Εισαγωγή
Ο αθλητισμός είναι ένα ιδιαίτερα ανταγωνιστικό περιβάλλον, εντός και εκτός των αγωνιστικών χώρων, που οδηγεί τους επαγγελματίες του σε υψηλά επίπεδα απόδοσης και στην αναζήτηση νέων στρατηγικών, προκειμένου να είναι αποτελεσματικότεροι στο έργο τους. Τα αθλητιατρικά επιτελεία δεν αποτελούν εξαίρεση. Οι απαιτήσεις όσον αφορά τις ιατρικές ομάδες των συλλόγων έχουν αυξηθεί σημαντικά τις τελευταίες δεκαετίες, οδηγώντας σε αύξηση των διαθέσιμων τεχνικών, μεθόδων και προσεγγίσεων για την αντιμετώπιση και διαχείριση των θεμάτων υγείας των αθλητών και την ταχύτερη απακατάστασή τους.
Μια μέθοδος που αυξάνει τελευταία σημαντικά τη δημοτικότητά της μεταξύ των επαγγελματιών αθλητών είναι η μέθοδος KinesioTaping®. Αυτή η τεχνική συνίσταται στην εφαρμογή μιας συγκεκριμένης ελαστικής ταινίας, προκειμένου, υποθετικά, να δημιουργηθούν συνθήκες αποκατάστασης του τραυματισμένου ιστού, μέσω της διέγερσης των διαφόρων συστημάτων του σώματος (Mostafavifar, Wertz, & Borchers, 2012, Morris, Jones, Ryan, & Ryan, 2013, Parreira, Costa, Junior, Lopes, & Costa, 2014).
 |
| Εφαρμογή KinesioTaping για διευκόλυνση του ορθού μηριαίου |
 |
| Ο David Beckham με εφαρμογή KinesioTaping |
Κατά την τελευταία δεκαετία, οι ερευνητές έχουν επικεντρωθεί στην μελέτη της δράσης του KinesioTaping σε σειρά νευρο-μυοσκελετικών δυσλειτουργίων και, επίσης, στην προσπάθεια να μάθουν περισσότερα σχετικά με τους μηχανισμούς λειτουργίας και την αποτελεσματικότητά της. Ωστόσο, ο αριθμός των διαθέσιμων κλινικών μελετών είναι πολύ μικρός και τα στοιχεία των συστηματικών ανασκοπήσεων και μετα-αναλύσεων δεν φαίνεται να υποστηρίζουν τη χρήση του KinesioTaping (Mostafavifar, Wertz, & Borchers, 2012; Morris, Jones, Ryan, & Ryan, 2013; Parreira, Costa, Junior, Lopes, & Costa, 2014).
Από την άλλη πλευρά, αρκετές πειραματικές μελέτες και αναφορές περιστατικών δείχνουν οτι το KinesioTaping έχει ευεργετικά αποτελέσματα, ιδίως όσον αφορά τη διαχείριση του πόνου και των λειτουργικών δυνατοτήτων, παρόμοιο με αυτό που αναφέρουν οι κλινικοί γιατροί, καθώς και οι: Yoshida & Kahanov, 2007, Thelen, Dauber, & Stoneman, 2008, Tsai, Chang, & Lee, 2010, Lee & Yoo, 2011, Campolo, Babu, Dmochowska, Scariah, & Varughese, 2013, Merino-Marban, Mayorga-Vega, & Fernandez-Rodriguez, 2013, Bae, Lee, Kim, & Kim, 2014, Donec & Krisciunas, 2014, Nadali et al., 2014.
Προς το παρόν, υπάρχουν αντικρουόμενα αποτελέσματα μεταξύ των δημοσιευμένων στοιχείων και της κλινικής πρακτικής. Προσπαθώντας να εξετάσει το ζήτημα αυτό, το παρόν άρθρο επιχειρεί να εξηγήσει τις βασικές αρχές του KinesioTaping, συζητώντας τις αποδείξεις και τα ευρήματα της κλινικής πρακτικής σχετικά με τη χρήση της μεθόδου και να εντοπίσει τους λόγους της σύγκρουσης, αλλά και πώς να επωφεληθείτε από αυτό, σύμφωνα με την κλινική εμπειρία της Ιατρικής.
Τι είναι το KinesioTaping® ;
Ιδιότητες του Kinesio Tape
Αυτή η ειδική ελαστική και κολλητική ταινία (Kinesio® Tex), δημιουργήθηκε μιμούμενη τις ιδιότητες του δέρματος όσον αφορά την ευελιξία, το βάρος και το πάχος της. Η κυματοειδής μορφή της και οι ιδιότητες προσκόλλησης της, είναι οι βασικές ιδιότητες της εφαρμογής (Kase, 2003, Kase, Wallis, & Kase, 2003).
Η υφή επίσης της ταινίας Kinesio® Tex επιτρέπει στο δέρμα να αναπνέει μέσα από την ταινία, ελαχιστοποιώντας την πιθανότητα ανάπτυξης αλλεργιών στο δέρμα και επιτρέπει να χρησιμοποιηθεί για τρεις έως πέντε ημέρες (Kase, 2003, Kase, Wallis, & Kase, 2003, Thelen, Dauber, & Stoneman, 2008).
Η ταινία μπορεί να τεντωθεί περίπου στο 130-140% του αρχικού μεγέθους, επιτρέποντας στον θεραπευτή να διαχειριστεί την δράση της ανάλογα με την ένταση που εφαρμόζεται (Kase, 2003, Kase, Wallis, & Kase, 2003, Lee & Yoo, 2011).
