Πώς η άσκηση μπορεί να βοηθήσει στη μείωση των συμπτωμάτων της νόσου του Alzheimer

Η Νόσος του Alzheimer είναι μια προοδευτική εκφυλιστική πάθηση που προσβάλλει τα νευρικά κύτταρα του εγκεφάλου, με αποτέλεσμα την απώλεια μνήμης, την μείωση των γλωσσικών δεξιοτήτων, καθώς και άλλα συμπτωματα, όπως η κακή κρίση, ο αποπροσανατολισμός, η δυσκολία στις καθημερινές δραστηριότητες, όπως το μπάνιο, το ντύσιμο και η γενικότερη περιποίηση. Μέχρι το 2025, ο αριθμός των ενηλίκων 65 ετών και άνω που θα έχουν προσβληθεί από τη νόσο του Alzheimer εκτιμάται ότι θα φτάσει τα 7,1 εκατομύρια, δηλαδή 40% μεγαλύτερος από τα 5 εκατομμύρια άτομα ηλικίας 65 ετών και άνω, που πλήττονται σήμερα. (1)

Πρόσφατα στοιχεία δείχνουν ότι η άσκηση μπορεί να μειώσει τα συμπτώματα της νόσου του Alzheimer. (2-4) 
Μια μελέτη από τον Roa και τους συνεργάτες του, που δημοσιεύθηκε το 2014, έδειξε ότι η μέτρια προς έντονη δραστηριότητα μειώνει πραγματικά την απώλεια του εγκεφαλικού ιστού στο κέντρο της μνήμης. (5) Οι συμμετέχοντες στη μελέτη που είχαν γενετικό δείκτη για νόσο του Alzheimer και ασχολούνται με χαμηλού επίπεδου δραστηριότητα, όπως το περπάτημα δύο φορές την εβδομάδα, είχαν μια μείωση 3% στην απώλεια ιστού μετά από 18 μήνες. Ενθαρρυντικά ήταν τα αποτελέσματα που βρέθηκαν σε άτομα με γενετικό δείκτη, που ασχολούνται με μέτρια ή έντονη δραστηριότητα, όπως το γρήγορο περπάτημα ή το κολύμπι, για τουλάχιστον 3 ημέρες την εβδομάδα. Συμμετέχοντες επίσης σε υψηλής έντασης δραστικότητα, δεν έδειξαν απώλεια ιστού στο κέντρο μνήμης μετά από 18 μήνες, αποτελέσματα παρόμοια με συμμετέχοντες χωρίς γενετικό δείκτη της νόσου του Alzheimer.

Οι Φυσικοθεραπευτές είναι οι ειδικοί της κίνησης και έχουν τα προσόντα για να σχεδιάσουν τα ασφαλή και αποτελεσματικά θεραπευτικά προγράμματα άσκησης για τα όλα τα άτομα, σε μια ποικιλία συνθηκών υγείας, συμπεριλαμβανομένης της νόσου του Alzheimer. Η μελέτη από τον Roa και τους συνεργάτες του βρήκε ενθαρρυντικά αποτελέσματα, αλλά ένα ειδικά προσαρμοσμένο πρόγραμμα, είναι απαραίτητο. Ένας Φυσικοθεραπευτής στην ομάδα της άσκησης, θα λαμβάνει υπόψη το στάδιο της νόσου, το γενικό επίπεδο φυσικής κατάστασης και άλλα σύνοδα προβλήματα υγείας, όπως καρδιοπάθειες ή ορθοπεδικά προβλήματα.

Η Dr Suzanne Renee O'Brien, PT, PhD, NCS επισημαίνει πως ένας Φυσικοθεραπευτής που εμπλέκεται στη φροντίδα ενός ατόμου με νόσο του Alzheimer μπορεί να βοηθήσει ιδιαίτερα. 

