Τρίτη 24 Ιουλίου 2018
Η φυσικοθεραπευτική αντιμετώπιση του διαστρέμματος της ποδοκνημικής
Infographic από τον Kasper Janssen
Δευτέρα 23 Ιουλίου 2018
Η πιο συνηθισμένη επέμβαση στον ώμο δεν είναι περισσότερο αποτελεσματική από μια εικονική επέμβαση
Μία από τις πιο συνηθισμένες χειρουργικές επεμβάσεις στον δυτικό κόσμο είναι πιθανώς περιττή, σύμφωνα με μια νέα μελέτη
Το Φιλανδικό Πρωτόκολλο Αξιολόγησης της Αρθροσκόπησης Επέμβασης στον Ώμο (Finnish Subacromial Impingement Arthroscopy Controlled Trial - FIMPACT) συνέκρινε και αξιολόγησε τα αποτελέσματα της χειρουργικής αποκατάστασης του συνδρόμου πρόσκρουσης ώμου, με μια εικονική χειρουργική επέμβαση. Μετά απο 2 χρόνια που διήρκεσε η μελέτη, οι συμμετέχοντες, τόσο εκείνοι της ομάδας που υποβλήθηκαν σε χειρουργική επέμβαση, όσο και αυτοί της ομάδας της εικονικής επέμβασης, είχαν εξίσου μικρό πόνο στον ώμο και ήταν εξίσου ικανοποιημένοι με τη συνολική κατάσταση του ώμου τους.
Αυτά τα αποτελέσματα δείχνουν ότι αυτός ο τύπος χειρουργικής αντιμετώπισης δεν είναι μια αποτελεσματική μορφή αποκατάστασης γι αυτό το πολύ συνηθισμένο πρόβλημα του ώμου.
"Με αποτελέσματα τόσο ξεκάθαρα, αναμένουμε ότι αυτό θα οδηγήσει σε σημαντικές αλλαγές στις σύγχρονες θεραπευτικές πρακτικές", δήλωσε ο επικεφαλής της μελέτης χειρουργός Dr Mika Paavola και ο καθηγητής Dr Teppo Järvinen, από το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Ελσίνκι και το Πανεπιστήμιο του Ελσίνκι.
Τα προβλήματα της ωμικής ζώνης είναι πολύ συνηθισμένα και επιβαρύνουν σημαντικά τα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης. Η πιο συνηθισμένη διάγνωση για τον πόνο στον ώμο είναι το σύνδρομο πρόσκρουσης και η πιο συνηθισμένη η χειρουργική αποκατάσταση, με αποσυμπίεση μέσω αρθροσκοπικής επέμβασης. Η αρθροσκόπηση σύμφωνα με το Merriam Webster Dictionary είναι: ελάχιστα επεμβατική χειρουργική διαδικασία που περιλαμβάνει οπτική εξέταση του εσωτερικού μιας άρθρωσης με αρθροσκόπιο, με σκοπό να διαγνώστουν ή να θεραπεύτουν διάφορες καταστάσεις ή τραυματισμοί της άρθρωσης και ειδικότερα να επιδιορθωθούν ή να αφαιρεθούν ιστοί ή οστά που έχουν υποστεί βλάβη)."Με σχεδόν 21.000 χειρουργικές επεμβάσεις αποσυμπίεσης που πραγματοποιούνται στο Ηνωμένο Βασίλειο κάθε χρόνο και δέκα φορές περισσότερες στις ΗΠΑ, ο αντίκτυπος αυτής της μελέτης είναι τεράστιος", εξήγησε ο επικεφαλής καθηγητής Simo Taimela, διευθυντής έρευνας του Φινλανδικού Κέντρου για Ορθοπαιδική - FICEBO) στο Πανεπιστήμιο του Ελσίνκι.Αυτή η έρευνα επιβεβαιώνει προηγούμενες τυχαιοποιημένες μελέτες, που δείχνουν ότι η χειρουργική επέμβαση αποσυμπίεσης του ώμου δεν ελαττώνει τα συμπτώματα των ασθενών περισσότερο από ότι η Φυσικοθεραπεία.
Παραδόξως ωστόσο, ο αριθμός των χειρουργείων αποσυμπίεσης έχει αυξηθεί σημαντικά, παρόλο που δεν υπάρχουν επαρκείς αποδείξεις για την επίδραση της χειρουργικής επέμβασης στα υπάρχοντα συμπτώματα.
Η μελέτη FIMPACT περιελάμβανε 189 ασθενείς που πάσχουν από επίμονο πόνο στον ώμο για τουλάχιστον τρεις μήνες, παρά τη λήψη συντηρητικής θεραπείας, φυσικοθεραπείας και εγχύσεων στεροειδών. Οι ασθενείς τυχαιοποιήθηκαν για να λάβουν μία από τις τρεις διαφορετικές επιλογές θεραπείας, χειρουργική αρθροσκοπική επέμβαση αποσυμπίεσης, εικονική χειρουργική επέμβαση (δηλ. διαγνωστική αρθροσκόπηση, η οποία περιελάμβανε αρθροσκοπική εξέταση της άρθρωσης του ώμου αλλά όχι θεραπευτικές επεμβάσεις) ή ελεγχόμενη άσκηση (κινησιοθεραπεία).