Κατά το χρόνο παραγωγής της, όταν τοποθετείται στο χαρτί που την συγκρατεί, η ταινία Kinesio Tex, έχει ήδη ένα βαθμό προ-έντασης, περίπου στο 10-15%, που σημαίνει ότι ακόμη και αν η ταινία εφαρμοστεί με την ένταση που έχει τοποθετηθεί στο χαρτί, εφαρμόζεται με μία μικρή ένταση. Αυτό μπορεί να αποδειχθεί με το πείραμα στη φωτογραφία που ακολουθεί (Kase, 2003, Kase, Wallis, & Kase, 2003, Parreira, Costa, Junior, Lopes, & Costa, 2014).
 |
| Η ελαστικότητα της ταινιας Kinesio Tex: 2 λωρίδες του ίδιου μεγέθους αποκόπηκαν και έπειτα εφαρμόστηκαν με 0% ένταση (κάτω) και 100% ένταση (άνω) |
 | |
| Επίδειξη της αρχικής έντασης: 2 λωρίδες με το ίδιο μέγεθος κόπηκαν, όταν η μια απομακρύνθηκε από το χαρτί και στη συνέχεια ξανακολλήθηκε, φάνηκε το πραγματικό (μειωμένο) μήκος της, λόγω της προέντασης κατά την παραγωγή |
Τμήματα της ταινίας Kinesio
Εν συντομία, η ταινία, κατά την εφαρμογή, αποτελείται από τρία τμήματα: την άγκυρα, τη βάση και το άκρο, που το καθένα από αυτά, εφαρμοζόμενα με μια συγκεκριμένη τεχνική και ένταση, αλλάζουν τα προσδοκόμενα αποτελέσματα (Kase, 2003, Kase, Wallis, & Kase, 2003).
 |
| Τα τμήματα της ταινίας Kinesio κατά την εφαρμογή: Αριστερά η άγκυρα, στο μέσον η βάση και δεξιά το άκρο |
Συμπεριφορά της ταινίας
Η επίδραση της ανάκρουσης και της κατεύθυνσης τοποθέτησης
Ένα από τα πιο σημαντικότερα αποτελέσματα της εφαρμογής του KinesioTaping στο δέρμα, είναι η επίδραση της ανάκρουσης της ταινίας. Υποτίθεται ότι, όταν η ταινία εφαρμόζεται στο δέρμα, το KinesioTaping έχει την ικανότητα να τεντώσει/σύρει τον ιστό που βρίσκεται από κάτω του, από το άκρο και τη βάση της ταινίας προς την άγκυρα, όπως φαίνεται στην παρακάτω φωτογραφία (Kase, 2003, Kase, Wallis, & Kase, 2003, Parreira, Costa, Junior, Lopes, & Costa, 2014).
 | |
| Παράδειγμα εφαρμογής ταινίας: κατεύθυνση εφαρμογής και κατεύθυνση ανάκρουσης |
Σημασία της έντασης και του πλάτους της ταινίας στην εφαρμογή
Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, η διαχείριση της τάσης που εφαρμόζεται στην ταινία, παράγει διαφορετικό ερέθισμα και αντιδράσεις (Thelen, Dauber & Stoneman, 2008).
Είναι εξαιρετικά δύσκολο να μελετήσουμε τη μηχανική δράση της ταινίας Kinesio στο δέρμα in vivo, ωστόσο πιστεύεται ότι δρα στις πιο επιφανειακές στιβάδες του δέρματος, όπως θα συζητήσουμε περαιτέρω σε αυτό το κείμενο. Παρ' όλα αυτά, κάποια εύκολα πειράματα μπορούν να μας δώσουν την δράση της στο δέρμα μας, ή τουλάχιστον, τις δυνάμεις, τις οποίες η ταινία Kinesio θα μεταβιβάσει στο δέρμα μας μετά την εφαρμογή της.
Στο παραπάνω βίντεο, μπορείτε να παρακολουθήσετε ένα πείραμα που εκτελείται από τον Frank Tore Jacobsen (Certified Kinesio Taping Instructor), στο οποίο χρησιμοποιεί ένα κομμάτι ταινίας Kinesio® Tex, πλήρως τεντωμένο για την προσομοίωση της συμπεριφοράς του δέρματος, κατά τη διάρκεια της εφαρμογής και στη συνέχεια εφαρμόζει ένα δεύτερο κομμάτι της ταινίας Kinesio® Tex πάνω στην πρώτη, με διαφορετικές εντάσεις και μεγέθη.
Όταν αφαιρεί την πρώτη ταινία από το τραπέζι, μπορούμε να δούμε το υποθετικό αποτέλεσμα της ταινίας Kinesio στο δέρμα, δημιουργώντας περισσότερη ανάκρουση, ανύψωση και αποσυμπίεση ή την παραγωγή περισσότερης συμπίεσης με μικρότερη ανάκρουση, ανάλογα με την τεχνική κοπής και την δεδομένη ένταση.
Σε αυτό το πείραμα είναι επίσης δυνατόν να κατανοήσουμε τη διαφορετική επίδραση του KinesioTaping σε σύγκριση με την συνηθισμένη μη ελαστική ταινία περίδεσης, αφού η τελευταία θα είναι σε θέση να παράγει μόνο συμπίεση στους από κάτω ιστούς.
Τι διαφοροποιεί το KinesioTaping από τις άλλες περιδέσεις;
Λαμβάνοντας υπόψη ότι η μέθοδος KinesioTaping αναπτύχθηκε για να επιτρέπει και να αποκαθιστά το πλήρες εύρος κίνησης (ROM), είναι εντελώς διαφορετική από άλλες μορφές περίδεσης, δεδομένου ότι, αντί για τον περιορισμό του ROM, βελτιώνει τη λειτουργικότητα του ατόμου (όπως συμβαίνει και με την κλασική περίδεση), αλλά δεν περιορίζει την πλήρη ROM και έτσι βελτιώνει περισσότερο την λειτουργικότητα του ατόμου (Kase, 2003, Kase, Wallis, & Kase, 2003, Campolo, Babu, Dmochowska, Scariah, & Varughese, 2013).
Ένα άλλο χαρακτηριστικό του KinesioTaping που το διαφοροποιεί από άλλες τεχνικές περίδεσης, είναι το όργανο-στόχο της. Ο στόχος του KinesioTaping είναι να δέσει με ταινία το δέρμα για να δημιουργήσει προσαγωγά ερεθίσματα, προκειμένου να επηρεάσει πολλά συστήματα του σώματος (π.χ. μυϊκό, λεμφικό, αισθητήρια στις αρθρώσεις κλπ) μέσω της διέγερσης του κεντρικού νευρικού συστήματος (ΚΝΣ), αλλάζοντας το πρότυπο κινητοποίησης (Kase, 2003, Kase, Wallis, & Kase, 2003).
Οι περισσότερες άλλες μορφές περίδεσης, χρησιμοποιούν την άκαμπτη ταινία με σκοπό τον περιορισμό των κινήσεων ή την τροποποίηση της μυϊκής δραστηριότητας, όπως πχ στην τεχνική McConnell (Campolo, Babu, Dmochowska, Scariah, & Varughese , 2013). Αυτό σημαίνει ότι οι άλλες μορφές περίδεσης στοχεύουν σε μηχανικές δομές, σε αντίθεση με την το KinesioTaping που εστιάζει στο δέρμα για να επηρεάσει άλλες δομές.