Στα πρώτα στάδια (1 ή 2), η συνέχιση της άσκησης οποιασδήποτε μορφής είναι σκόπιμο. Είτε το πρόσωπο κολυμπάει ή τρέχει ή κάνει ποδήλατο ή ασχολείται με την κηπουρική, παραμένει ενεργό και αυτό είναι το κλειδί για τη διατήρηση της εγκεφαλικής λειτουργίας. Ενώ το άτομο συνεχίζει την καθημεινή άσκησή του, ένας Φυσικοθεραπευτής μπορεί να παρέμβει στην κινητικότητα, την ταχύτητα και την ισορροπία, κατά την διάρκεια των δραστηριοτήτων, καθώς για ένα πρόγραμμα στο σπίτι, για να ασκείται μόνος του. 

Η Dr O'Brien συμπληρώνει: Αργότερα, στο στάδιο 3, που έχουμε λειτουργική απώλεια, ο Φυσικοθεραπευτής θα εξακολουθεί να σχεδιάζει το κατάλληλο πρόγραμμα ασκήσεων με στόχο την ευελιξία, την ταχύτητα και την ισορροπία, ενώ μπορεί να συμβουλευσει αν μια βοηθητική συσκευή θα μπορούσε να αμβλύνει τον κίνδυνο των πτώσεων. Σε αυτό το στάδιο, η πρόληψη των πτώσεων είναι υψίστης σημασίας, όπως και η ευκινησία, η ταχύτητα και η ισορροπία και πρέπει να συμβάλλουμε όλοι στη διατήρησή τους.

Η Νόσος του Alzheimer είναι μια καταστροφική κατάσταση που επηρεάζει όχι μόνο το άτομο που βρίσκεται σ' αυτή την κατάσταση, αλλά και τον φροντιστή και τους αγαπημένους του. Η οικογένεια και ο φροντιστής του μπορεί να χρειάζονται καθοδήγηση, για το πώς να κινηθεί με ασφάλεια ή πως θα μεταφέρεται το άτομο με νόσο του Alzheimer, με σκοπό να αποφεύγεται ο τραυματισμός του φροντιστή, καθώς και του πάσχοντα. 

Εκτός από την φυσικοθεραπευτική φροντίδα, οι Φυσικοθεραπευτές παρέχουν εκπαίδευση στον φροντιστή, με σκοπό την ασφάλεια της φροντίδας του και την μείωση του κινδύνου δικού του τραυματισμού. Ο Φυσικοθεραπευτής μπορεί να διδάξει επίσης έναν φροντιστή για την χρησιμοποίηση του υποστηρικτικού εξοπλισμού και των βοηθητικών συσκευών, όπως είναι τα ειδικά συστήματα καθισμάτων ή τα βοηθήματα ανύψωσης, αλλά και το πώς να χρησιμοποιεί σωστά το σώμα του, κατά την διάρκεια της εργασίας του.

Αν και δεν υπάρχει καμία θεραπεία, υπάρχουν ευκαιρίες, με την υποστήριξη των επαγγελματιών της υγείας, όπως οι Φυσικοθεραπευτές, να επιβραδυνθεί η εξέλιξη, να μεγιστοποιηθεί η λειτουργικότητα και να βοηθηθούν οι φροντιστές και η οικογένεια του πάσχοντος, με σκοπό την καλύτερη ποιότητα ζωής για όλους τους εμπλεκόμενους.

Αναφορές:

1. 2014 Alzheimers Disease Facts and Figures, pg. 23. http://www.alz.org/downloads/facts_figures_2014.pdf

2. Coelho FG, Andrade LP, Pedroso RV, et al. Multimodal exercise intervention improves frontal cognitive functions and gait in alzheimers disease: a controlled trial. Geriatr Gerontol Int. 2013;13(1):198-203.http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/j.1447-0594.2012.00887.x/references

3. Ries JD, Drake JM, Marino C. A small group functional balance intervention for individuals with Alzheimer disease: a pilot study. J Neurol Phys Ther. 2010;34(1):3-10.
http://journals.lww.com/jnpt/Fulltext/2010/03000/A_Small_Group_Functional_Balance_Intervention_for.2

4. Roche KE, Tappen RM, Kirk-Sanchez N, Williams CL, Loewenstein D. A randomized controlled trial of an activity specific exercise program for individuals with alzheimers disease in long term care settings. J Geriatr Phys Ther. 2011;34(2):184-194. http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3179603/