Κανείς απο αυτούς που συμμετείχαν στη μελέτη - συμπεριλαμβανομένων των ασθενών, των ατόμων που εμπλέκονται στη φροντίδα τους μετά τη χειρουργική επέμβαση και των ερευνητών που ανέλυαν τα αποτελέσματα - δεν γνώριζε ποιος ασθενής ήταν στην ομάδα αποσυμπίεσης και ποιός σε αυτή της εικονικής επέμβασης.
Δύο χρόνια μετά την έναρξη της μελέτης, οι ασθενείς ερωτήθηκαν για τον πόνο στον ώμο και άλλα συμπτώματα που είχαν βιώσει, καθώς και την ικανοποίησή τους από τη θεραπεία και τα αποτελέσματά της. Οι ασθενείς των ομάδων της αποσυμπίεσης ή της εικονικής επέμβασης ρωτήθηκαν επίσης σε ποια ομάδα από τις 2 πίστευαν ότι συμμετείχαν.Συνολικά, ο πόνος στον ώμο βελτιώθηκε σημαντικά και στις τρεις ομάδες από την αρχή της δοκιμής. Ωστόσο, η χειρουργική αποσυμπίεση δεν προσέφερε μεγαλύτερο όφελος στον πόνο στον ώμο από τη εικονική χειρουργική επέμβαση. Οι ασθενείς στην ομάδα διαγνωστικής αρθροσκόπησης είχαν τις ίδιες πιθανότητες με εκείνους της ομάδας αποσυμπίεσης να υποθέσουν ότι συμμετείχαν στην διαδικασία της εικονικής επέμβασης.Η ομάδα που ακολούθησε πρόγραμμα κινησιοθεραπείας βελτιώθηκε επίσης με την πάροδο του χρόνου. Η βελτίωσή τους ήταν τέτοια ώστε οι ασθενείς που ακολουθήσει χειρουργική αποσυμπίεση ήταν μόνο ελαφρώς πιο βελτιωμένοι από αυτούς. Αν και αυτό το τελευταίο εύρημα θα μπορούσε να ερμηνευτεί ως το μόνο αποδεικτικό στοιχείο για τη στήριξη της χειρουργικής αποσυμπίεσης, οι συγγραφείς δεν βρήκαν ότι η διαφορά βελτίωσης είναι κλινικά σημαντική.
"Με βάση αυτά τα αποτελέσματα, θα πρέπει να αμφισβητήσουμε την τρέχουσα γραμμή θεραπείας σύμφωνα με την οποία οι ασθενείς με σύνδρομο πρόσκρουσης πρέπει να αντιμετωπίζονται με χειρουργική επέμβαση αποσυμπίεσης, καθώς φαίνεται σαφές ότι αντί για χειρουργική επέμβαση, η θεραπεία τέτοιων ασθενών θα πρέπει να εξαρτάται και από μη επεμβατικές παρεμβάσεις", δηλώνει ο Dr Järvinen.
"Με την κατάργηση των διαδικασιών που αποδείχθηκαν αναποτελεσματικές, θα αποφεύγουμε να κάνουμε εκατοντάδες χιλιάδες άχρηστες χειρουργικές επεμβάσεις κάθε χρόνο στον κόσμο", επισημαίνει ο Dr Järvinen. "Ευτυχώς, φαίνεται ότι υπάρχει φως στο τέλος του τούνελ, καθώς το NHS στην Αγγλία μόλις δημοσίευσε μια δήλωση ότι θα αρχίσει να περιορίζει τη χρηματοδότηση για περιττές διαδικασίες και ο κατάλογος αυτών περιλαμβάνει και την υπακρωμιακή αποσυμπίεση."
"Πρέπει να ξοδεύουμε τα χρήματα των φορολογουμένων με υπευθυνότητα: αν ξοδεύουμε χρήματα για διαδικασίες που δεν είναι αποτελεσματικές, αυτά τα χρήματα στερούνται από άλλες θεραπευτικές παρεμβάσεις, που είναι κλινικά αποτελεσματικές και προσφέρουν οφέλη στους ασθενείς.", καταλήγει ο Dr Taimela.
Στο ερευνητικό πλάνο FIMPACT συνεργάστηκαν επιστήμονες από τα νοσοκομεία του Πανεπιστημίου του Ελσίνκι και του Πανεπιστημίου του Tampere στη Φινλανδία.
Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο περιοδικό British Medical Journal στις 19 Ιουλίου 2018.
Η μελέτη FIMPACT είναι ένα από τα κύρια ερευνητικά προγράμματα του Φινλανδικού Κέντρου για την Ορθοπαιδική (FICEBO), το οποίο στεγάζεται στο Τμήμα Ορθοπαιδικής και Τραυματολογίας του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου του Ελσίνκι και στο Πανεπιστήμιο του Ελσίνκι. Κορυφαίες ερευνητικές ομάδες ασχολούνται σχετικά με τις επιπτώσεις και την αποκατάσταση των μυοσκελετικών παθήσεων και χρησιμοποιούν ιδιαίτερα στις μελέτες τους την σύγκριση με εικονικές χειρουργικές επεμβάσεις ή εικονικό φάρμακο.
Το 2013 η FICEBO δημοσίευσε μια ελεγχόμενη με εικονική επέμβαση μελέτη, που έδειξε ότι η συνηθισμένη αρθροσκοπική μερική μηνισκεκτομή στο γόνατο, δεν ήταν πιο αποτελεσματική από την εικονική χειρουργική επέμβαση, για την ανακούφιση του πόνου σε μεσήλικες ή ηλικιωμένους.
