Σύγκριση φυσικοθεραπευτικής και χειρουργικής αντιμετώπισης στην αυχενική ριζοπάθεια

από το περιοδικό Spine (2013 Feb 15;38(4):300-7. doi: 10.1097/BRS.0b013e31826d2cbb)
των Peolsson A, Söderlund A, Engquist M, Lind B, Löfgren H, Vavruch L, Holtz A, Winström-Christersson A, Isaksson I, Öberg B


Στην συγκεκριμένη μελέτη έγινε προσπάθεια να διερευνηθούν οι διαφορές στην φυσιολογική λειτουργικότητα σε ασθενείς με αυχενική ριζοπάθεια, μετά από δομημένο φυσιοθεραπευτικό πρόγραμμα (αποτελούμενο από ειδικές ασκήσεις του αυχένα, με μια προσέγγιση γνωστική-συμπεριφορική), σε σύγκριση με την χειρουργική αυχενική αποσυμπίεση (πρόσθιας προσπέλασης), που ακολουθείται από το ίδιο δομημένο πρόγραμμα φυσικοθεραπείας.

Δεν υπάρχουν προγενέστερες μελέτες που να έχουν αξιολογήσει την αποτελεσματικότητα ενός δομημένου προγράμματος φυσικοθεραπείας ή της μετεγχειρητικής φυσικοθεραπευτικής αποκατάστασης μετά από χειρουργική αυχενική αποσυμπίεση, σε ασθενείς με επαληθευμένη (με μαγνητική τομογραφία) συμπίεση αυχενικών ριζών.

Στην τρέχουσα μελέτη συμπεριλήφθησαν 63 ασθενείς με αυχενική ριζοπάθεια, οι οποίοι τυχαία χωρίστηκαν σε δυο ομάδες.
Η πρώτη ακολούθησε την χειρουργική αντιμετώπιση σε συνδυασμό με φυσικοθεραπεία και η δεύτερη μόνο φυσικοθεραπευτική αγωγή. Στους 49 από αυτούς τους ασθενείς, ένας ανεξάρτητος εξεταστής αξιολόγησε τα λειτουργικά αποτελέσματα, συμπεριλαμβανομένων του εύρους της ενεργητικής κίνησης του αυχένα, την ισχύ των μυών του αυχένα και την λειτουργικότητα στο άνω άκρο που σχετίζεται με την βλάβη.
Η αξιολόγηση έγινε πριν την έναρξη της θεραπείας και σε χρονικά διαστήματα 3, 6, 12 και 24 μηνών μετά.

Στα αποτελέσματα δεν υπήρχαν σημαντικές διαφορές μεταξύ των δυο ομάδων, σε οποιαδήποτε από τις μετρήσεις που πραγματοποιήθηκαν (Ρ = 0,17 έως 0,91). Και οι δύο ομάδες έδειξαν βελτίωση με την πάροδο του χρόνου στη δύναμη των μυών του αυχένα (P ≤ 0,01), στην συνολική κινητικότητα και την επιδεξιότητα άνω άκρου (P ≤ 0,03) και στην δύναμη της δεξιάς χειρολαβής (P = 0,01).

Συμπερασματικά, σε σύγκριση με ένα δομημένο πρόγραμμα φυσιοθεραπείας και μόνο, η χειρουργικη αυχενική αποσυμπίεση, ακολουθούμενη από φυσικοθεραπεία, δεν οδηγεί σε καλύτερα αποτελέσματα, στο εύρος της κίνησης του αυχένα, στην δύναμη των αυχενικών μυών ή στην λειτουργικότητα των άνω άκρων, σε ασθενείς με ριζοπάθεια.
Προτείνεται ότι ένα δομημένο πρόγραμμα φυσικοθεραπείας πρέπει να προηγείται της απόφασης για χειρουργική παρέμβαση, σε αυτούς τους ασθενείς, με σκοπό να μειωθεί η ανάγκη να υποβληθούν στην χειρουργική επέμβαση.



πηγή: http://www.researchgate.net/profile/Anneli_Peolsson/publication/235620495_Physical_Function_Outcome_in_Cervical_Radiculopathy_Patients_After_Physiotherapy_Alone_Compared_With_Anterior_Surgery_Followed_by_Physiotherapy_A_Prospective_Randomized_Study_With_a_2-Year_Follow-up/links/0fcfd5124156ccdb07000000.pdf