5. Rao S, et al. Physical activity reduces hippocampal atrophy in elders at genetic risk for Alzheimers disease . Frontiers in Aging Neuroscience. April 2014;6:61. http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24795624 

πηγή: http://www.wbcb.tv/story/28592347/the-new-york-physical-therapy-association-explains-how-exercise-may-help-reduce-the-symptoms-of-alzheimers-disease

Ένα ταξίδι στο μυστήριο του πόνου

 Από την πρώτη διεπιστημονική πολυθεματική ημερίδα με τίτλο
«Διαχωρίζοντας την επιστημονική πληροφόρηση απο την παραπληροφόρηση»

Σάββατο, 14 Μαρτίου 2015

Η ομιλία του Κωνσταντίνου Σακελλαρίου, Φυσικοθεραπευτή: «Ένα ταξίδι στο μυστήριο του πόνου»

πηγή: https://www.youtube.com/watch?v=qnd4ajX8pqA&feature=youtu.be

Η άσκηση μπορεί να βοηθήσει τα γόνατα περισσότερο από την γλυκοζαμίνη και την χονδροϊτίνη

της Patti Neighmond
από τον ιστότοπο: npr


Αν είστε ανάμεσα στα 27 εκατομμύρια Αμερικανών που πάσχουν από οστεοαρθρίτιδα του γόνατος ή του ισχίου, τότε ίσως έχετε δοκιμάσει τα διατροφικά συμπληρώματα με γλυκοζαμίνη και χονδροϊτίνη. Διατίθενται στο εμπόριο για περίπου 20 χρόνια και οι πωλήσεις τους εξακολουθούν να βρίσκονται πολύ ψηλά. Αλλά βοηθούν πραγματικά;

Μερικά άλογα μπορεί να συμφωνούν. Τα συμπληρώματα αυτά για πρώτη φορά χορηγήθηκαν σε άλογα και υπάρχουν κάποιες ενδείξεις ότι βελτιώσαν τη λειτουργία των αρθρώσεων σ' αυτά.
Η γλυκοζαμίνη και η χονδροϊτίνη βρίσκεται επίσης στην αγορά για τους ιδιοκτήτες σκυλιών.
Αλλά τι γίνεται με εμάς τους ανθρώπους; Δυστυχώς, οι ερευνητές λένε ότι για εμας τα αποτελέσματα απλά δεν ταιριάζουν με τη φανταχερή διαφημηση.

Φαίνεται να έχει νόημα ότι η γλυκοζαμίνη και η χονδροϊτίνη θα μπορούσαν να βοηθήσουν.
Η γλυκοζαμίνη είναι ένα αμινοσάκχαρο που μπορεί να βοηθήσει την ανανέωση του χόνδρου, και η θειική χονδροϊτίνη είναι ένα σύμπλοκο υδατάνθρακα που πιστεύεται ότι βοηθά στην συγκράτηση νερού από τον χόνδρου.
Η αρθρίτιδα προκαλεί πόνο, πρήξιμο και δυσκαμψία στις αρθρώσεις και φθορές στον χόνδρο, με την πάροδο του χρόνου. Έτσι, η αρχική σκέψη ήταν οτι ίσως η χορήγηση γλυκοζαμίνης και χονδροϊτίνης μπορεί να βοηθήσει στη διατήρηση και ακόμη και στην αποκατάσταση της φθοράς.

Ήταν εύλογο το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας να χρηματοδοτήσει τυχαιοποιημένες κλινικές δοκιμές ύψους $12.500.000 για να ελέγξει την αποτελεσματικότητα αυτών των συμπληρωμάτων. Θα χορηγηθούν σε 1.583 άτομα σε όλη τη χώρα γλυκοζαμίνη ή χονδροϊτίνη ή ένας συνδυασμός και των δύο, ένα αντιφλεγμονώδες φάρμακο (σελεκοξίμπη) ή ένα εικονικό φάρμακο.
Ούτε οι συμμετέχοντες ούτε οι ερευνητές θα ξέρουν τι χορηγείται σε κάθε συμμετέχοντα.