πηγή: https://www.eurekalert.org/pub_releases/2018-07/uoh-mcs071918.php
Κυριακή 22 Ιουλίου 2018
Κλινικό Πλαίσιο Μυοσκελετικής Αξιολόγησης
...από τη γνώση στην πράξη
από το Curtin University της Αυστραλίας
Η αντιμετώπιση του μυοσκελετικού πόνου είναι συχνά πρόκληση, τόσο για το άτομο που αντιμετωπίζει το πρόβλημα, όσο και για τους επαγγελματίες υγείας.
Μια
ομάδα καθηγητών, ερευνητών και κλινικών από το Πανεπιστήμιο Curtin
αποφάσισε να αναπτύξει ένα eBook για να βοηθήσει τους ανθρώπους να
βελτιώσουν τη διαχείριση του μυοσκελετικού πόνου. Σε αυτό το
ηλεκτρονικό βιβλίο παρουσιάζεται και ένα Κλινικό Πλαίσιο Μυοσκελετικής Αξιολόγησης, που περιγράφει ένα ευρύ φάσμα των διαφόρων στοιχείων που
μπορούν να επηρεάσουν την ανάπτυξη, τη διατήρηση ή την αντιμετώπιση του
μυοσκελετικού πόνου.
Το πλαίσιο έχει
σχεδιαστεί για να δίνει την δυνατότητα στους επαγγελματίες υγείας να
εξετάζουν πληρέστερα, να ερμηνεύουν και να εφαρμόζουν στοχευμένη διαχείριση σε
άτομα με προβλήματα μυοσκελετικού πόνου, που να βασίζεται σε σύγχρονα
επιστημονικά στοιχεία και να χρησιμοποιούν κοινή κλινική γλώσσα, για να βοηθηθούν
και να βοηθήσουν τους ασθενείς τους.
Οι περιπτωσιολογικές μελέτες παρέχουν πρακτικά ρελιστικά παραδείγματα για την χρήση του πλαίσιου στην πράξη. Αυτό το eBook έχει χρησιμότητα για μεμονωμένους επαγγελματίες υγείας στην καθημερινή πράξη, καθώς και για να ενημερωθεί το πρόγραμμα σπουδών των υγειονομικών σχολών.
Οι περιπτωσιολογικές μελέτες παρέχουν πρακτικά ρελιστικά παραδείγματα για την χρήση του πλαίσιου στην πράξη. Αυτό το eBook έχει χρησιμότητα για μεμονωμένους επαγγελματίες υγείας στην καθημερινή πράξη, καθώς και για να ενημερωθεί το πρόγραμμα σπουδών των υγειονομικών σχολών.
Μπορείτε να κατεβάσετε τα αρχεία από τον σύνδεσμο: https://www.musculoskeletalframework.net/get-the-ebook
πηγή: http://www.pain-ed.com/blog/2018/05/16/musculoskeletal-clinical-translation-framework-from-knowing-to-doing/
Κυριακή 15 Ιουλίου 2018
Σάββατο 14 Ιουλίου 2018
Επενδύστε στη Φυσικοθεραπεία για να βελτιώσετε τα αποτελέσματα και να μειώσετε το κόστος
Αυτό είναι το συμπέρασμα μιας νέας έκθεσης από το Εθνικό Ινστιτούτο Έρευνας για την Υγεία (N.Ι.H.R.), με τίτλο Moving Forward: Φυσικοθεραπεία για μυοσκελετική υγεία και ευεξία.
Η ανασκόπηση, που δημοσιεύθηκε στις 9 Ιουλίου, παρουσιάζει πληθώρα στοιχείων από μια σειρά μελετών σχετικών με τη φυσικοθεραπεία, συμπεριλαμβανομένων των 30 που χρηματοδοτούνται από το N.I.H.R., καθώς και πολλών άλλων από διάφορους άλλους ερευνητικούς οργανισμούς.
Τα δεδομένα από αυτές τις μελέτες δείχνουν την αποτελεσματικότητα της φυσικοθεραπείας σε μια σειρά μυοσκελετικών παθήσεων, όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα, η οστεοαρθρίτιδα του γόνατος και η οσφυαλγία.
Τα ευρήματα δείχνουν ότι:
- η επένδυση σε υψηλής ποιότητας, εξατομικευμένα προγράμματα φυσικοθεραπείας, θα μπορούσε να μειώσει το κόστος της αποκατάστασης και να οδηγήσει σε καλύτερα αποτελέσματα
- σε περιπτώσεις οσφυαλγίας, οι απουσίες από την εργασία μπορούν να μειωθούν κατά μέσο όρο 5 ημέρες, όταν οι πάσχοντες λαμβάνουν συμβουλές από φυσικοθεραπευτές
- ο πόνος στις αρθρώσεις του γόνατος και το κόστος υγειονομικής περίθαλψης μπορούν να μειωθούν από ένα εξατομικευμένο φυσικοθεραπευτικό πρόγραμμα αποκατάστασης, το οποίο περιλαμβάνει στοχοθετημένη άσκηση
- οι διατάσεις και οι ασκήσεις ενδυνάμωσης των άνω άκρων μπορούν να βελτιώσουν την λειτουργικότητα των ασθενών με ρευματοειδή αρθρίτιδα
Η Nadine Foster, φυσιοθεραπεύτρια, καθηγήτρια στην αποκατάσταση των μυοσκελετικών παθήσεων θεραπειών και συμμετέχουσα στην αναθεώρηση έρευνας του N.I.H.R., δήλωσε: «Πρόκειται για μια υπέροχη συλλογή υψηλής ποιότητας φυσιοθεραπευτικής έρευνας, που θα αλλάξει τη ζωή των ασθενών με μυοσκελετικές παθήσεις. Παρέχει την απόδειξη της διαφοράς ότι η επένδυση στην έρευνα του μυοσκελετικού πόνου θα ωφελήσει τους ασθενείς και το N.H.S.».