Βασικές Αρχές του KinesioTaping
Σημασία του δέρματος
Το δέρμα είναι το μεγαλύτερο όργανο του ανθρώπινου σώματος, αποτελώντας το 16% του σωματικού βάρους και καλύπτει μια έκταση περίπου 2 τ.μ.. Αυτό το όργανο έχει πολλές γνωστές λειτουργίες. Μερικές από αυτές είναι η λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος, η ρύθμιση της θερμοκρασίας του σώματος και η οριοθέτηση του οργανισμού (Shimizu, 2007). Πέρα από αυτό, το δέρμα έχει μεγάλες δυνατότητες στη διαμόρφωση της αντίληψης του σώματος και του περιβάλλοντος, γιατί φιλοξενει ένα σημαντικό αριθμό εξωδεκτικών υποδοχέων, που είναι υπεύθυνοι για τη μετάδοση προσαγωγών πληροφοριών στο ΚΝΣ (Kase, 2003, Patestas & Gartner, 2006, Thelen, Dauber, & Stoneman, 2008, Lumpkin, Marshall, & Nelson, 2010, Campolo, Babu, Dmochowska, Scariah, & Varughese, 2013).
Οι ερευνητές έχουν τονίσει τη σημασία των υποδοχέων του δέρματος στη ρύθμιση του πόνου μέσω της ενεργοποίησης ανασταλτικών μονοπατιών.Οι υποδοχείς του δέρματος και λαμβάνουν και μετατρέπουν διάφορους τύπους ερεθισμάτων (μηχανικά, χημικά και θερμοκρασίας), ωστόσο το μηχανικό ερέθισμα φαίνεται να κυριαρχεί στα φαινόμενα της διαφοροποίησης του πόνου, ειδικά τις προσαγωγές πληροφορίες δίνονται στο ΚΝΣ μέσω των σωμάτιων Ruffini. Αυτοί οι υποδοχείς ενεργοποιούνται όταν ένα τέντωμα-ερέθισμα εφαρμόζεται στο δέρμα και, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα, αυτό το είδος του ερεθίσματος έχει τη δυνατότητα της αλληλεπίδρασης στο ΚΝΣ και της διαμόρφωσης του πόνου (Patestas & Gartner, 2006, Lumpkin, Marshall, & Nelson, 2010).
 |
| Παράσταση των στρωμάτων με την πιθανή μηχανική επίδραση της ταινίας Kinesio Tex, δημιουργώντας μια ανύψωση στους ιστούς |
Ένα άλλο ενδιαφέρον γεγονός για την σχέση ΚΝΣ και επιδερμίδας είναι η προέλευσή της, κατά τη διάρκεια του εμβρυακού σταδίου. Η καταγωγής των ιστών του σώματος προέρχεται από τρεις τύπους κυττάρων, που αποτελούν τις τρεις βλαστικές στοιβάδες -εξώδερμα, μεσόδερμα και ενδόδερμα- που θα αργότερα θα διαφοροποιηθούν στους διαφορετικους ιστούς του σώματος. Το κεντρικό και το περιφερικό νευρικό σύστημα, σε συνδυασμό με την επιδερμίδα, προέρχονται από την ίδια βλαστική στοιβάδα, το εξώδερμα (Schoenwolf, Bleyl, Brauer, & Francis-West, 2014).
Αυτό είναι ένα βασικό γεγονός που υποστηρίζει την υπόθεση της στενής σχέσης μεταξύ του δέρματος/επιδερμίδας και του ΚΝΣ και της αλληλοεπιρροής που και οι δύο μπορούν να έχουν, υπογραμμίζοντας οτι το δυναμικό της επιδερμίδας μπορεί να επηρεάσει άλλους ιστούς, μέσω της διαφοροποίησης του ΚΝΣ (Kase, 2003, Kase, Wallis & Kase, 2003).
 |
| Παράσταση των βλαστικών στοιβάδων |
Η δυναμικότητα του δέρματος στην αποκατάσταση μπορεί να έχει υποτιμηθεί, παραβλέποντας ότι όλες οι τεχνικές που εφαρμόζονται με στόχο οποιοδήποτε ιστό του σώματος (π.χ. των μυών, των συνδέσμων) έχει σαν πρώτη επαφή το δέρμα. Λαμβάνοντας υπόψη την δυνατότητα μεταφοράς ερεθισμάτων από τους υποδοχείς του δέρματος στο ΚΝΣ, το δέρμα δεν μπορεί να θεωρηθείται παθητικό στοιχείο, όσον αφορά την αντιμετώπιση προβλημάτων του σώματος, σε οποιαδήποτε θεραπεία η οποία συνεπάγεται επαφή με αυτό.
Ποιό πιστεύεται ότι είναι το αποτέλεσμα του KinesioTaping;
Εκτός από σημαντική δημοτικότητα και την ευρεία χρήση του KinesioTaping, οι μηχανισμοί που διέπουν την αποτελεσματικότητά του δεν είναι ακόμη πλήρως κατανοητοί. Όπως έχει ήδη επισημανθεί σε αυτό το άρθρο, είναι δύσκολη η μελέτη των απτελεσμάτων του KinesioTaping in vivo, ωστόσο, λαμβάνοντας υπόψη την υφιστάμενη παράλληλη έρευνα, πιστεύεται ότι το KinesioTaping μπορεί να επιδράσει και μέσω των ίδιων μηχανισμών.
Ένα παράδειγμα είναι ότι υπάρχουν μελέτες όπου οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι, όταν το δέρμα τεντώθηκε, ενεργοποιήθηκαν τα σωμάτια Ruffini, μεταφέροντας προσαγωγές πληροφορίες στο ΚΝΣ (Roudaut, Lonigro, Coste, Hao, Delmas, και Crest, 2012). Τα σωμάτια Ruffini είναι γνωστό ότι είναι υπεύθυνα για την ενεργοποίηση των ανασταλτικών οδών και έτσι, θεωρητικλα, η εφαρμογή KinesioTaping είναι ικανή να παράγει τέτοια ερεθίσματα προς το ΚΝΣ (Kase, 2003, Kase, Wallis, & Kase, 2003, Patestas & Gartner, 2006, Lumpkin, Marshall, και Nelson, 2010).
Ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά της ταινίας Kinesio Tex είναι η δυνατότητα που έχει ο θεραπευτής να διαχειρίζεται τις εντάσεις που δίνονται στην ταινία, δημιουργώντας έτσι διαφορετικό μηχανικό ερέθισμα στο δέρμα (Kase, 2003, Kase, Wallis, & Kase, 2003, Lee & Yoo, 2011).
Σύμφωνα με την ένταση που εφαρμόζεται επί της ταινίας (όπως στο προηγούμενο βίντεο), πιστεύεται ότι το KinesioTaping είναι σε θέση να παράγει αποσυμπίεση ή συμπίεση στο δέρμα. Όπως μπορεί να παρατηρηθεί, με ελαφρύτερες εντάσεις, το KinesioTaping δημιουργεί μια μεγαλύτερη επίδραση ανάκρουσης στο δέρμα, οδηγώντας σε ενδεχόμενη ανύψωση του, με αποτέλεσμα την αποσυμπίεση του από κάτω ιστού, βελτιώνοντας την κυκλοφορία των υγρών και την τόνωση των υποδοχέων του δέρματος, που είναι δυνατόν να δημιουργήσουν απαγωγά ερεθίσματα σε άλλα συστήματα μέσω της διέγερσης του ΚΝΣ.
Από την άλλη πλευρά, η υψηλή ένταση στην εφαρμογή, μπορεί να οδηγήσει σε μικρότερη επίδραση της ανάκρουσης, λόγω της μεγαλύτερης συμπίεσης στους από κάτω ιστούς, διεγείροντας τους υποδοχείς του δέρματος και δημιουργώντας ισχυρότερα μηχανικά ερεθίσματα, που ενδεχομένως μπορεί να αυξήσουν την ιδοδεκτική ευαισθητοποίηση. Όπως μπορεί να γίνει αντιληπτό, και οι δύο μηχανισμοί μπορούν να είναι επωφελείς για την αποκατάσταση της ομοιόστασης των ιστών. (Kase, 2003, Kase, Wallis, & Kase, 2003)
 |
| Εφαρμογή πτύχωσης στην έξω πλευρά του μεγάλου θωρακικού μυ, σε συνδυασμό με μια λεμφικού τύπου διόρθωση |
Πρόσφατες έρευνες έχουν δείξει ότι ο δερματικός ιστός-στόχος ανταποκρίνεται πολύ συγκεκριμένα στην εφαρμογή ταινίας Kinesio, όσον αφορά όχι μόνο την κατεύθυνση της εφαρμογής της ταινίας, αλλά και από την αίσθηση της εφαρμογής. Οι Kuo & Huang (2013), αναφέρουν ότι, ανάλογα με την κατεύθυνση της ταινίας Kinesio (από το κέντρο προς την περιφέρεια ή το ανάποδο) παρατηρούνται διαφορετικές μυϊκές απαντήσεις στον καρπό και τα δάχτυλα των εκτεινόντων μυών, αυξάνοντας τη δύναμη λαβής.
 |
| Διευκόλυνση (αριστερά) και αναστολή (δεξιά): τα βέλη δείχνουν την κατεύθυνση προς την οποία εφαρμόστηκε η ταινία |
KinesioTaping και κλινικός συλλογισμός
Αξιολόγηση πριν την εφαρμογή KinesioTaping
Όπως κάθε άλλη τεχνική αποκατάστασης, μια ικανοποιητική έκβαση μπορεί να επιτευχθεί μόνο εάν η διάγνωση είναι ακριβής. Με τον τρόπο αυτό, πριν προχωρήσει στην εφαρμογή, είναι βασικό ότι ο θεραπευτής περνά μέσα από μια λεπτομερή κλινική αξιολόγηση, συμπεριλαμβανομένης της λήψης αναλυτικού ιστορικού και μια σωστή και σχολαστική κλινική εξέταση, προκειμένου να εντοπιστεί η πιθανή δομή (-ες) -τοπικά ή περιφερικά- που μπορεί να οδηγούν στην κλινική εικόνα του ασθενούς.Λαμβάνοντας υπόψη ότι το KinesioTaping στηρίζεται στην δράση του επί του δέρματος, μέσω της εφαρμογής της ταινίας, θα πρέπει να περιλαμβάνεται και αξιολόγηση του δέρματος.
Η γνώση των στοιχείων του δερματος και του νευρικού συστήματος, καθώς και η σχέση τους, είναι ένα ισχυρό εργαλείο αξιολόγησης σε ορθοπεδικά περιστατικά, για την εκτίμηση της χρήσης της μεθόδου KinesioTaping (Kase, 2003, Kase, Wallis, & Kase, 2003). Στο τέλος, πριν από την εφαρμογή της ταινίας, ο θεραπευτής θα πρέπει να είναι σε θέση να προσδιορίσει τα εξής:
- Αντενδείξεις / Προφυλάξεις
- Ιστός-στόχος (εντοπισμένος ή σε απόσταση)
- Ποια επίδραση μπορώ και επιθυμώ να δημιουργήσω με την ταινία στον ιστό-στόχο;
- Τύπος και μέγεθος ταινίας
- Ένταση εφαρμογής της ταινίας
- Κατεύθυνση εφαρμογής της ταινίας
- Αναμενόμενα αποτελέσματα
Η KinesioTaping εφαρμογή, θα πρέπει να διατηρείται μόνο όταν, αμέσως μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας, μια νέα εκτίμηση δείχνει τις υποκειμενικές ή/και τις αντικειμενικές ευεργετικές επιδράσεις της εφαρμογής στον ασθενή.
 | |
| Ερεθισμός του δέρματος από εφαρμογή ΚinesioTaping |
Κλινικός συλλογισμός
Όπως έχει ήδη επισημανθεί παραπάνω, η χαλαρότερη εφαρμογή θα δημιουργήσει μεγαλύτερες εντάσεις στην αποσυμπίεση των ιστών, ανάκρουση και άρση του δέρματος, που μπορεί υποθετικά αυξήσει τον χώρο στους κάτω ιστούς, βελτιώνοντας την κυκλοφορία των υγρών.