Η συντριπτική πλειοψηφία των ασθενών δεν ανέφερε κάποια σημαντική διαφορά στην ανακούφιση του πόνου από την λήψη γλυκοζαμίνης, χονδροϊτίνης, του συνδυασμό και των δύο ή από το εικονικό φαρμάκου.
Συνολικά, το 60% των ασθενών που έλαβαν το εικονικό φάρμακο, δήλωσε οτι ο πόνος τους μειώθηκε κατά περίπου 20%, ενώ το 66% των ατόμων που έλαβαν τα συμπληρώματα ανέφεραν παρόμοια μείωση του πόνου. Τα αποτελέσματα δημοσιεύθηκαν το 2006 στο περιοδικό New England Journal of Medicine.
Αλλά και για ένα μικρό υποσύνολο των ασθενών, τα άτομα με μέτριο έως σοβαρό πόνο αρθρίτιδας στο ένα γόνατο, υπήρχε κάποιο όφελος.

"Περίπου το 79% είχαν 20% ή μεγαλύτερη μείωση του πόνου, σε σύγκριση με περίπου 54% για το εικονικό φάρμακο, που παρουσίασε την αντίστοιχη βελτίωση" λέει ο Dr Allen Sawitzke, ρευματολόγος από το Πανεπιστήμιο της Γιούτα και επικεφαλής της μελέτης. "Έτσι φαίνεται ότι, μερικοί ασθενείς οι οποίοι έχουν εντονότερο πόνο μπορεί να έχουν περισσότερο όφελος από κάποιον που έχει ηπιοτερα συμπτώματα."
Επειδή ο αριθμός των ασθενών σε αυτή την ομάδα ήταν μικρός, ο Dr Sawitzke προειδοποιεί ότι το εύρημα είναι μόνο προκαταρκτικό και θα πρέπει να επιβεβαιωθεί με περαιτέρω μελέτη.

Δύο μεγάλες μελέτες που βρίσκονται σε εξέλιξη, μία στην Ευρώπη και μία στην Αυστραλία, μπορεί να βοηθήσουν στο να απαντήθει αυτό το ερώτημα. Αναμένεται να ολοκληρωθούν εντός ενός έτους και ο Dr Sawitzke λέει "είτε θα ανοίξει εκ νέου η συζήτηση ή θα τεθεί ένα τέλος σε αυτή, ανάλογα με τα αποτελέσματα."

"Αλλά τα ευρήματα από στην υπάρχουσα μελέτη ήταν πεντακάθαρα", λέει ο Dr David Felson, ρευματολόγος από την Ιατρική Σχολή της Βοστώνης. "Δεν υπήρχε απολύτως κανένα όφελος για τους περισσότερους ασθενείς που έλαβαν τα συμπληρώματα σε σύγκριση με το εικονικό φάρμακο, που σημαίνει ότι στην ανακούφιση του πόνου τα συμπληρώματα δεν έκαναν τίποτε περισσότερο από ότι αυτό. Τα συμπληρώματα διατροφής δεν επηρέασαν τη δομή της άρθρωσης (όπως βρέθηκε μετά από ακτινογραφίες) και δεν προκάλεσαν καμία καθυστέρηση στην εξέλιξη της νόσου, σε σύγκριση με το εικονικό φάρμακο. Ουσιαστικά δεν είχαν καμία επίδραση."

Από την άλλη πλευρά, ο Dr Felson λέει ότι δεν θα αποτρέψουμε τους ασθενείς από την χρήση αυτών των συμπληρωμάτων, αν οι ασθενείς πιστεύουν την αξία τους, ακόμα κι αν η μηνιαία χρήση τους κοστίζει $ 30-50. "Μπορεί να είναι είτε το φαινόμενο placebo ή μια ιδιοσυγκρασιακή αντίδραση που θα μπορούσε να κάνει επωφελή την λήψη τους", συμπληρώνει.