Κάντε την άσκηση βασική θεραπεία
Η ανασκόπηση υπογραμμίζει επίσης ότι υπάρχουν τεράστιες ενδείξεις ότι η στοχευμένη άσκηση και η δημιουργική δραστηριότητα είναι αποτελεσματικές για τον μυοσκελετικό πόνο.Για παράδειγμα, σε περισσότερες από 60 αναθεωρημένες δοκιμές - οι περισσότερες από τις οποίες επικεντρώθηκαν στην οστεοαρθρίτιδα γόνατος - η άσκηση έδειξε σαφές όφελος.
Ως αποτέλεσμα, η αναθεώρηση συμβουλεύει ότι η άσκηση πρέπει να αποτελεί βασική θεραπευτική παρέμβαση.
Η επικεφαλής του Βρεταννικού Συλλόγου Φυσικοθεραπευτών (C.S.P.) Karen Middleton, δήλωσε: «Αυτή η ανασκόπηση συγκεντρώνει σημαντική σύγχρονη και επίπονη μυοσκελετική έρευνα, δίνοντας σαφή καθοδήγηση σε ασθενείς, φυσικοθεραπευτές, ερευνητές, κυβερνητικούς και σχεδιαστές φυσικοθεραπευτικών υπηρεσιών. Υπάρχουν ακόμα προκλήσεις, όπως είναι το μεγάλο χάσμα μεταξύ της χρηματοδότησης της έρευνας και των επιπτώσεών της στην πρακτική και την περίθαλψη των ασθενών. Χρειαζόμαστε γιατρούς και ερευνητές για να εργαστούμε πιο αποτελεσματικά μαζί, που να είναι ανοιχτοί σε νέες ιδέες και νέους τρόπους εργασίας ».
Παρεμβάσεις βασισμένες σε αποδεικτικά στοιχεία
Η ανασκόπηση έρευνας του N.I.H.R. ακολουθείται από την έναρξη, στις 4 Ιουλίου, μιας διαβούλευσης του N.H.S. England, που αναζητά ανατροφοδότηση σχετικά με τα μελλοντικά σχέδιά για τον εντοπισμό διαδικασιών που δεν είναι κλινικά αποτελεσματικές ή που λειτουργούν μόνο όταν εκτελούνται υπό συγκεκριμένες περιστάσεις.
Το Πρόγραμμα Παρεμβάσεων βάσει των στοιχείων, βασικά έχει ως στόχο να εξετάσει την αποτελεσματικότητα αρχικά 17 παρεμβάσεων. Σ' αυτές περιλαμβάνονται η χειρουργική αρθροσκόπηση γόνατος για οστεοαρθρίτιδα, η αρθροσκοπική αποσυμπίεση για τον υποαρωματικό πόνο στον ώμο και οι τοπικές εγχύσεις σε άτομα με οσφυϊκό πόνο, που δεν έχουν ισχιαλγία.
πηγή: http://www.csp.org.uk/news/2018/07/10/invest-physiotherapy-improve-outcomes-cut-costs-says-national-health-research-review
Τετάρτη 11 Ιουλίου 2018
Σάββατο 7 Ιουλίου 2018
Πρόκειται να χειρουργήσετε το γόνατό σας; Διαβάστε πρώτα αυτό.
από την , Professor of Muscle and Joint Health, University of Southern Denmark
Οι χειρουργικές επεμβάσεις στα γόνατα είναι πλέον πολύ συνηθισμένες. Πολλοί νεαροί ενήλικες έχουν αποκαταστήσει τον πρόσθιο χιαστό σύνδεσμό τους μετά από κάποια ρήξη στους αθλητικούς χώρους. Πολλοί μεσήλικες έχουν προβλήματα στους μηνίσκους τους, με αποτέλεσμα τον πόνο και την περιορισμένη κινητικότητα του γόνατος. Και πολλοί ηλικιωμένοι έχουν αντικαταστήσει τα οστεοαρθριτικά γόνατά τους, όταν πλέον η φθορά της άρθρωσης δημιουργεί σημαντικά προβλήματα. Η ιδέα ότι υπάρχει κάτι μηχανικά λανθασμένο που πρέπει να αντιμετωπιστεί με ορθοπεδική χειρουργική επέμβαση, είναι μια συναρπαστική ιδέα - αλλά είναι σωστό;
Η ολική αρθροπλαστική του γόνατος είναι η μεγαλύτερη ορθοπεδική καινοτομία και αναμφίβολα έχει βελτιώσει τη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων σε όλο τον κόσμο. Το συνολικό ποσοστό των αρθροπλαστικών γόνατος αυξήθηκε τέσσερις φορές στη Δανία σε διάστημα δέκα ετών και αναμένεται να συνεχίσει να αυξάνεται καθώς ο πληθυσμός μεγαλώνει, αποκτά υπερβολικό βάρος και είναι περισσότερο ανενεργός.