Αντίθετα, τεχνικές εφαρμογής με μεγαλύτερη ένταση, μπορούν να χρησιμοποιηθούν κατά τη διάρκεια της οξείας φάσης, στην οποία έχει μεγάλη σημασία η αντιμετώπιση της φλεγμονώδους διεργασίας, μειώνοντας τον χώρο στους υπκείμενους ιστούς (Kase, 2003, Kase, Wallis, & Kase, 2003).
Εκτός αυτού, η ισχυρότερη επίδραση της ανάκρουσης που παράγεται, μπορεί να έχει την ικανότητα να μεταδώσει ένα υψηλότερο επίπεδο τάσης του δέρματος και, κατά συνέπεια, έχει μία ισχυρότερη επίδραση στους προσαγωγούς υποδοχείς, που σχετίζονται με τους μηχανισμούς διαμόρφωσης του πόνου, μειώνοντας έτσι την αντίληψη του πόνου. Από την άλλη πλευρά, κατά τη διάρκεια της υπο-οξείας φάσης και της σταδιακής επιστροφής, ο αθλητής θα πάρει κατά πάσα πιθανότητα μεγαλύτερο όφελος με εφαρμογές υψηλότερης τάσης, από τη στιγμή που μπορεί να χρειαστεί κάποιο βαθμό ιδιοδεκτικής διευκόλυνσης, για τη βελτίωση της μυϊκής-τενόντιας-αρθρικής λειτουργίας κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου (Kase, 2003, Kase, Wallis, & Kase, 2003).
Όπως ήδη αναφέρθηκε και φάνηκε στο πρηγούμενο βίντεο, οι εφαρμογές KinesioTaping με υψηλότερες εντάσεις, παρέχουν συμπίεση των υποκείμενων ιστών, αυξάνοντας την πίεση στους μηχανικούς υποδοχείς και πιθανόν αυξάνουν την ιδιοδεκτική ευαισθητοποίηση των ιστών-συστημάτων που σχετίζεται με την περιοχή εφαρμογής.
Η ανάπτυξη κλινικού συλλογισμού είναι πιθανώς ένα από τα πιο σημαντικά βήματα κατά τη διαδικασία αποκατάστασης. Μαζί με μια σωστή εκτίμηση, ο θεραπευτής μπορεί να πάρει την καλύτερη απόφαση για την εξέλιξη της θεραπείας (McCarthy, 2010).
Έτσι η χρήση του KinesioTaping πρέπει να βασίζεται στην κλινική συλλογιστική, οπότε στα διάφορα στάδια της αποκατάστασης, η εφαρμογή πρέπει να αλλάζει, εξελισσόμενη συνήθως, από εφαρμογές μικρότερης σε εφαρμογές υψηλότερης εφαρμογές έντασης, ανάλογα με τον στόχο και το αποτέλεσμα που θέλει να επιτύχει ο θεραπευτής. Το θέμα που ακολουθεί, θα δώσει μια εικόνα για το πώς μπορεί ο θεραπευτής να αλλάξει την εφαρμογή, ανάλογα με το στάδιο της αποκατάστασης.
Συμπερασματικά, εκμεταλλευόμενοι την δράση του KinesioTaping ανάλογα με την ένταση εφαρμογης, οι αθλητές μπορούν να επωφεληθούν με τη χρήση του, από την οξεία φάση μέχρι την επιστροφή στα στάδια.
Χρήση του KinesioTaping στον Αθλητισμό
Το KinesioTaping χρησιμοποιείται ευρέως σε μια μεγάλη ποικιλία αθλημάτων. Οι αθλητές αναγνωρίζουν τα ευεργετικά αποτελέσματα της εφαρμογής του, συμβάλλοντας στη δημοτικότητά του (Mostafavifar, Wertz, & Borchers, 2012, Morris, Jones, Ryan, & Ryan, 2013, Parreira, Costa Junior, Lopes, & Costa, 2014).
Στις παρακάτω φωτογραφίες, φαίνονται κάποιες εφαρμογές KinesioTaping που μπορούν να χρησιμοποιηθούν στην διαχείρηση τραυματισμών ποδοσφαιριστών, δείχνοντας την προόδο στα διάφορα στάδια της αποκατάστασης.
 |
| Εφαρμογή σε διάστρεμμα ΠΔΚ. Εξελισόμενο ανάλογα με το στάδιο. |
 |
| Εξέλιξη ακρωμιοκλιδικού τραυματισμού: Αριστερά - Λεμφικό διόρθωσης + αναστολή δελτοειδή και άνω τραπεζοειδή. Μέση - τεχνική EDF + αναστολή δελτοειδή και άνω τραπεζοειδή + οπίσθια διόρθωση της θέσης της κεφαλής του βραχιονίου. Δεξιά - μηχανική διόρθωση της κεφαλής του βραχιονίου + συνδεσμική υποστήριξη |
 |
| Πρώιμο στάδιο μετά από αρθροσκόπηση. Λεμφική διόρθωση. |
 |
| Ρήξη ορθού μηριαίου. Εξέλιξη: Αριστερά - Λεμφική διόρθωση + αναστολής του ορθού. Μέση - διευκόλυνση του ορθού + εφαρμογή διόρθωσης στον επιγονατιδικό. Δεξιά: διευκόλυνση του ορθού + υποστήριξη του ισχίου + εφαρμογή διόρθωσης στον επιγονατιδικό |
 |
| Εφαρμογή για μηχανική διόρθωση της θέσης της επιγονατίδας, σε συνδυασμό με κνημιαία μηχανική διόρθωση |
 |
| Εφαρρμογή για πονο στους προσαγωγούς που σχετίζεται με πόνο στη βουβωνική χώρα: αναστολής των προσαγωγών σε συνδυασμό με τη διόρθωση του τένοντα του μακρού προσαγωγού + διόρθωση του βουβωνικού συνδέσμου. |
Η επιστημονική έρευνα
- Εκτός από τις ανεπίσημες εκθέσεις για τα ευεργετικά αποτελέσματα της μεθόδου, η διαθέσιμη βιβλιογραφία δεν είναι σε θέση να αναδείξει καλής ποιότητας αποδεικτικά στοιχεία υπέρ του KinesioTaping μέχρι τώρα (Mostafavifar, Wertz, & Borchers, 2012, Morris, Jones, Ryan, & Ryan 2013, Parreira, Costa, Junior, Lopes, & Costa, 2014).