Οι άνθρωποι που λαμβάνουν συμπληρώματα (ή ένα χάπι placebo) είναι πιο πιθανό να είναι ενεργοί και να χάνουν βάρος και αυτό είναι σημαντικό, σύμφωνα με τον Dr. Patience White, ρευματολόγο και εκπρόσωπο του Ιδρύματος για την Αρθρίτιδα. "Ο στόχος μου ως θεράποντος ιατρού είναι να μειώσω τον πόνο, έτσι ώστε οι ασθενείς να κάνουν τα πράγματα που κάνουν πραγματικά τη διαφορά, όσον αφορά την αλλαγή της εξέλιξης της οστεοαρθρίτιδας, που είναι η μείωση του βάρους και η αύξηση της σωματικής δραστηριότητας," σημειώνει.

"Υπάρχουν πάρα πολλές αποδείξεις ότι η απώλεια βάρους και η τακτική άσκηση είναι οι πιο αποτελεσματικές θεραπείες για τον πόνο της οστεοαρθρίτιδας", προσθέτει ο Dr. Patience White. "Είναι αρκετά εντυπωσιακό", λέει. "αν χάσετε μόνο πέντε pounds, μιλάτε για το ισοδύναμο φορτίο των 20 pounds στα γόνατα, οπότε μπορείτε να φανταστείτε ότι θα κάνει μεγαλύτερη διαφορά."

Λίγο πολύ οποιοδήποτε είδος άσκησης φαίνεται να μειώνει τον πόνο και να αυξάνει την κινητικότητα, σύμφωνα με τον Dr. David Felson. "Υπήρξε μια ποικιλία διαφορετικών μελετών για τα ωφέλη της άσκησης στην οστεοαρθρίτιδα, που έχουν δοκιμάστει τα πάντα, από αεροβική άσκηση, άσκηση στο νερό, μέχρι το περπάτημα για την ενδυνάμωση των μυών και όλα φαίνεται να λειτουργούν αποτελεσματικά."



πηγή: http://www.npr.org/blogs/health/2013/10/14/231451187/exercise-may-help-knees-more-than-glucosamine-and-chondroitin

Παθολογικά ευρήματα στη Μαγνητική Τομογραφία (MRI) ΑΜΣΣ σε ασυμπτωματικά άτομα.

των Nakashima H, Yukawa Y, Suda K, Yamagata M, Ueta T, Kato F.
από το  Spine (Phila Pa 1976). 2015 Jan 12. PMID:25584950


Ο σκοπός αυτής της μελέτης ήταν να προσδιορίσει την ύπαρξη και τη συχνότητα παθολογικών ευρημάτων, σε μαγνητικές τομογραφίες (MRI) της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης (ΑΜΣΣ), σε ασυμπτωματικά άτομα.

Τα νευρολογικά συμπτώματα, αλλά και τα παθολογικά ευρήματα σε μαγνητικές τομογραφίες είναι τα κλειδιά για τη διάγνωση προβλημάτων της σπονδυλικής στήλης. Για να προσδιοριστεί η σημασία των ευρημάτων των  μαγνητικών τομογραφίων, πρέπει να λάβουμε υπόψη την συχνότητα και το φάσμα των δομικών ανωμαλιών, οι οποίες μπορεί να υπάρχουν. Ωστόσο, καμία μεγάλης κλίμακας μελέτη δεν έχει τεκμηριώσει την ύπαρξη ή όχι παθολογικών ευρημάτων της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης σε μαγνητικές τομογραφίες σε ασυμπτωματικά άτομα.

Σε μαγνητικές τομογραφίες αναλύθηκαν η διάμετρος του νωτιαίου μυελού, η μεταβολή στην διάμετρο των δίσκων, η αλλαγή του σχήματός τους και η σχέση των αξόνων στην διατομή του νωτιαίου μυελού σε 1.211 υγιείς εθελοντές. 