Στο Ηνωμένο Βασίλειο, μέχρι το 2035, προβλέπεται ότι θα εκτελεστούν 118.666 ολικές αρθροπλαστικές γόνατος. Ωστόσο, η αντικατάσταση της άρθρωσης του γόνατος με μέταλλο και πλαστικό δεν σχετίζεται με ανακούφιση από τον πόνο για όλους. Περίπου δύο στους δέκα ανθρώπους που υποβάλλονται στη διαδικασία αυτή, δεν βρίσκουν καθόλου ανακούφιση από τον πόνο και μπορεί στην πραγματικότητα να είναι ακόμη και χειρότερος από ότι πριν την χειρουργική επέμβαση.
Υπερήλικες
Σε άτομα μεγάλης ηλικίας, μόνο μία μελέτη αξιολόγησε τυχαία ασθενείς για να ελέγξει αν η ολική αρθροπλαστική του γόνατος ή ένα επιστημονικά δομημένο μη χειρουργικό πακέτο θεραπείας ή ο συδυασμός και των δυο, έδωσε περισσότερη ανακούφιση από τον πόνο, καθώς και λειτουργική βελτίωση. Η συντηρητική αγωγή περιελάμβανε την εκπαίδευση των ασθενών, την επιβλεπόμενη κινησιοθεραπεία, την παρέμβαση διαιτολόγου αν το άτομο ήταν υπέρβαρο, την χρησιμοποίηση εμβιομηχανικών βοηθημάτων στα παπούτσια του και την χρήση αναλγτικών, αν υπήρχε ανάγκη.
Σε αυτή τη μελέτη, στην οποία συμμετείχα, διαπιστώθηκε ότι ο συνδυασμός της χειρουργικής επέμβασης και του πακέτου συντηρητικής αγωγής συσχετίστηκε με τη διπλάσια βελτίωση του πόνου και της λειτουργικότητας, σε σύγκριση με τη λήψη μόνο του πακέτου της συντηρητικής αγωγής. Ωστόσο, η χειρουργική επέμβαση είχε το κόστος της. Περίπου ένας στους δέκα ασθενείς είχε ένα σοβαρό ανεπιθύμητο συμβάν, όπως μία θρόμβωση ή μια λοίμωξη, απαιτώντας περισσότερες ημέρες παραμονής στο νοσοκομείο, συμπεριλαμβανομένης και της πολυπλοκότερης χειρουργικής επέμβασης. Έτσι, ενώ οι περισσότεροι από αυτούς τους ανθρώπους έχουν ανακάμψει πλήρως, μερικοί είχαν μακροχρόνιες και ίσως εξουθενωτικές συνέπειες.
Στη μη χειρουργική ομάδα, διαπιστώσαμε ότι οι περισσότεροι ασθενείς δεν επέλεξαν να υποβληθούν στην χειρουργική επέμβαση κατά τη διάρκεια των δύο πρώτων ετών. Η συμμετοχή τους στο μη χειρουργικό πακέτο θεραπείας, συνδέθηκε μόνο με 30% ανακούφιση από τον πόνο, το οποίο ήταν αρκετό για τους τρεις από τους τέσσερις συμμετέχοντες, στο να αναβάλουν τη χειρουργική επέμβαση για τουλάχιστον ένα χρόνο. Δύο χρόνια μετά, δύο στους τρεις δεν είχαν ακολουθήσει ακόμη την χειρουργική οδό.
Όλοι οι συμμετέχοντες στην παραπάνω μελέτη είχαν μέτρια έως σοβαρή απώλεια χόνδρου - με άλλα λόγια: διαγνωσμένη οστεοαρθρίτιδα και οι περισσότεροι ήταν υπέρβαροι ή παχύσαρκοι. Όλοι, συμφωνα με τους ορθοπεδικούς χειρουργούς, πληρούσαν τις προϋποθέσεις για να ακολουθήσουν χειρουργική επέμβαση και τους διαβεβαίωσαν ότι θα μπορούσαν να έχουν αυτή την δυνατότητα όποτε ήθελαν.
Μεσήλικες
Σε άτομα μέσης ηλικίας, έχουν υπάρξει περισσότερες από δέκα μελέτες υψηλής ποιότητας για την αντιμετώπιση του πόνου στο γόνατο, της οστεοαρθρίτιδας και των μηνισκικών ρήξεων με αρθροσκόπηση του γόνατος. Δύο από αυτές τις μελέτες συνέκριναν την πραγματική χειρουργική επέμβαση με πλασματική χειρουργική επέμβαση, όπου έγιναν μόνο εντομές του δέρματος.
Και στις δύο μελέτες, δεν υπήρξε διαφορά στα αποτελέσματα μεταξύ των συμμετεχόντων που είχαν πραγματική χειρουργική επέμβαση έναντι εκείνων που είχαν πλασματική χειρουργική επέμβαση.
Μια άλλη μελέτη, στην οποία συμμετείχα, συνέκρινε την πραγματική χειρουργική επέμβαση με επιβλεπόμενη κινησιοθεραπεία και με παρόμοιο τρόπο διαπιστώθηκε ότι και οι δύο ομάδες βελτιώθηκαν, χωρίς διαφορά μεταξύ των ομάδων στην ανακούφιση του πόνου. Ωστόσο, η ομάδα της άσκησης βελτίωσε τη μυϊκή δύναμη - κάτι που δεν προκαλεί έκπληξη - και συνεχίστηκε αυτή η βελτίωση και για ένα χρόνο ακόμη, γεγονός που προκαλεί έκπληξη, καθώς η θεραπευτική παρέμβαση διήρκεσε μόνο 12 εβδομάδες.