- Κατά τις δύο τελευταίες δεκαετίες, πολλές ερευνητικές εργασίες μελέτησαν την επίδραση της KinesioTaping σε ένα τεράστιο αριθμό των μυοσκελετικών δυσλειτουργιών, ωστόσο, τα δεδομένα απέτυχαν να πείσουν την επιστημονική κοινότητα, λαμβάνοντας υπόψη τη χαμηλή ποιότητα των μελετών, και ροπή τους προς την προκατάληψη (Mostafavifar, Wertz, & Borchers, 2012, Morris, Jones, Ryan, & Ryan, 2013, Parreira, Costa, Junior, Lopes, & Costa, 2014).
- Οι περισσότερες από τις μελέτες δεν βρήκαν καμία επίδραση του KinesioTaping για χρησιμοποιηση από υγιή άτομα, δίνοντας την εντύπωση οτι το KinesioTaping αναπτύχθηκε σαν μέθοδος για την αποκατάσταση της ομοιόστασης των ιστών και όχι για την ενίσχυση των δυνατοτήτων του σώματος (Viegas, 2014).
- Από την άλλη πλευρά, όταν χρησιμοποιήθηκε ένα δείγμα με συγκεκριμένη συμπτωματολογία, οι ερευνητές ανέφεραν καλύτερες εκβάσεις. Τις περισσότερες φορές, οι ευεργετικές επιδράσεις της χρήσης του KinesioTaping ήταν μια βελτίωση του ορίου του πόνου, των λειτουργικών δυνατοτήτων, της φλεγμωνής και της λεμφικής κυκλοφορίας, του ρυθμού της επούλωσης των ιστών και την ταχύτερη ανάρρωση μετά από μυϊκή βλάβη που προκαλείται από άσκηση (Yoshida & Kahanov, 2007, Thelen, Dauber, & Stoneman, 2008, Tsai, Chang, & Lee, 2010, Lee & Yoo, 2011, Campolo, Babu, Dmochowska, Scariah, & Varughese, 2013, Merino-Marban, Mayorga-Vega, & Fernandez-Rodriguez, 2013, Bae, Lee, 2014, Donec & Krisciunas, 2014, Nadali, Khabazan, Aryamanesh, Hoseleh, Khabaz, & Bakhshizadeh, 2014).
- Οι Thelen, Dauber & Stoneman (2008), μελέτησαν την επίδραση μιας τυποποιημένης KinesioTaping εφαρμογής σε ασθενείς με πόνο στον ώμο. Οι συγγραφείς χρησιμοποίησαν ένα συνδυασμό αναστολής του δελτοειδούς και υπερπλάτιου, μαζί με μία οπίσθια μηχανική διόρθωση της κεφαλής του βραχιονίου, που οδηγεί σε μια άμεση σημαντική βελτίωση στην ενεργή απαγωγή (μέση 16,9º), σε σύγκριση με την ομάδα placebo. Οι ερευνητές υπέθεσαν ότι τα θετικά αποτελέσματα ήταν λόγω διαφοροποίησης του πόνου μέσω της θεωρίας της πύλης ελέγχου και λόγω αλλαγής στην κινητικότητα του υπερπλάτιου ή/και λόγω της διόρθωσης της θέσης της κεφαλής του βραχιονίου κατά τη διάρκεια της κίνησης (Thelen, Dauber, & Stoneman , 2008).
- Μια άλλη μελέτη, που διαπίστωσε την ευεργετική επίδραση της KinesioTaping σε αθλητές του μπέιζμπολ με δυσλειτουργία ώμο αναπτύχθηκε από τους Hsu, Chen, Lin, Wang & Shih (2009), στην οποία ανέφεραν ότι, είναι δυνατόν να αυξηθεί η ηλεκτρομυογραφική δραστηριότητα των κάτω μοιρών του τραπεζοειδή εφαρμόζοντας KinesioTaping στο κατώτερο τμήμα του τραπεζοειδούς (Hsu, Chen, Lin, Wang & Shih, 2009).
- Τρεις μελέτες διερεύνησαν την επίδραση του KinesioTaping σε επιδόσεις σε άλματα. Δεν αποτελεί έκπληξη οτι μόνο μια από αυτές έδειξε βελτίωση της αλτικής ικανότητας, όταν οι άλλες δύο μελέτες χρησιμοποίησαν υγιή άτομα (Nakajima & Baldridge, 2013, Nunes, Noronha, Cunha, Ruschel, & Borges Jr, 2013, Nadali et al, 2014).
- Οι Nadali et al (2014) μελέτησαν την επίδραση της εφαρμογής της διευκόλυνσης στον τετρακέφαλο στην απόδοση σε κάθετο άλμα, σε αθλητές μετά από συνδεσμοπλαστική πρόσθιου χιαστού συνδέσμου (ACL), καταγράφοντας σημαντική βελτίωση στην ομάδα KinesioTaping, σε σύγκριση με τις ομάδες ελέγχου. Οι ερευνητές πρότειναν ότι τα αποτελέσματα που επιτυγχάνονται με την εφαρμογή Kinesio Taping οφείλονταν στην αύξηση της δραστηριότητας του τετρακεφάλου (Nadali et al. , 2014).
- Τα αποτελέσματα της διευκόλυνσης του τετρακεφάλου έχουν επίσης μελετηθεί σε αρκετές άλλες μελέτες. Οι Aytar et al. (2011) μελέτησαν την επίδραση της εν λόγω διευκόλυνσης στον πόνο, τη δύναμη, την ιδιοδεκτικότητα και την ισορροπία, σε ασθενείς με σύνδρομο επιγονατιδομηριαίου πόνου (PFS), καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι, εκτός από τη σημαντική αύξηση σε δύναμη και την βελτίωση της ισορροπίας, δεν βρέθηκαν σημαντικές διαφορές σε σύγκριση με την ομάδα placebo. (Aytar et al., 2011).
