Τετάρτη 1 Ιανουαρίου 2025

Η αποτελεσματικότητα της κινησιοθεραπείας με Περιορισμό της Αιματικής Ροής για τη βελτίωση της λειτουργικότητας μετά από αναδόμηση του Πρόσθιου Χιαστού Συνδέσμου

των Lauren N EricksonMeredith K OwenKelsey R CasadonteTereza JanatovaKathryn LucasKylie SpencerBenjamin D BrightwellMegan C GrahamMcKenzie WhiteNicholas T ThomasChristine M LathamCale JacobsCaitlin ConleyKathryn L ThompsonDarren L JohnsonPeter HardyChristopher S FryBrian Noehren

University of Kentucky, Lexington, KY

Η κινησιοθεραπεία με την χρήση περιορισμού της αιματικής ροής (BFRT) είναι μια δημοφιλής παρέμβαση τελευταία, στην αποκατάσταση του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου (ACLR). Ωστόσο, υπάρχει έλλειψη κλινικών δοκιμών που να αποδεικνύουν την αποτελεσματικότητα της χρήσης BFRT στη λειτουργικότητα και την ενίσχυση του τετρακέφαλου.


Για τον σκοπό αυτό, σχεδιάστηκε αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας της μεθόδου σε μια διπλή-τυφλή, τυχαιοποιημένη, ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο κλινική δοκιμή (NCT03364647).

Συμμετείχαν 48 αθλητές (20 γυναίκες/28 άνδρες), που κατανεμήθηκαν τυχαία σε πρόγραμμα αντίστασης χαμηλού φορτίου με BFRT ή σε τυπικό πτόγραμμα κινησιοθεραπείας. Το πρόγραμμα έλαβε χώρα για 1 μήνα πριν από την επέμβαση και 4-5 μήνες μετά την επέμβαση και οι δύο ομάδες ακολουθούσαν το ίδιο τυπικό πρωτόκολλο αποκατάστασης. Οι μεταβλητές έκβασης μετρήθηκαν κατά την έναρξη και 4-5 μήνες μετά την επέμβαση. Η ισχύς του τετρακέφαλου μυ (ισομετρική και ισοκινητική μέγιστη ροπή και ρυθμός ανάπτυξης ροπής) μετρήθηκε σε ισοκινητικό δυναμόμετρο. Η μορφολογία του τετρακέφαλου (φυσιολογική περιοχή διατομής, ίνωση) προσδιορίστηκε χρησιμοποιώντας μαγνητική τομογραφία. Η αντίστοιχη φυσιολογία (τύπος ίνας, περιοχή διατομής ινών, αφθονία κυττάρων δορυφόρου, περιεκτικότητα κολλαγόνου, προγονικά ινώδη/λιπώδη κύτταρα) αξιολογήθηκε με βιοψίες. Η ροπή εκτάσεως του γόνατος και η γωνία κάμψης του γόνατος μετρήθηκαν μέσω τρισδιάστατης ανάλυσης βάδισης. 

Οι βαθμολογίες αλλαγής υπολογίστηκαν ως: μετά την παρέμβαση-βασική γραμμή. Στη συνέχεια χρησιμοποιήθηκαν δύο δειγματοληπτικά τεστ για να αξιολογηθούν οι διαφορές μεταξύ των ομάδων για κάθε μεταβλητή έκβασης.

Στα αποτελέσματα, δεν βρέθηκαν σημαντικές διαφορές μεταξύ των ομάδων για καμία μεταβλητή έκβασης.

Συμπερασματικά, η προσθήκη του BFRT σε ένα πρόγραμμα αποκατάστασης για αθλητές πριν και μετά την αναδόμηση του ACLR δεν ήταν πιο αποτελεσματική από την τυπική αποκατάσταση για τη βελτίωση της λειτουργικότητας του τετρακέφαλου. 

Οι κλινικοί θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη την αξία του BFRT σε σχέση με το κόστος, τον χρόνο και την ταλαιπωρία για τους ασθενείς, υπό το φως αυτών των αποτελεσμάτων.


Πηγή: https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/39350350/