Στην ομάδα που ακολούθησε την χειρουργική επέμβαση, τους πήρε ένα χρόνο για να ανακτήσουν τη δύναμη που είχαν πριν από την επέμβαση. Διαπιστώθηκε επίσης ότι η ομάδα που είχε μόνο θεραπεία άσκησης ήταν πιο σωματικά ενεργή δύο χρόνια μετά τη μελέτη.
Νέοι
Σε νεαρούς ενήλικες (κυρίως αθλητές), που 'εχουν ρήξη του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου τους, μόνο μία μελέτη έχει συγκρίνει την συντηρητική αγωγή κινησιοθεραπείας, με τον συνδυασμό της με την χειρουργική αναδόμηση του συνδέσμου. Σε αυτή τη μελέτη, δεν διαπιστώθηκε διαφορά μεταξύ των ομάδων θεραπείας σε οποιοδήποτε μετρούμενο αποτέλεσμα, μετά από δύο ή πέντε χρόνια.
Και οι δύο ομάδες βελτιώθηκαν και δεν υπήρξε διαφορά στη βελτίωση μεταξύ της ομάδας που είχε υποστεί χειρουργική επέμβαση και της ομάδας που δεν είχε. Όποιο άτομο από την ομάδα της συντηρητικής αγωγής είχε ακολουθήσει χειρουργική επέμβαση αργότερα, δεν οδηγήθηκε σε καλύτερο αποτέλεσμα, σε σύγκριση με τα άτομα που είχαν ακολουθήσει μόνο συντηρητική αγωγή.
Ένας κοινός λόγος για την χειρουργική επέμβαση αργότερα, ήταν η πεποίθηση ότι "απαιτείται χειρουργική επέμβαση για να διορθωθεί το πρόβλημα" και η επιθυμία για επιστροφή στον αθλητισμό. Δυστυχώς, μόνο τέσσερις στους δέκα επέστρεψαν στον αθλητισμό στη μελέτη μας, χωρίς καμία διαφορά μεταξύ αυτών που είχαν ακολουθήσει χειρουργική επέμβαση ή όχι.
Όταν συνοψίσουμε τα ποσοστά της επιστροφής στον αθλητισμό σε όλες τις μελέτες που είναι διαθέσιμες για νέους που είχαν χειρουργική αναδόμηση του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου, βλέπουμε ότι μόνο ένας στους δύο αθλητές μπορεί να επιστρέψει στον αθλητισμό.
Δεν είναι απαραίτητα έτσι
Είναι διαισθητικό να σκεφτόμαστε ότι όταν κάτι σπάσει στο γόνατο, είναι απαραίτητη η επανατοποθέτηση του με χειρουργική επέμβαση. Η έρευνα δείχνει ότι αυτό δεν είναι απαραίτητα έτσι. Η χειρουργική αντιμετώπιση δεν είναι η μόνη λύση. Η έρευνα δείχνει ότι αρκετοί τύποι προβλημάτων του γόνατος μπορούν να αντιμετωπιστούν σε παρόμοιο βαθμό χωρίς χειρουργική επέμβαση, αλλά ακόμη και με χειρουργική επέμβαση ή όχι, δεν μπορεί να εξασφαλιστεί ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα.
Είναι έξυπνο να μάθετε περισσότερα για τον τραυματισμό ή την πάθησή σας και τις διαθέσιμες θεραπευτικές επιλογές. Να μάθετε πώς μπορείτε να το αντιμετωπίσετε μόνοι σας και να επενδύσετε τον χρόνο σας, για μερικούς μήνες, σε επιβλεπόμενη θεραπευτική άσκηση. Με αυτόν τον τρόπο μπορείτε ίσως να αποφύγετε ή και να καθυστερήσετε την χειρουργική επέμβαση. Πάντως, ακόμη και εάν πρόκειται να την κάνετε τελικά, θα αναρρώσετε γρηγορότερα, θα είστε δυνατότεροι και θα αισθανθείτε καλύτερα αν έχετε ασκηθεί πριν τη χειρουργική επέμβαση.
Χειρουργική επέμβαση ή όχι; Ένας παράγοντας που καθορίζει το αποτέλεσμα είναι η καλή μυϊκή δύναμη και η καλή μυϊκή λειτουργία. Και, κυρίως, η άσκηση και η σωματική δραστηριότητα θα συμβάλουν στη βελτίωση της γενικής σας υγείας και δεν θα είναι επωφελής μόνο για το γόνατο.
πηγή: https://theconversation.com/considering-knee-surgery-read-this-first-92637?utm_source=twitter&utm_medium=twitterbutton
 |
Οι χειρουργικές επεμβάσεις στα γόνατα είναι πλέον πολύ συνηθισμένες. Πολλοί νεαροί ενήλικες έχουν αποκαταστήσει τον πρόσθιο χιαστό σύνδεσμό τους μετά από κάποια ρήξη στους αθλητικούς χώρους. Πολλοί μεσήλικες έχουν προβλήματα στους μηνίσκους τους, με αποτέλεσμα τον πόνο και την περιορισμένη κινητικότητα του γόνατος. Και πολλοί ηλικιωμένοι έχουν αντικαταστήσει τα οστεοαρθριτικά γόνατά τους, όταν πλέον η φθορά της άρθρωσης δημιουργεί σημαντικά προβλήματα. Η ιδέα ότι υπάρχει κάτι μηχανικά λανθασμένο που πρέπει να αντιμετωπιστεί με ορθοπεδική χειρουργική επέμβαση, είναι μια συναρπαστική ιδέα - αλλά είναι σωστό;
Η ολική αρθροπλαστική του γόνατος είναι η μεγαλύτερη ορθοπεδική καινοτομία και αναμφίβολα έχει βελτιώσει τη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων σε όλο τον κόσμο. Το συνολικό ποσοστό των αρθροπλαστικών γόνατος αυξήθηκε τέσσερις φορές στη Δανία σε διάστημα δέκα ετών και αναμένεται να συνεχίσει να αυξάνεται καθώς ο πληθυσμός μεγαλώνει, αποκτά υπερβολικό βάρος και είναι περισσότερο ανενεργός.