- Μια άλλη έρευνα που διερεύνησε την επίδραση της εφαρμογής διευκόλυνσης του τετρακεφάλου σε ασθενείς με σύνδρομο επιγονατιδομηριαίου πόνου (PFS), ήταν αυτή που διενεργήθηκε από τους Campolo, Babu, Dmochowska, Scariah & Varughese (2013), συγκρίνοντας τις KinesioTaping και McConnell τεχνικές, κατά τη διάρκεια λειτουργικών δραστηριοτήτων. Οι συγγραφείς ανέφεραν ότι και οι δύο τεχνικές taping ήταν σε θέση να μειώσουν σημαντικά τον πόνο που σχετίζεται με την άνοδο σκαλοπατιών, σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου, αλλά εκτός από αυτό, δεν βρέθηκαν σημαντικές διαφορές μεταξύ των δύο τεχνικών. Ωστόσο, η εφαρμογή Kinesio Taping φαίνεται να είναι πιο άνετη και να εγγυάται μεγαλύτερη διάρκεια ζωής, κατά τη διάρκεια λειτουργικών καθηκόντων, σε σχέση με την τεχνική McConnell. Οι ερευνητές υπέθεσαν ότι ο μηχανισμός που οδηγεί στην ευεργετική επίδραση της εφαρμογής KinesioTaping ήταν η διέγερση των δερματικών μηχανοϋποδοχέων και η αυξημένη ανάδραση προσαγωγής στο ΚΝΣ, με αποτέλεσμα τη μείωση του πόνου (Campolo, Babu, Dmochowska, Scariah, & Varughese, 2013). Η τυποποίηση των εφαρμογής της ταινίας Kinesio είναι ένας από τους μεγαλύτερους περιορισμούς των μελετών, που είναι πιθανόν να θέτει σε κίνδυνο την εγκυρότητα των αποτελεσμάτων.
- Λαμβάνοντας υπόψη την επίδραση του KinesioTaping στην λεμφική κυκλοφορία, σε δύο έρευνες, βρέθηκαν οφέλη σχετικά με τη διαχείριση του οιδήματος. Και στις δυο, εκτός από τη βελτίωση και στις δύο παρεμβάσεις (KinesioTaping και τυπική αντιμετώπιση), δεν βρέθηκαν σημαντικές διαφορές μεταξύ των δύο ομάδων, ωστόσο, η εφαρμογή KinesioTaping είναι πολύ πιο άνετη στην καθημερινότητα και επιτρέπει την καλύτερη λειτουργικότητα του ασθενούς (Tsai, Hung, Γιανγκ, & Tsauo, 2009 ).
- Μια εφαρμογή της λεμφικής διόρθωσης χρησιμοποιήθηκε επίσης σε μια άλλη έρευνα, προκειμένου να μελετηθεί η επίδραση του KinesioTaping στην πρώιμη μετεγχειρητική περίοδο της αρθροπλαστικής του γόνατος (Donec & Krisciunas, 2014). Αναφέρθηκε ότι η εφαρμογή KinesioTaping μείωσε σημαντικά τον πόνο και το οίδημα που σχετίζεται με την επέμβαση και οδήγησε σε μια ταχύτερη αποκατάσταση της κινητικότητας του γόνατος, σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου. Οι ερευνητές υποθέτουν ότι η μείωση του οιδληματος οφείλεται στη βελτίωση της ταχύτητας της λεμφικής και φλεβικής μικροκυκλοφορίας, μέσω της εφαρμογής KinesioTaping (Donec & Krisciunas, 2014). Οι δύο μελετητές, ερεύνησαν και την επίδραση του KinesioTaping στην ιδιοδεκτικότητα του αστραγάλου, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι η μέθοδος αυτή δεν έχει κάποια ευεργετική δράση.
- Άλλη μελέτη διερεύνησε την επίδραση στη ιδιοδεκτικότητα του αστραγάλου της χρήσης KinesioTaping, σε σύγκριση με μη ελαστική περίδεση και δεν κατέγραψε κάποια διαφορά. Ωστόσο, για άλλη μια φορά, το δείγμα της μελέτης αποτελείτο από υγιείς εθελοντές (Briem et al., 2011).
- Όσον αφορά την αποκατάσταση σε πελματιαία απονευρωσίτιδα, οι Tsai, Chang & Lee (2010) προσπάθησαν να μελετήσουν την επίδραση ενός τυποποιημένου KinesioTaping σε 52 ασθενείς. Μετά από μία εβδομάδα, η ομάδα των ασθενών που συμμετείχε στην ομάδα KinesioTaping έδωσε σημαντικές βαθμολογίες στην μείωση του πόνου και στην μείωση του πάχους της πελματιαίας περιτονίας, σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου. Ωστόσο, αναλύοντας προσεκτικά τα βασικά δεδομένα, θα ήταν δυνατόν να αναγνωρίσουμε ότι και η άλλη ομάδα είχε σημαντικά αποτελέσματα στην μείωση του πόνου, γεγονός που καθιστά αδύνατη την απόλυτη σύγκριση. Οι ερευνητές υποστήριξαν ότι τα αποτελέσματα αυτά προέρχονται από την αυξημένη τοπική κυκλοφορία και την μείωση της φόρτισης της περιτονίας, σαν αποτέλεσμα της τάσης του KinesioTaping στους υποκείμενους ιστούς (Tsai, Chang, & Lee, 2010).
- Σε μια μελέτη περίπτωσης, οι Lee & Yoo (2011) έδειξαν ότι, εφαρμόζοντας μια διόρθωση στον Αχίλλειο τένοντα, μαζί με μια αναστολή του γαστροκνήμιο μυ, πάνω από 5 εβδομάδες, ήταν σε θέση να μειώσει το πάχος του τένοντα, να βελτιώσει την βαθμολόγηση του πόνου και να αυξήσει την ραχιαία και πελματιαία κάμψη, χωρίς πόνο, σε έναν αθλητή του μπάντμιντον που υπέφερε από μια τενοπάθεια του Αχιλλείου για έξι μήνες.
- Οι Bae, Lee, Kim & Kim (2014), έδειξαν ότι η εφαρμογή KinesioTaping πριν από μια μυϊκή θλάση είναι σε θέση να μειώσει τον πόνο και συνδέεται με την καθυστερημένη έναρξη του μυϊκού πόνου, σε σύγκριση με την χρήση μιας εικονικής ταινίας.
Λαμβάνοντας
υπόψη την υπάρχουσα έρευνα, συμπεραίνουμε ότι τα αποτελέσματα του KinesioTaping δεν μπορεί να
θεωρηθούν αποδεικτικό στοιχείο για την χρησιμοποίησή του, τη στιγμή που οι διαθέσιμες μελέτες
δείχνουν χαμηλή ποιότητα μεθοδολογίας, καθώς και την ύπαρξη ισχυρών περιορισμών.
