσκησης μέ ένα μόνο είδος άσκησης ήταν πιο αποτελεσματικά, από αυτά που αποτελούντο από διαφορετικούς τύπους άσκησης (SMD: 0,61 έναντι 0,16 και P<0,001).
Η επίδραση της αερόβιας άσκησης στην ανακούφιση από τον πόνο, ήταν σημαντικότερη όσο μεγαλύτερος ήταν ο αριθμός των εποπτευόμενων συνεδριών. Μεγαλύτερη μείωση του πόνου παρατηρήθηκε σε προγράμματα άσκησης τετρακεφάλου -ειδικότερα σε προγράμματα συνολικής άσκησης των κάτω άκρων (SMD: 0,85 έναντι 0,39 και P= 0,005), καθώς και όταν η εποπτευόμενη άσκηση πραγματοποιήθηκε τουλάχιστον για τρεις φορές την εβδομάδα (SMD: 0,68 έναντι 0,41 και P= 0,017).
Καμία επίπτωση της έντασης, της διάρκειας των ατομικών συνεδριών ή των επιμέρους χαρακτηριστικών των ασθενών δεν επηρέασαν την αποτελεσματικότητα των προγραμμάτων.
Η μελέτη κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το βέλτιστο πρόγραμμα άσκησης για την αντιμετώπιση της οστεοαρθρίτιδας του γόνατος πρέπει να έχει συγκεκριμένους στόχους και να επικεντρώνεται στη βελτίωση της αερόβιας ικανότητας και στην αύξηση της μυϊκής δύναμης του τετρακεφάλου και γενικότερα του κάτω άκρου.
Για καλύτερα αποτελέσματα, το πρόγραμμα θα πρέπει να εποπτεύεται και να εκτελείται τρεις φορές την εβδομάδα.
Προγράμματα με αυτά τα χαρακτηριστικά έχουν παρόμοιο αποτέλεσμα, ανεξάρτητα από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του ασθενούς, συμπεριλαμβανομένης και της ακτινολογικής εικόνας και της χρονικής περιόδου της έναρξης του πόνου.
πηγή: http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24352895