Στο Ηνωμένο Βασίλειο, μέχρι το 2035, προβλέπεται ότι θα εκτελεστούν 118.666 ολικές αρθροπλαστικές γόνατος. Ωστόσο, η αντικατάσταση της άρθρωσης του γόνατος με μέταλλο και πλαστικό δεν σχετίζεται με ανακούφιση από τον πόνο για όλους. Περίπου δύο στους δέκα ανθρώπους που υποβάλλονται στη διαδικασία αυτή, δεν βρίσκουν καθόλου ανακούφιση από τον πόνο και μπορεί στην πραγματικότητα να είναι ακόμη και χειρότερος από ότι πριν την χειρουργική επέμβαση.
Υπερήλικες
Σε άτομα μεγάλης ηλικίας, μόνο μία μελέτη αξιολόγησε τυχαία ασθενείς για να ελέγξει αν η ολική αρθροπλαστική του γόνατος ή ένα επιστημονικά δομημένο μη χειρουργικό πακέτο θεραπείας ή ο συδυασμός και των δυο, έδωσε περισσότερη ανακούφιση από τον πόνο, καθώς και λειτουργική βελτίωση. Η συντηρητική αγωγή περιελάμβανε την εκπαίδευση των ασθενών, την επιβλεπόμενη κινησιοθεραπεία, την παρέμβαση διαιτολόγου αν το άτομο ήταν υπέρβαρο, την χρησιμοποίηση εμβιομηχανικών βοηθημάτων στα παπούτσια του και την χρήση αναλγτικών, αν υπήρχε ανάγκη.
Σε αυτή τη μελέτη, στην οποία συμμετείχα, διαπιστώθηκε ότι ο συνδυασμός της χειρουργικής επέμβασης και του πακέτου συντηρητικής αγωγής συσχετίστηκε με τη διπλάσια βελτίωση του πόνου και της λειτουργικότητας, σε σύγκριση με τη λήψη μόνο του πακέτου της συντηρητικής αγωγής. Ωστόσο, η χειρουργική επέμβαση είχε το κόστος της. Περίπου ένας στους δέκα ασθενείς είχε ένα σοβαρό ανεπιθύμητο συμβάν, όπως μία θρόμβωση ή μια λοίμωξη, απαιτώντας περισσότερες ημέρες παραμονής στο νοσοκομείο, συμπεριλαμβανομένης και της πολυπλοκότερης χειρουργικής επέμβασης. Έτσι, ενώ οι περισσότεροι από αυτούς τους ανθρώπους έχουν ανακάμψει πλήρως, μερικοί είχαν μακροχρόνιες και ίσως εξουθενωτικές συνέπειες.
Στη μη χειρουργική ομάδα, διαπιστώσαμε ότι οι περισσότεροι ασθενείς δεν επέλεξαν να υποβληθούν στην χειρουργική επέμβαση κατά τη διάρκεια των δύο πρώτων ετών. Η συμμετοχή τους στο μη χειρουργικό πακέτο θεραπείας, συνδέθηκε μόνο με 30% ανακούφιση από τον πόνο, το οποίο ήταν αρκετό για τους τρεις από τους τέσσερις συμμετέχοντες, στο να αναβάλουν τη χειρουργική επέμβαση για τουλάχιστον ένα χρόνο. Δύο χρόνια μετά, δύο στους τρεις δεν είχαν ακολουθήσει ακόμη την χειρουργική οδό.
Όλοι οι συμμετέχοντες στην παραπάνω μελέτη είχαν μέτρια έως σοβαρή απώλεια χόνδρου - με άλλα λόγια: διαγνωσμένη οστεοαρθρίτιδα και οι περισσότεροι ήταν υπέρβαροι ή παχύσαρκοι. Όλοι, συμφωνα με τους ορθοπεδικούς χειρουργούς, πληρούσαν τις προϋποθέσεις για να ακολουθήσουν χειρουργική επέμβαση και τους διαβεβαίωσαν ότι θα μπορούσαν να έχουν αυτή την δυνατότητα όποτε ήθελαν.
Μεσήλικες
Σε άτομα μέσης ηλικίας, έχουν υπάρξει περισσότερες από δέκα μελέτες υψηλής ποιότητας για την αντιμετώπιση του πόνου στο γόνατο, της οστεοαρθρίτιδας και των μηνισκικών ρήξεων με αρθροσκόπηση του γόνατος. Δύο από αυτές τις μελέτες συνέκριναν την πραγματική χειρουργική επέμβαση με πλασματική χειρουργική επέμβαση, όπου έγιναν μόνο εντομές του δέρματος.
Και στις δύο μελέτες, δεν υπήρξε διαφορά στα αποτελέσματα μεταξύ των συμμετεχόντων που είχαν πραγματική χειρουργική επέμβαση έναντι εκείνων που είχαν πλασματική χειρουργική επέμβαση.