Για να πάρετε την καλύτερη ενημέρωση σχετικά με τη διαθέσιμη έρευνα για την μέθοδο KinesioTaping®, προτείνουμε να επισκεφθείτε τις ιστοσελίδες Kinesio Taping Association International, KinesioUK και KinesioItalia.
Γιατί υπάρχουν αντικρουόμενα αποτελέσματα μεταξύ των αποδεικτικών στοιχείων και της κλινικής πράξης;
Η έρευνα του KinesioTaping έχει βαθιές μεθοδολογικές μεταβλητές και εσωτερικούς και εξωτερικούς περιορισμούς ισχύος. Λαμβάνοντας υπόψη τα διφορούμενα αποτελέσματα των ερευνητικών αποδείξεων
και της κλινικής πρακτικής, όσον αφορά τη χρήση του KinesioTaping, μπορούμε να μελετήσουμε το γιατί να συμβαίνει αυτό, καθώς και
προτείνουμε πως θα μπορούσε να βελτιωθεί η μεθοδολογία των μελετών.
Η μέθοδος KinesioTaping δημιουργήθηκε για να επιστρέψει την ομοιόσταση τους ιστούς
του σώματος και όχι για να ενδυναμώσει την απόδοση ή τις δεξιότητες του ιστού/σώματος.
Αυτό σημαίνει ότι, σύμφωνα με τη μέθοδο, KinesioTaping, θα
αλληλεπιδράσει θετικά σε μια τραυματισμένη ή δυσλειτουργική δομή του
σώματος, αλλά δεν θα βελτιώσει την ικανότητα μιάς υγιούς δομής (Kase,
2003, Kase, Wallis, & Kase, 2003).
Παραδόξως,
τα υγιή άτομα αποτελούν ένα σημαντικό ποσό του δείγματος των μελετών, που
οδηγεί σε ένα σημαντικό σφάλμα, που δείχνει ότι οι ερευνητές που
διεξάγουν αυτό το είδος της έρευνας έχουν μια έλλειψη κατανόησης της
έννοιας που προσπαθούν να δοκιμάσουν, εφόσον δεν έχει σκοπό η χρήση του KinesioTaping βελτιώσει οτιδήποτε σε ένα υγιές άτομο (Viegas, 2014).
Επιπλέον,
στις περισσότερες από τις μελέτες στις οποίες το KinesioTaping έχει
δοκιμαστεί, υπάρχει έλλειψη ενός πιστοποιημένου επαγγελματία για να
εφαρμόσει την ταινία. Είναι
το ίδιο όπως το να προσπαθεί κάποιος να μελετήσει την επίδραση του manual therapy στην οσφυαλγία, επιλέγοντας κάποιον μη πιστοποιημένο για εφαρμογή αυτή της τεχνικής. Πιθανότατα η τεχνική δεν θα είναι αποτελεσματική.
Ένας
άλλος περιορισμός των μελετών σχετικά με την εφαρμογή του KinesioTape, είναι η έλλειψη της εξατομίκευσης της εφαρμογής. Όπως
αναφέρθηκε προηγουμένως σε αυτό το άρθρο, η μέθοδος αυτή απαιτεί πάντα
μια σωστή αξιολόγηση, προκειμένου να επιτευχθεί το καλύτερο αποτέλεσμα, λαμβάνοντας υπόψη τις ατομικές ανάγκες του κάθε
ασθενή. Ωστόσο, οι ερευνητές απλά επέλεξαν μια τυποποιημένη εφαρμογή, προσπαθώντας να κατανοήσουν την επίδρασή της (Campolo, Babu, Dmochowska, Scariah, &
Varughese, 2013).
Ένα
σημαντικό μέρος των ερευνών μελέτησε την επίδραση του KinesioTaping
σχετικά με τη διαχείριση του επιγονατιδομηριαίου πόνου (PFS),
επιλέγοντας μόνο μια τυποποιημένη KinesioTaping εφαρμογή. Όπως
είναι καλά τεκμηριωμένο στη βιβλιογραφία, υπάρχουν διάφοροι λόγοι που μπορούν να
οδηγήσουν σε PFS: Έλλειψη δύναμης και σταθεροποίησης απο τους απαγωγείς του ισχίου, μυϊκή ανισορροπία μεταξύ του έσω και του έξω πλατύ, δυσλειτουργική εμβιομηχανική της επιγονατίδας (Sanchis-Alfonso, 2014). Λαμβάνοντας
υπόψη τους λόγους αυτούς, οι KinesioTaping εφαρμογές στις μελέτες, θα πρέπει να
απευθύνονται στον φορέα του προβλήματος και όχι στην κλινική κατάσταση. Σε
μια ομάδα ασθενών με PFS, κάποιοι από αυτούς μπορεί να ωφεληθούν με διευκόλυνση των μυών
του μηρού και του ισχίου ή με μηχανική διόρθωση της θέσης της επιγονατίδας, ενώ άλλα άτομα της ίδιας
ομάδας μπορούν να ωφεληθούν με το αντίθετο.
Αυτό τονίζει τη σημασία της ενδελεχούς αξιολόγησης πριν από την επιλογή και την εφαρμογή του KinesioTape.
Εκτός από αυτό, η μάρκα/είδος της ταινίας που χρησιμοποιείται στις μελέτες, μπορεί επίσης να θεωρηθεί σαν ένας από τους μεγαλύτερους περιορισμούς της, αφού οι περισσότερες από τις μελέτες δεν διευκρινίζουν το είδος το οποίο χρησιμοποιήθηκε. Το Kinesio Tape Tex® έχει συγκεκριμένες ιδιότητες και έχει εξελίξει την ποιότητά του για περισσότερα από 30 χρόνια, που χρησιμοποιείται σαν η επίσημη ταινία της μεθοδου KinesioTaping. Εάν το είδος της ταινίας δεν προσδιορίζεται στις μεθοδολογίες των μελετών ή ένα διαφορετικό είδος της ταινίας έχει χρησιμοποιηθεί, οι ερευνητές δεν μπορούμε να υποθέσουμε ότι δοκιμάζουν την επίδραση KinesioTaping® μεθόδου, γιατί ένα διαφορετικό είδος ταινίας, ακόμη και αν οπτικά φαίνεται το ίδιο , σίγουρα έχει διαφορετικές τεχνικές παραγωγής, οδηγώντας σε διαφορετικές ιδιότητες της ταινίας, η οποία μπορεί να δημιουργήσει διαφορετικές επιπτώσεις και να δώσει άλλα αποτελέσματα.