Η ηλικία των υγιών εθελοντών που συμμετείχαν σε αυτή τη μελέτη κυμάνθηκε από τα 20 έως τα 70 έτη, με περίπου 100 άτομα ανά δεκαετία, και ανά φύλο. 
Τα δεδομένα που χρησιμοποιήθηκαν ήταν η ύπαρξη και το μέγεθος της κήλης του μεσοσπονδυλίου δίσκου, η συμπίεση του νωτιαίου μυελού (SCC) και η αυξημένη ένταση σήματος (ISI) στον νωτιαίο σωλήνα.  
Οι περισσότεροι συμμετέχοντες παρουσίαζαν κήλες του μεσοσπονδύλιου δίσκου (87,6%), οι οποίες ήταν σημαντικά αυξημένες με την ηλικία, όσον αφορά τη συχνότητα, τη σοβαρότητα και τον αριθμό των επιπέδων. Ακόμη περισσότερο, άτομα ηλικίας 20-30 ετών είχαν κήλες δίσκων, με αντιστοιχία 73,3% και 78,0% σε άνδρες και γυναίκες.  
Αντιθέτως, λίγα ασυμπτωματικά άτομα διαγνώστηκαν με συμπίεση του νωτιαίου μυελού (5,3%) ή αυξημένη ένταση σήματος στον νωτιαίο σωλήνα (2,3%). Αυτοί οι αριθμοί αυξάνονται με την ηλικία, ιδιαίτερα μετά την ηλικία των 50.  Η συμπίεση του νωτιαίου μυελού, αφορούσε κυρίως 1 επίπεδο (58%) ή 2 επίπεδα (38%), και κατά κύριο λόγο βρισκότανε στους Α5-6 (41%) και Θ6-7 (27%).

Συμπεράσματικα, η κήλη μεσοσπονδυλίου δίσκου παρατηρείται συχνά σε μαγνητικές τομογραφίες ασυμπτωματικών ατόμων, ακόμη και εκείνων που βρίσκονται στην ηλικία των 20-30 ετών. 
Ο αριθμός των ασθενών με μικρές κήλες μεσοσπονδυλίου δίσκου αυξήθηκε από την ηλικία των 20 έως των 50 ετών. 
Σε αντίθεση, η συχνότητα της ύπαρξης συμπίεσης του νωτιαίου μυελού και της αυξημένης έντασης σήματος στον νωτιαίο σωλήνα, αυξήθηκε μετά την ηλικία των 50 ετών και αυτό συνοδεύτηκε από αυξημένη πιθανότητα ύπαρξης κήλης του μεσοσπονδυλίου δίσκου.


πηγή: http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25584950
         http://www.google.gr/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=4&ved=0CDQQFjAD&url=http%3A%2F%2Fwww.csrs.org%2Fwp-content%2Fplugins%2Fgoogle-document-embedder%2Fload.php%3Fd%3Dhttp%253A%252F%252Fwww.csrs.org%252Fwp-content%252Fuploads%252F2015%252F01%252F2014_Paper_2.pdf&ei=MKUEVZ_lE4b4UL3yg-gH&usg=AFQjCNELSh5912oV0LPuLoauX2nREvQb6w&sig2=l15ZdsT9pCXU3_R5d430Pg&bvm=bv.88198703,d.d24&cad=rja

Με λουκέτο απειλούνται 2.140 συμβεβλημένα με τον ΕΟΠΥΥ φυσικοθεραπευτήρια

από Το Βήμα

 

Εχουν καταστεί όμηροι γραφειοκρατικών εμποδίων

Σε αναβρασμό βρίσκονται οι 2.140 συμβεβλημένοι με τον ΕΟΠΥΥ φυσικοθεραπευτές, οι οποίοι έχουν καταστεί «όμηροι» των γραφειοκρατικών εμποδίων που θέτει ο ΕΟΠΥΥ για την εξόφληση των οφειλών τους, όπως υποστηρίζει σε ανακοίνωσή του ο Πανελλήνιος Σύλλογος Φυσικοθεραπευτών.

Το Κ.Δ.Σ. του Πανελληνίου Συλλόγου Φυσικοθεραπευτών έχει ζητήσει συνάντηση με τον υπουργό Υγείας Παναγιώτη Κουρουμπλή, προκειμένου να ενημερωθεί ακριβώς για την εκρηκτική κατάσταση που έχει δημιουργηθεί και η οποία θέτει σε κίνδυνο τη λειτουργία των φυσικοθεραπευτηρίων και την απώλεια 5.000 θέσεων εργασίας. Το Κ.Δ.Σ. του Π.Σ.Φ. περιμένει ακόμα απάντηση από το γραφείο του υπουργού Υγείας.