Μια άλλη μελέτη, στην οποία συμμετείχα, συνέκρινε την πραγματική χειρουργική επέμβαση με επιβλεπόμενη κινησιοθεραπεία και με παρόμοιο τρόπο διαπιστώθηκε ότι και οι δύο ομάδες βελτιώθηκαν, χωρίς διαφορά μεταξύ των ομάδων στην ανακούφιση του πόνου. Ωστόσο, η ομάδα της άσκησης βελτίωσε τη μυϊκή δύναμη - κάτι που δεν προκαλεί έκπληξη - και συνεχίστηκε αυτή η βελτίωση και για ένα χρόνο ακόμη, γεγονός που προκαλεί έκπληξη, καθώς η θεραπευτική παρέμβαση διήρκεσε μόνο 12 εβδομάδες.
Στην ομάδα που ακολούθησε την χειρουργική επέμβαση, τους πήρε ένα χρόνο για να ανακτήσουν τη δύναμη που είχαν πριν από την επέμβαση. Διαπιστώθηκε επίσης ότι η ομάδα που είχε μόνο θεραπεία άσκησης ήταν πιο σωματικά ενεργή δύο χρόνια μετά τη μελέτη.
Νέοι
Σε νεαρούς ενήλικες (κυρίως αθλητές), που 'εχουν ρήξη του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου τους, μόνο μία μελέτη έχει συγκρίνει την συντηρητική αγωγή κινησιοθεραπείας, με τον συνδυασμό της με την χειρουργική αναδόμηση του συνδέσμου. Σε αυτή τη μελέτη, δεν διαπιστώθηκε διαφορά μεταξύ των ομάδων θεραπείας σε οποιοδήποτε μετρούμενο αποτέλεσμα, μετά από δύο ή πέντε χρόνια.
Και οι δύο ομάδες βελτιώθηκαν και δεν υπήρξε διαφορά στη βελτίωση μεταξύ της ομάδας που είχε υποστεί χειρουργική επέμβαση και της ομάδας που δεν είχε. Όποιο άτομο από την ομάδα της συντηρητικής αγωγής είχε ακολουθήσει χειρουργική επέμβαση αργότερα, δεν οδηγήθηκε σε καλύτερο αποτέλεσμα, σε σύγκριση με τα άτομα που είχαν ακολουθήσει μόνο συντηρητική αγωγή.
Ένας κοινός λόγος για την χειρουργική επέμβαση αργότερα, ήταν η πεποίθηση ότι "απαιτείται χειρουργική επέμβαση για να διορθωθεί το πρόβλημα" και η επιθυμία για επιστροφή στον αθλητισμό. Δυστυχώς, μόνο τέσσερις στους δέκα επέστρεψαν στον αθλητισμό στη μελέτη μας, χωρίς καμία διαφορά μεταξύ αυτών που είχαν ακολουθήσει χειρουργική επέμβαση ή όχι.
Όταν συνοψίσουμε τα ποσοστά της επιστροφής στον αθλητισμό σε όλες τις μελέτες που είναι διαθέσιμες για νέους που είχαν χειρουργική αναδόμηση του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου, βλέπουμε ότι μόνο ένας στους δύο αθλητές μπορεί να επιστρέψει στον αθλητισμό.
Δεν είναι απαραίτητα έτσι
Είναι διαισθητικό να σκεφτόμαστε ότι όταν κάτι σπάσει στο γόνατο, είναι απαραίτητη η επανατοποθέτηση του με χειρουργική επέμβαση. Η έρευνα δείχνει ότι αυτό δεν είναι απαραίτητα έτσι. Η χειρουργική αντιμετώπιση δεν είναι η μόνη λύση. Η έρευνα δείχνει ότι αρκετοί τύποι προβλημάτων του γόνατος μπορούν να αντιμετωπιστούν σε παρόμοιο βαθμό χωρίς χειρουργική επέμβαση, αλλά ακόμη και με χειρουργική επέμβαση ή όχι, δεν μπορεί να εξασφαλιστεί ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα.
Είναι έξυπνο να μάθετε περισσότερα για τον τραυματισμό ή την πάθησή σας και τις διαθέσιμες θεραπευτικές επιλογές. Να μάθετε πώς μπορείτε να το αντιμετωπίσετε μόνοι σας και να επενδύσετε τον χρόνο σας, για μερικούς μήνες, σε επιβλεπόμενη θεραπευτική άσκηση. Με αυτόν τον τρόπο μπορείτε ίσως να αποφύγετε ή και να καθυστερήσετε την χειρουργική επέμβαση. Πάντως, ακόμη και εάν πρόκειται να την κάνετε τελικά, θα αναρρώσετε γρηγορότερα, θα είστε δυνατότεροι και θα αισθανθείτε καλύτερα αν έχετε ασκηθεί πριν τη χειρουργική επέμβαση.
Χειρουργική επέμβαση ή όχι; Ένας παράγοντας που καθορίζει το αποτέλεσμα είναι η καλή μυϊκή δύναμη και η καλή μυϊκή λειτουργία. Και, κυρίως, η άσκηση και η σωματική δραστηριότητα θα συμβάλουν στη βελτίωση της γενικής σας υγείας και δεν θα είναι επωφελής μόνο για το γόνατο.
πηγή: https://theconversation.com/considering-knee-surgery-read-this-first-92637?utm_source=twitter&utm_medium=twitterbutton
Παρασκευή 6 Ιουλίου 2018
Δευτέρα 2 Ιουλίου 2018
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)