Τα προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί προκύπτουν από τα εξής:

1) Ο ΕΟΠΥΥ παρακρατά, λόγω της εφαρμογής του μνημονιακού νόμου του rebate και claw back, δηλαδή της μη καταβολής δεδουλευμένων με το «έτσι θέλω», 4 μήνες του 2014 (Μάιο-Ιούνιο και Νοέμβριο-Δεκέμβριο) και το 10% του 2014, σε σύνολο δηλαδή 35.000.000 ευρώ, για υπέρβαση 16.000.000 ευρώ για τον κωδικό της Φυσικοθεραπείας.

2) Οι φυσικοθεραπευτές από τις 27-11-2014 ( 3 1/2 μήνες ) και μέχρι σήμερα έχουν πληρωθεί μόνο για ένα μήνα.

3) Τα οφειλόμενα 10% του 2012 και του 2013, που θα συμψηφιστούν με το rebate & claw back του 2013, για να δοθεί το υπολειπόμενο ποσό, καθυστερούν παρόλο που οι Ιδιωτικές Ελεγκτικές Εταιρείες (Ι.Ε.Ε.) έχουν σχεδόν ολοκληρώσει τους ελέγχους, καθώς η άποψη που επικρατεί στον ΕΟΠΥΥ είναι ότι θα πρέπει να ολοκληρωθεί ο έλεγχος από τις Ι.Ε.Ε και για τον τελευταίο πάροχο για να δοθούν τα οφειλόμενα ποσά, παρόλο που οι συμβάσεις των παρόχων φυσικοθεραπευτών με τις ΙΕΕ είναι ατομικές. Κάτι τέτοιο βέβαια είναι αδύνατον να γίνει καθώς αρκετοί συμβεβλημένοι πάροχοι δεν έχουν συμβληθεί με τις Ι.Ε.Ε, παρόλο που υποχρεώνονταν από το Νόμο.

4) Οι ληξιπρόθεσμες οφειλές και η εξόφλησή τους φαντάζει μετά από 5 χρόνια ένα άπιαστο όνειρο, καθώς Ταμεία όπως ο Οίκος Ναύτου, το ΤΥΔΚΥ και το ΙΚΑ βρίσκονται μπερδεμένα με τους κωδικούς των δαπανών, όπως και το ΕΤΑΑ και το ΤΑΥΤΕΚΩ.

Την ίδια στιγμή ο ΟΠΑΔ οφείλει ακόμα το 10% από τους μήνες του 2010, λόγω του νόμου περί πρόχειρου λογιστικού ελέγχου, που δεν πρόκειται να εκκαθαριστούν και να δοθούν ποτέ, γιατί απλά κανείς δεν δίνει εντολή στις τοπικές ΠΕ.ΔΙ του ΕΟΠΥΥ (πρώην ΥΠΑΔ) να τα εκκαθαρίσουν. Το πιο παράλογο όμως από όλα τα προβλήματα είναι η μη καταβολή του Δεκεμβρίου του 2011, γιατί θεωρήθηκε ότι δεν είναι ληξιπρόθεσμος επειδή κατατέθηκε στις τοπικές ΥΠΑΔ αρχές του 2012.

Η Πολιτεία θα πρέπει όχι μόνο να απαιτεί και να εφαρμόζει επιλεκτικά σε βάρος των παρόχων τους νόμους, αλλά να είναι υπόδειγμα στην εφαρμογή τους - κάτι που θα βοηθήσει αναμφισβήτητα στην οικοδόμηση αμοιβαίας εμπιστοσύνης Κράτους –Πολίτη.

Οι Φυσικοθεραπευτές - λόγω των καθυστερήσεων - δεν μπορούν να πληρώνουν εφορία, ασφαλιστικά ταμεία, τράπεζες και προμηθευτές και κινδυνεύουν με λουκέτο 2100 εργαστήρια, που σημαίνει απώλεια τουλάχιστον 5.000 θέσεων εργασίας.



πηγή:  http://www.tovima.gr/society/article/?aid=684779&h1=true#commentForm